Mijn Studiezaal (inloggen)
Locaties
Archieven.nl bevat bronnen waarin locaties centraal staan. Met deze zoekingang worden bronnen met locaties van diverse archiefdiensten bijeengebracht. In deze zoekingang wordt gezocht op adressen en worden bijbehorende bronnen (bouwdossier, foto, etc.) gevonden.
5 locaties
sorteren op:
weergave:
1672 Affiches (AF)
2132 AF002991 Affiche met daarop de slogan "Puur uit interesse" dat verwees naar het HOVO (Hoger Onderwijs Voor Ouderen) van de Christelijke Hogeschool Windesheim in Zwolle. Op dit affiche was een kleurenfoto afgebeeld van mensen met gevorderde leeftijd in de schoolbanken., 2005-00-00
Titel:
"Puur uit interesse";
Beschrijving:
Affiche met daarop de slogan "Puur uit interesse" dat verwees naar het HOVO (Hoger Onderwijs Voor Ouderen) van de Christelijke Hogeschool Windesheim in Zwolle. Op dit affiche was een kleurenfoto afgebeeld van mensen met gevorderde leeftijd in de schoolbanken.
Afmeting:
breedte 30 centimeters x hoogte 42 centimeters
Datering begin:
2005-00-00
Datering eind:
2005-00-00
Adres:
Zwolle, Campus 2-6
Oud nummer:
AF002991
Materiaal opmerkingen:
foto;
Digitale bestanden:
Alleen te raadplegen in de studiezaal bij de archiefdienst.
Organisatie: Collectie Overijssel locatie Zwolle
laatste wijziging 15-05-2019
1 gedigitaliseerd
1672 Affiches (AF)
3764 AF003784 Affiche dat een Theatrale reading en debat "De gelukkige klas" van Theo Thijssen door Philip Freriks m.m.v. Dr. Bernard Kruithof historicus en Thijssen-kenner aankondigde. Dit evenement vond plaats in het kader van de Nederland leest actie. Datum 12 november, jaar: onbekend. Plaats: Hogeschool Windesheim, Campus 2-6, Zwolle.
Philip Johan Freriks (Utrecht, 27 juli 1944) is een Nederlands journalist. Van 4 maart 1996 tot en met 18 december 2009 was hij presentator bij het NOS Journaal. Daarnaast presenteert hij het Groot Dictee der Nederlandse Taal en De slimste mens. Freriks werd geboren als zoon van een ambtenaar bij de Nederlandse Spoorwegen en een gemeenteraadslid voor de PvdA.
Tijdens zijn opleiding aan de middelbare school werkte hij al bij het Nieuw Utrechts Dagblad, de Utrechtse editie van Het Parool. Na in 1965 zijn hbs-diploma te hebben behaald, vertrok Freriks naar Parijs, waar hij politieke wetenschappen studeerde en een bijbaantje als slaapwagenconducteur had. Vanaf 1971 werkte hij als buitenlandcorrespondent voor Het Parool en voor de omroepen TROS, VARA en VPRO. Van 1974 tot 1977 werkte hij in Nederland bij de VARA en als buitenlandcorrespondent voor de Franse krant Le Monde.
Vanaf 1977 werkte hij weer in Parijs. Hij was toen tevens de Parijse correspondent van de NOS, maar werkte niet meer voor de TROS. In 1985 stapte Freriks over van Het Parool naar de Volkskrant. In 1993 stopte hij als buitenlandcorrespondent.
Philip Johan Freriks (Utrecht, 27 juli 1944) is een Nederlands journalist. Van 4 maart 1996 tot en met 18 december 2009 was hij presentator bij het NOS Journaal. Daarnaast presenteert hij het Groot Dictee der Nederlandse Taal en De slimste mens. Freriks werd geboren als zoon van een ambtenaar bij de Nederlandse Spoorwegen en een gemeenteraadslid voor de PvdA.
Tijdens zijn opleiding aan de middelbare school werkte hij al bij het Nieuw Utrechts Dagblad, de Utrechtse editie van Het Parool. Na in 1965 zijn hbs-diploma te hebben behaald, vertrok Freriks naar Parijs, waar hij politieke wetenschappen studeerde en een bijbaantje als slaapwagenconducteur had. Vanaf 1971 werkte hij als buitenlandcorrespondent voor Het Parool en voor de omroepen TROS, VARA en VPRO. Van 1974 tot 1977 werkte hij in Nederland bij de VARA en als buitenlandcorrespondent voor de Franse krant Le Monde.
Vanaf 1977 werkte hij weer in Parijs. Hij was toen tevens de Parijse correspondent van de NOS, maar werkte niet meer voor de TROS. In 1985 stapte Freriks over van Het Parool naar de Volkskrant. In 1993 stopte hij als buitenlandcorrespondent.
