Geen notariële akte, maar een oud-rechtelijk stuk; de notaris treedt hier op in zijn hoedanigheid van secretaris der stede Abbekerk.
Betreft het eigenaarschap van het zgn. smidshuisje te Lambertschaag onder Hoogwoud, bezuiden naast het kerkhof.

Op verzoek van Lambert Pietersz te Wognum (zie: Pieters, Lammert) attesteren Jan Pietersz Jong, Aris Adriaansz Groot (zie: Groot, Arend?/Adriaan? Adriaans), Neel Nienges (zie: Niengs, Neeltje), Aaf Herkes (zie: Herks, Aaf), allen te Lambertschaag onder Abbekerk, en Jan Klaasz Smit te Lambertschaag onder Hoogwoud. ‘Eerst verklaart Jan Pietersz Jong, dat Pieter Lambertsz’ (zie: Lammerts, Pieter), ‘de vader van den requirant, ten tijde als Aaf Herkes huysje door hem deposant ende Pieter Lambertsz wierde opgetimmert, hem verhaalde zijn huysje staande te Lambertscage onder Hoogtwoud bezuyden naast het kerkhof om veertig guldens ’s jaars voor drie jaren aan Jan Klaasz Smit verhuurt te hebben. Dat Pieter Lambertsz hem deposant ook ten allen tijde, als hij eenige reparatie aan ’t bovengenoemde huysje of ’t bruggetje over de sloot gedaan hadde, t’elkens als eygenaar heeft voldaan.
Aris Adriaansz Groot getuygt dat toen hem zeker gekogt huysje te Lambertscage door Jan Dirksz Tijm wierde ontnaast, hem deposant door Pieter Lambertsz het huys ’t geen hij tegenwoordig bewoont te koop wierde gepraesenteert, ende dat Pieter Lambertsz zeyde, zoo ze over den koop eens konden werden, dat hij dan naar zijn huysje ’t welke hij bezuyden de Lambertscager kerk staande had, metterwoon wilde gaan.

Dezelve Jan Jong ende Aris Groot verklaren derhalve eenparig, dat Pieter Lambertsz zich in alle gevallen toonde als eenige eygenaar van ’t meergenoemde huysje. Zij zeggen wijders beyde nog in goede geheugenisse te hebben, dat op den 24e december 1714, op welke dag de deposant Aris Groot de kooppenningen van zijn gekogt huys betaalde, tot het afbetalen eener obligatie ten laste van Pieter Lambertsz boedel vijf guldens te kort quamen, waartoe Kornelis’ (zie: Smit, Kornelis Pieters) ‘en Lambert Pietersz yder voor de helft gehouden waren, dog dat Kornelis Smit voorgaf niet in staat te wezen zijne helft te voldoen, dat de requirant Lambert Pietersz denzelven Kornelis Smit afvraagde, indien hij ’t geheel betaalde, vanwaar hij ’t weder zoude ontfangen. Welke vrage Kornelis Smit beantwoorde met te zeggen, dat hij met den requirant nog in gemeenschap en onverdeelt hadde het huysje daar de smit inwoont, met het haygereetschap, ende alzoo genoegzaam verklaarde, dat zijn vader Pieter Lambertsz daaraf eygenaar ware geweest. Neel Nienges getuygt het meergemelde huysje van P[iete]r Lambertsz eertijts gehuurt, drie jaren daar ingewoont, en t’elken verschijndage de huure aan P[iete]r Lambertsz als eygenaar betaalt te hebben. Dat na ’t eyndigen van het tweede huurjaar Kornelis Smit tragte metterwoon in ’t zelve huysje te komen, dog dat Pieter Lambertsz zulks niet wilde toestaan, nadien hij, zoo hij de deposante verhaalt heeft, zwarigheyt maakte de huure van Kornelis Smit te krijgen.

Jan Klaasz Smit verklaart, dat hij Kornelis Smit eerst heeft aangesproken om ’t smitshuysje van hem te huuren, dog dat Kornelis Smit zeyde, nadien Pieter Lambertsz de eygenaar was, ’t zelve huysje buyten deszelfs kennisse niet te kunnen verhuuren. Dat hij deposant ook ’t zelve huysje van P[iete]r Lambertsz effective heeft gehuurt, en het eerste jaar huure aan hem bij deszelfs leven betaalt. Laatstelijk getuygen de deposanten Jan Jong ende Aaf Herkes gezamentlijk, onder ’t timmeren van Aaf Herkes huysje uyt Pieter Lambertsz verstaan te hebben, dat het smitshuysje ter secretarie van Hoogtwoud op den naame van Kornelis Smit gestelt ware, om reden dat hij daardoor te beter in de jurisdictie van Hoogtwoud metterwoon zoude kunnen komen, als hij een eygen huysje bezat, maar dat hem Pieter Lambertsz egter de eygendom waarlijk toequam.’