Op het centrale paneel een afbeelding van de Sint Johannes Onthoofdingskerk met daaronder het embleem van de kerk: het hoofd van Johannes de Doper boven een schaal tegen een blauwe achtergrond. Boven de kerk vier vogels. Links van de kerk het embleem van de Congregatie van de Fraters van O.L.V. van Barmhartigheid. Onder het embleem een band met daarop de jaartallen "1890-1995". Op de beide zijpanelen staan werkzaamheden van de Fraters van Tilburg. Op het linkerpaneel voorstellingen uit het onderwijs. Van boven naar beneden: een onderwijzer met boek en aanwijsstok in de hand, staande voor een schoolbord met op de voorgrond een zittende leerling al schrijvend aan een tafeltje; een leerling aan een tafel met voor zich een boek en naast zich meetinstrumenten; en een zittende leerling die op zijn ellebogen steunend boven een papiertje op de tafel voor hem, waarop ook een wereldbol(?) staat, geleund zit. Op het rechterpaneel kinderen met vrijetijdsbestedingen: schilderen, kaartspelletje en schaakspel. Het tableau is waarschijnlijk door de parochie aan de Fraters van Tilburg geschonken bij hun vertrek uit Goirle in 1995.

Op het vaantje aan weerszijde de letters "B.K.S." voorafgegaan door een brandende fakkel. Het vaantje werd tijdens wandeltochten van de kwekelingen meegedragen.

Centraal afgebeeld is Maria met Kind op haar linkerarm geflankeerd door twee lelietakken die rusten op de wolk waar Maria op staat. Boven Maria de tekst "Fraters v. O.L. Vrouw" en onder Maria de tekst "Barmhartigheid en Broederschap".

In het blauwe schild Maria met Kind op haar linkerarm geflankeerd door twee lelietakken in het zilver. Achter het schild een rood met goud kruis met aan de uiteinden drie rondingen. Boven het schild een goudkleurige kroon. Tussen weerzijden van de kroon en de uiteinden van de horizontale kruisarm hoofd en vleugels van een cherubijn. Van links naar rechts, onder het schild door, een tekstrol met daarop de tekst "Salve Regina, Mater Misericordiae" (Wees gegroet Koningin, Moeder van Barmhartigheid).

Geschenk aan de Congregatie Fraters van O.L.V. van Barmhartigheid bij het afscheid van de congregatie in Loon op Zand op 1 oktober 1974. Het bord is namens de congregatie in ontvangst genomen door frater Remigius Heesbeen.

Onze Lieve Vrouw, Moeder van Barmhartigheid, het embleem van de fraters.

'Serviam' (Ik wil dienen) was het devies van alle ursulinenleerlingen. Over het wapen is in het archief een kleine tekst bewaard, hieruit: ''t Groene kruis der hoop op het zilveren veld, getuigt van onze trouw aan Christus. 't Sterrenbeeld de kleine beer, Ursus, de betekenis van Ursula's naam heeft als laatste ster de Poolster, 't enige vaste punt aan de hemel, een punt waar we ons veilig op kunnen verlaten om op de goede weg te blijven. En ons devies: Serviam! Ik zal dienen! God op de eerste plaats en daarna onze medemensen, elk van onze medemensen, de geringste 't meest en 't best.' (inv.nr. 2518). O.D.I.S. was een leerlingenclub van de pensionnaires opgericht in 1924. O.D.I.S. is de afkorting voor 'Ons doel is samenwerking' (vgl. L. Verschueren ofm en C. Ibelings sj, 'Jerusalem 1422-1802, 1838-1938' (Nijmegen 1938), pp. 246-247).

Het Tau-teken is het symbool van de Franciscaanse beweging. Het staat voor vrede, zegen en verlossing. Franciscus bracht het Tau-teken aan op huizen, muren en bomen. Ook zegende hij met dit teken en zette het bij wijze van handtekening onder zijn brieven. De geschiedenis van het teken gaat terug tot de profeet Ezechiël (Ez. 9,4). Behalve het Tau-teken is op de hanger ook Franciscus afgebeeld en staat op de achterzijde de tekst "Vita Mea Evangelium Domini" .

Op het speldje is Herman Boerhaave afgebeeld met bloemenrank en slang. Boerhaave (1668–1738) was een Nederlands arts, anatoom, botanicus, scheikundige, humanist en onderzoeker. Het speldje werd gedragen door de eerste zusters die hun verpleegstersopleiding hadden gedaan.

De speld met de tekst "Santa Elisabet Medan. Rumah Sakit"werd door de zusters in Medan gedragen.

Het huis was een bejaardenhuis van de congregatie in Gilze.

Beker met initialen van het St. Elisabeth Ziekenhuis en een doek met de tekst "E.Z. 1963 tandenglasdoek".

Het insigne voor de bejaardenzorg behoorde toe aan zuster Cassiana van der Kwartel (1909-1999), achterop staat "V47". Het E.H.B.O.-speldje behoorde toe aan zuster Sepiëntia. Alle drie de insignes kunnen met een speld op de achterzijde op kleding worden aangebracht.