Titel:
Theatrale reading en debat "De gelukkige klas";
Afmeting:
breedte 30 centimeters x hoogte 42 centimeters
Vervaardiger:
[Thijssen]Thijssen;
Beschrijving:
Affiche dat een Theatrale reading en debat "De gelukkige klas" van Theo Thijssen door Philip Freriks m.m.v. Dr. Bernard Kruithof historicus en Thijssen-kenner aankondigde. Dit evenement vond plaats in het kader van de Nederland leest actie. Datum 12 november, jaar: onbekend. Plaats: Hogeschool Windesheim, Campus 2-6, Zwolle.
Philip Johan Freriks (Utrecht, 27 juli 1944) is een Nederlands journalist. Van 4 maart 1996 tot en met 18 december 2009 was hij presentator bij het NOS Journaal. Daarnaast presenteert hij het Groot Dictee der Nederlandse Taal en De slimste mens. Freriks werd geboren als zoon van een ambtenaar bij de Nederlandse Spoorwegen en een gemeenteraadslid voor de PvdA.
Tijdens zijn opleiding aan de middelbare school werkte hij al bij het Nieuw Utrechts Dagblad, de Utrechtse editie van Het Parool. Na in 1965 zijn hbs-diploma te hebben behaald, vertrok Freriks naar Parijs, waar hij politieke wetenschappen studeerde en een bijbaantje als slaapwagenconducteur had. Vanaf 1971 werkte hij als buitenlandcorrespondent voor Het Parool en voor de omroepen TROS, VARA en VPRO. Van 1974 tot 1977 werkte hij in Nederland bij de VARA en als buitenlandcorrespondent voor de Franse krant Le Monde.
Vanaf 1977 werkte hij weer in Parijs. Hij was toen tevens de Parijse correspondent van de NOS, maar werkte niet meer voor de TROS. In 1985 stapte Freriks over van Het Parool naar de Volkskrant. In 1993 stopte hij als buitenlandcorrespondent.
Philip Johan Freriks (Utrecht, 27 juli 1944) is een Nederlands journalist. Van 4 maart 1996 tot en met 18 december 2009 was hij presentator bij het NOS Journaal. Daarnaast presenteert hij het Groot Dictee der Nederlandse Taal en De slimste mens. Freriks werd geboren als zoon van een ambtenaar bij de Nederlandse Spoorwegen en een gemeenteraadslid voor de PvdA.
Tijdens zijn opleiding aan de middelbare school werkte hij al bij het Nieuw Utrechts Dagblad, de Utrechtse editie van Het Parool. Na in 1965 zijn hbs-diploma te hebben behaald, vertrok Freriks naar Parijs, waar hij politieke wetenschappen studeerde en een bijbaantje als slaapwagenconducteur had. Vanaf 1971 werkte hij als buitenlandcorrespondent voor Het Parool en voor de omroepen TROS, VARA en VPRO. Van 1974 tot 1977 werkte hij in Nederland bij de VARA en als buitenlandcorrespondent voor de Franse krant Le Monde.
Vanaf 1977 werkte hij weer in Parijs. Hij was toen tevens de Parijse correspondent van de NOS, maar werkte niet meer voor de TROS. In 1985 stapte Freriks over van Het Parool naar de Volkskrant. In 1993 stopte hij als buitenlandcorrespondent.
Adres:
Zwolle, Campus 2-6
Oud nummer:
AF003784
Materiaal opmerkingen:
foto;
Digitale bestanden:
Alleen te raadplegen in de studiezaal bij de archiefdienst.
Organisatie: Collectie Overijssel locatie Zwolle
laatste wijziging 15-05-2019
1 gedigitaliseerd
1672 Affiches (AF)
3780 AF004116 Affiche dat aandacht vroeg voor een tentoonstelling over Multatuli. Op dit affiche was een uitspraak van hem te lezen: "Ik ben 'n eenvoudig mens die recht zoekt''. De tentoonstelling was van 10 - 28 maart 1987 en kwam tot stand door de Christelijke lerarenopleiding Zwolle. Plaats: Campus 2-4.
Eduard Douwes Dekker (Amsterdam, 2 maart 1820 – Ingelheim am Rhein, 19 februari 1887) was een Nederlandse schrijver en bestuursambtenaar die vooral bekend is geworden vanwege zijn roman Max Havelaar, of De koffij-veilingen der Nederlandsche Handel-Maatschappij, die in 1860 verscheen onder het pseudoniem Multatuli (Latijn voor 'ik heb veel (leed) gedragen' [=multa tuli]). Hij schreef ook toneelstukken, pamfletten, soms in briefvorm, en aforismen.
