Zie ook: 1664/095.
Betreft voorwaarden, waaronder man (zeilemaker!) te Broekerhaven weer bereid zal zijn te gaan samenleven met zijn vrouw, van wie hij vanwege haar drankzucht drie jaar gescheiden heeft geleefd. Zij is nu echter al 11 maanden van de drank af. Onder belofte van verder goed gedrag wil hij haar weer in genade aannemen, mits zij nog tot september 1718 gescheiden van hem kan blijven leven zonder weer aan de drank te geraken.

De man zal haar voor deze periode ƒ 45.- geven voor levensonderhoud, namelijk ƒ 15.- in september en de rest verdeeld per kwartaal. De inmiddels door haar (hoofdzakelijk aan drank) gemaakte schulden en eventueel nog te maken schulden dient zij voor eigen rekening te nemen, en daarvoor moet zij een akte laten opmaken. Dit geldt ook voor schulden, die zij gedurende de twee jaar na de hervatting van samenleving in september 1718 weer door gebruik van sterke drank mocht maken. Als zij deze proeftijd met goed gevolg heeft doorstaan, zal alles vergeven en vergeten zijn, alsof er nooit van enig wangedrag sprake is geweest. En als de vrouw zich op Broekerhaven 'met wooninge en zeylemaekerswinkel' mocht verplaatsen, dan zal de man haar daarin volgen. (Vermoedelijk dreven beiden een zeilemakersnering, die eigendom was van de vrouw. De man heeft dan dus nogal wat eigenbelang bij de hele zaak.) Als de vrouw binnen twee jaar na hervatting van de samenwoning weer aan de drank raakt, zal dit hele contract nietig zijn, en wil de man niets meer met haar te maken hebben.