Gezicht op de gasfabriek van W.H. de Heus op het Vredenburg te Utrecht, met daarbij de "Nieuwejaars Heil- en Zegenwensch" van de gaslantaarnopstekers bij de aanvang van het jaar 1857.

Interieur van de Domkerk te Utrecht: de kapel van Avennes met de graftombe van bisschop Guy van Avennes.

Gezicht op de Oudegracht te Utrecht uit het zuidwesten vanaf de Bezembrug met links het huis Rutenberg en het St.-Barbara- en Laurensgasthuis en rechts het huis Keijserrijk aan de Stadhuisbrug en de stadskraan.

N.B. het huis Rutenberg en het St-. Barbara- en Laurensgasthuis hebben sinds 1917 het adres Oudegracht 158.

Gezicht op de Kruisvaart te Utrecht uit het westen met op de achtergrond de toren van de Buurkerk, de vieringtoren van de Mariakerk en de Domtoren.

Gezicht op het Munsterkerkhof te Utrecht uit het zuiden met de Domtoren en -kerk.

N.B. In 1912 is de straatnaam Munsterkerkhof gewijzigd in Domplein.

Gezicht op Montfoort, met de Hollandsche IJssel en rechts op de voorgrond een vogel.

Afbeelding van de intocht van keizer Maximiliaan van Oostenrijk en zijn gevolg in de stad in Utrecht, na de belegering en de uiteindelijke bevrijding van de stad (18 juni tot 3 september 1483).

Gezicht op de Pyramide van Austerlitz kort na de bouw, medio 1804.

De kerk van Zwartewaal

Pentekening van de kerk van Zuidland

Het militair kampement in de duinen van Rockanje tijdens de meerdaagse oefening van 1 tot 8 september 1891

Zicht op begroeide duinen en de zee op de achtergrond

Impressionistische tekening van de Dorpsweg in Rockanje

Aquarel van de kerk van Oudenhoorn

Boerderij van D. de Snaijer, Eeweg 46 te Oudenhoorn. Deze brandde af op 5 juli 1929 omstreeks 05:30

Gravure van landhuis De Oliphant in Nieuwesluis

Tekening van de haven van Nieuwesluis, met schepen en de havenhoofden van het Kanaal door Voorne
Een van de afgemeerde schepen is een stoom of zeilschip van de rederij van Van Hoey Smith (maatschappijvlag aan de bezaan), kennelijk vaarklaar (rook) met bestemming Rusland (Russische vlag aan de voorste mast), Voor de sluis bevindt zich een driemast zeilschip met Amerikaanse vlag aan de bezaan, voorts een drooggevallen binnenvaartschip. Simon Halfweeg (Amsterdam 1814 - Rotterdam 1885) was ooit woonachtig in Hellevoetsluis en gezagvoerder aan boord van twee stoom/ zeilschepen van genoemde rederij, t.w. resp. Bordeaux en Hollander, in de periode 1854 - ca. 1860

De vlotbrug over het kanaal door Voorne, op de achtergrond het huis Ummetoe

Gedrukte prent van de duinen en op de achtergrond het dorp Nieuw-Helvoet

Een zicht op de vesting en haven van Hellevoetsluis vanaf de molen. Met zicht op de achterzijde van de huizen aan de Molenstraat, de Oostzanddijk en de gebouwen langs het Kanaal door Voorne

De gracht van Hellevoetsluis, gezien vanaf de Nieuwe Zeedijk. De gemetselde verdedigingsmuren, molen en kerk

De haven van Hellevoetsluis met op de achtergrond het silhouet van Hellevoetsluis en op de voorgrond een schip en een sloep met bemanning

Een gezicht van Geervliet, met schuren en de kerk

De stad Geervliet, met een aangezicht van Geervliet met bijbehorend wapenschild

Hij werd als Hendrik Hogendijck op 14-10-1736 in de Geervlietse kerk gedoopt. Zijn vader Arij was als schepen en burgemeester geen onbekende in Geervliet. In 1765 trouwde hij met de Zwartewaalse Aaltje Preuijt.
Hendrik was in Geervliet een belangrijk man. Hij vervulde vele bestuursfuncties. In 1764 volgde hij zijn vader op als thesaurier (penningmeester). Hoogendijk was daarnaast jarenlang burgemeester, baljuw, schout, armmeester, pachter van de visserij, gaarder der verpondingen en schout en secretaris van Simonshaven en Biert. Daarnaast vervulde hij functies in de Geervlietse kerk, zo was hij diaken en ouderling. Tevens had als opperdijkgraaf en hoogheemraad van de Ring van Putten zitting in het polderbestuur.
Hoogendijk was een man van het Ancien Régime, hij erfde bestuurstaken en was rijk. Zo bezat hij diverse huizen en landerijen in Geervliet, maar ook onroerend goed in bijvoorbeeld Brielle en was hij eigenaar van de gaffelschuit ‘Geervliets Welvaren’. Zelf voer hij ook wel: op zijn schoonzus na was hij in 1808 de rijkste inwoner van het stadje.
Zo werd Geervliet bij de speciale quotisatie (belasting) van 1808 in totaal aangeslagen voor een bedrag van fl. 1.675,—, hiervan werd maar liefst fl. 225,— door Hendrik betaald, oftewel ruim 13% .
Vanaf zijn 65ste ging hij het rustiger aan doen. Hij verzocht steeds vaker ontheffing en uiteindelijk ontslag uit diverse functies. Lichamelijke ongemakken als podagra, oftewel jicht, dwongen hem zijn functies neer te leggen. Hij bleef echter opperdijkgraaf van de Ring van Putten. In die functie overleed hij in 1815 op ruim 78-jarige leeftijd.