Douwes Dekker groeide op in Amsterdam en trok in 1838 met zijn vader naar Batavia in Nederlands-Indië (het tegenwoordige Indonesië), waar hij in 1839 een baan als ambtenaar verwierf. Daar zag hij de vele wantoestanden onder verantwoordelijkheid van het Nederlandse koloniale bewind.
Zijn debuutroman, de kaderroman Max Havelaar, hekelt op basis van zijn eigen ervaringen de behandeling van de plaatselijke bevolking door Nederlandse en Nederlands-Indische bestuurders. De van 1862 tot 1877 verschenen zeven bundels met 1282 genummerde Ideen bevatten overwegend essayistische aforismen, maar ook de roman Woutertje Pieterse en het toneelstuk Vorstenschool zijn in deze gevarieerde verzameling te vinden.
Zowel de persoonlijkheid als de schrijfstijl van Douwes Dekker had grote invloed op belangrijke schrijvers uit volgende generaties, waaronder de Tachtigers, Nescio, Elsschot, Du Perron, Hermans en Karel van het Reve. In juni 2002 werd Max Havelaar door de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde uitgeroepen tot het belangrijkste Nederlandstalige letterkundige werk aller tijden. In 2004 eindigde Multatuli op de 34e plaats in de verkiezing van de grootste Nederlander., 1987-03-10
Eduard Douwes Dekker (Amsterdam, 2 maart 1820 – Ingelheim am Rhein, 19 februari 1887) was een Nederlandse schrijver en bestuursambtenaar die vooral bekend is geworden vanwege zijn roman Max Havelaar, of De koffij-veilingen der Nederlandsche Handel-Maatschappij, die in 1860 verscheen onder het pseudoniem Multatuli (Latijn voor 'ik heb veel (leed) gedragen' [=multa tuli]). Hij schreef ook toneelstukken, pamfletten, soms in briefvorm, en aforismen.
Douwes Dekker groeide op in Amsterdam en trok in 1838 met zijn vader naar Batavia in Nederlands-Indië (het tegenwoordige Indonesië), waar hij in 1839 een baan als ambtenaar verwierf. Daar zag hij de vele wantoestanden onder verantwoordelijkheid van het Nederlandse koloniale bewind.
Zijn debuutroman, de kaderroman Max Havelaar, hekelt op basis van zijn eigen ervaringen de behandeling van de plaatselijke bevolking door Nederlandse en Nederlands-Indische bestuurders. De van 1862 tot 1877 verschenen zeven bundels met 1282 genummerde Ideen bevatten overwegend essayistische aforismen, maar ook de roman Woutertje Pieterse en het toneelstuk Vorstenschool zijn in deze gevarieerde verzameling te vinden.
Zowel de persoonlijkheid als de schrijfstijl van Douwes Dekker had grote invloed op belangrijke schrijvers uit volgende generaties, waaronder de Tachtigers, Nescio, Elsschot, Du Perron, Hermans en Karel van het Reve. In juni 2002 werd Max Havelaar door de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde uitgeroepen tot het belangrijkste Nederlandstalige letterkundige werk aller tijden. In 2004 eindigde Multatuli op de 34e plaats in de verkiezing van de grootste Nederlander., 1987-03-10
Titel:
"Ik ben 'n eenvoudig mens die recht zoekt";
Afmeting:
breedte 30 centimeters x hoogte 42 centimeters
Beschrijving:
Affiche dat aandacht vroeg voor een tentoonstelling over Multatuli. Op dit affiche was een uitspraak van hem te lezen: "Ik ben 'n eenvoudig mens die recht zoekt''. De tentoonstelling was van 10 - 28 maart 1987 en kwam tot stand door de Christelijke lerarenopleiding Zwolle. Plaats: Campus 2-4.
Eduard Douwes Dekker (Amsterdam, 2 maart 1820 – Ingelheim am Rhein, 19 februari 1887) was een Nederlandse schrijver en bestuursambtenaar die vooral bekend is geworden vanwege zijn roman Max Havelaar, of De koffij-veilingen der Nederlandsche Handel-Maatschappij, die in 1860 verscheen onder het pseudoniem Multatuli (Latijn voor 'ik heb veel (leed) gedragen' [=multa tuli]). Hij schreef ook toneelstukken, pamfletten, soms in briefvorm, en aforismen.
Douwes Dekker groeide op in Amsterdam en trok in 1838 met zijn vader naar Batavia in Nederlands-Indië (het tegenwoordige Indonesië), waar hij in 1839 een baan als ambtenaar verwierf. Daar zag hij de vele wantoestanden onder verantwoordelijkheid van het Nederlandse koloniale bewind.