Het teken van de Reformen van Limburg is een kruis waaraan twee gesels hangen met daarachter gekruist een lans en rietstok met spons. Tot 1961 werd het teken geborduurd op de scapulier gedragen. Daarna werden er zilveren medailles gemaakt met het teken, die op een houten kruis met zilveren achterkant werden gezet. Toen de zusters in 1969 burgerkleding gingen dragen werden er hangertjes of speldjes van de medailles gemaakt.

Op de tegel staat het devies van de congregatie en een afbeelding van dit devies: "ik was ziek en gij hebt mij bezocht” (Mt. 25,36). Tevens is de naam van de zuster aan wie het geschonken is vermeld, met datum van schenking. De tegel is uitgegeven door R.S.E (Rumah Sakit Santa Elisabet) Medan. De ene tegel is voor zuster Laura Oosterveer, de andere tegel is voor zuster Rainildis Kortekaas.

Wanneer een zuster geprofest werd stuurde ze kaartjes naar familie en bekenden. Dit embleem van Jezus die een leproos geneest, werd op het kaartje gedrukt. Het embleem werd ook gebruikt op boekjes van de congregatie.

Op het embleem staat een zuster die een zieke verzorgt. Een voorstelling die aansluit bij het devies van de congregatie: "ik was ziek en gij hebt mij bezocht” (Mt. 25,36) .

Vanaf 1959 gedragen door de zusters Franciscanessen van St. Lucia toen het lange scapulier vervangen werd door een korte met tailleband. Op het lange scapulier was dit symbool op borsthoogte aangebracht als borduursel op het scapulier zelf. Ronde speld met centraal een rood kruis. In de vier ruimten tussen de armen van het kruis zijn de volgende lijdenswerktuigen afgebeeld: 3 nagels, een gesel, een speer en een lans met spons, en de doornenkroon. Op de achterzijde een sluitspeld en een (van latere tijd daterend) hangoogje.

Geborduurd door zuster Mildred Koper voor de altaartreden van de kapel van het kleinseminarie Hageveld te Heemstede. Dezelfde voorstelling van een pijl met doorboord hart lag als patroon in de tegelvloer voor de altaartreden in de kapel van de zusters Franciscanessen te Aerdenhout. Het doorboorde hart is het doorboorde hart van Jezus dat, samen met andere symbolen, op het scapulier van het oorspronkelijke habijt van de zusters is geborduurd. De officiële Nederlandse naam van de congregatie is: Zusters van de heilige Franciscus, dochters van de Heilige Harten van Jezus en Maria.

Het passieteken wordt door de passionistinnen gedragen op de linkerkant van hun zwart habijt. Het passieteken bestaat uit het kruis als teken van trouw tot het uiterste, geplaatst op een hart als symbool van liefde, met de woorden: Jesu Christi Passio. Bij de tijdelijke professie worden de tekens na de H. Mis gewijd door de celebrant. Na het uitspreken van de vier geloften van de congregatie (geloften van gehoorzaamheid, armoede, zuiverheid en de gelofte om de devotie van het lijden en dood van Christus te verspreiden) krijgt de novice van moeder overste de gezegende tekens uitgereikt. Het ene teken kan door middel van klittenband op het habijt worden aangebracht, het andere door middel van twee clips. De tweede versie is ouder. Op de achterzijde van dit laatste teken is parallel aan de clips de naam 'Albert' en daarachter het jaar '1912' gekrast.

Het schild bevat een kruis met doornenkroon en daarboven de H.H. Harten van Jezus en Maria. Het devies luidt 'Refove flebiles', 'Troost de bedroefden', ontleend aan de antifoon op het feest van het moederschap van Maria. De bisschopswijding vond plaats op 18 mei 1884.

Een ontwerp van zuster Hyacinth(?), met een dominicaans wapen (kelk en lelies op zwart-witte vlakken) en de tekst "Ora et labora". Het bord is voorzien van 12 naamplaatjes waarmee de aan- en afwezigheid van de zusters geregistreerd kan worden.

Bij de tijdelijke professie ontving de geprofeste zuster het insigne met het wapen van de congregatie, terwijl de priester zegt: "Ontvang Zuster dit insigne, als het bijzondere teken van uw verbondenheid met de Stichting". Het wapen van de congregatie bestaat uit het Dominicaans wapen en daarin een kelk als symbool van het Allerheiligst Sacrament, waaraan de congregatie was toegewijd. Van de insignes dragen er drie de initialen van zusters: "Hieronijma M.R., 7 November 1919 [= Hieronyma M. Roovers]; Hyancintha M. v.d. S.d.l.C. [= van der Schans de la Croix], 3 November 1927; Imelda W.G., 21 Nov. 1938 [= Imelda W. Guinée]".

Met naam en/of wapen van het betreffende klooster en de kloostergemeenschap.

De monstrans (een houder voor een geconsacreerde hostie) is het embleem van de Benedictinessen van het H. Sacrament, die zicht toeleggen op de aanbidding van het H. Sacrament.