Zijn debuutroman, de kaderroman Max Havelaar, hekelt op basis van zijn eigen ervaringen de behandeling van de plaatselijke bevolking door Nederlandse en Nederlands-Indische bestuurders. De van 1862 tot 1877 verschenen zeven bundels met 1282 genummerde Ideen bevatten overwegend essayistische aforismen, maar ook de roman Woutertje Pieterse en het toneelstuk Vorstenschool zijn in deze gevarieerde verzameling te vinden.
Zowel de persoonlijkheid als de schrijfstijl van Douwes Dekker had grote invloed op belangrijke schrijvers uit volgende generaties, waaronder de Tachtigers, Nescio, Elsschot, Du Perron, Hermans en Karel van het Reve. In juni 2002 werd Max Havelaar door de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde uitgeroepen tot het belangrijkste Nederlandstalige letterkundige werk aller tijden. In 2004 eindigde Multatuli op de 34e plaats in de verkiezing van de grootste Nederlander.
Eduard Douwes Dekker (Amsterdam, 2 maart 1820 – Ingelheim am Rhein, 19 februari 1887) was een Nederlandse schrijver en bestuursambtenaar die vooral bekend is geworden vanwege zijn roman Max Havelaar, of De koffij-veilingen der Nederlandsche Handel-Maatschappij, die in 1860 verscheen onder het pseudoniem Multatuli (Latijn voor 'ik heb veel (leed) gedragen' [=multa tuli]). Hij schreef ook toneelstukken, pamfletten, soms in briefvorm, en aforismen.
Douwes Dekker groeide op in Amsterdam en trok in 1838 met zijn vader naar Batavia in Nederlands-Indië (het tegenwoordige Indonesië), waar hij in 1839 een baan als ambtenaar verwierf. Daar zag hij de vele wantoestanden onder verantwoordelijkheid van het Nederlandse koloniale bewind.
Zijn debuutroman, de kaderroman Max Havelaar, hekelt op basis van zijn eigen ervaringen de behandeling van de plaatselijke bevolking door Nederlandse en Nederlands-Indische bestuurders. De van 1862 tot 1877 verschenen zeven bundels met 1282 genummerde Ideen bevatten overwegend essayistische aforismen, maar ook de roman Woutertje Pieterse en het toneelstuk Vorstenschool zijn in deze gevarieerde verzameling te vinden.
Zowel de persoonlijkheid als de schrijfstijl van Douwes Dekker had grote invloed op belangrijke schrijvers uit volgende generaties, waaronder de Tachtigers, Nescio, Elsschot, Du Perron, Hermans en Karel van het Reve. In juni 2002 werd Max Havelaar door de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde uitgeroepen tot het belangrijkste Nederlandstalige letterkundige werk aller tijden. In 2004 eindigde Multatuli op de 34e plaats in de verkiezing van de grootste Nederlander.
Vervaardiger:
Multatuli;
Datering begin:
1987-03-10
Datering eind:
1987-03-10
Adres:
Zwolle, Campus 2-4
Oud nummer:
AF004116
Materiaal opmerkingen:
Kleur
Digitale bestanden:
Alleen te raadplegen in de studiezaal bij de archiefdienst.
Organisatie: Collectie Overijssel locatie Zwolle
laatste wijziging 15-05-2019
1 gedigitaliseerd
1672 Affiches (AF)
2924 AF001411 Affiche in A-4 formaat wat zo uit de laserprinter kwam met een gekleurd plaatje van een schilderij van Eskelien de Ridder. Het affiche verwees naar haar expositie van schilderijen in het studiencentrum van de Open Universiteit aan de Campus 2-6 in Zwolle. Data: 2 oktober tot 25 november 2000.
Eskelien de Ridder, die op latere leeftijd predikant werd, heeft haar hele leven al geschilderd.
Hoewel ze een aantal cursussen heeft gevolgd, is ze vooral autodidact. Haar stijl is impressionistisch, en ze werkt met diverse materialen, zoals aquarel, olieverf en acryl. Maar haar voorkeur gaat uit naar acryl, dat zich goed leent voor het laag op laag schilderen in varierende tinten, een techniek die ze veelvuldig toepast., 2000-10-02
Eskelien de Ridder, die op latere leeftijd predikant werd, heeft haar hele leven al geschilderd.
Hoewel ze een aantal cursussen heeft gevolgd, is ze vooral autodidact. Haar stijl is impressionistisch, en ze werkt met diverse materialen, zoals aquarel, olieverf en acryl. Maar haar voorkeur gaat uit naar acryl, dat zich goed leent voor het laag op laag schilderen in varierende tinten, een techniek die ze veelvuldig toepast., 2000-10-02
Titel:
Schilderijen Eskelien de Ridder expositie 2 oktober tot 25 november 2000 Open Universiteit studiecentrum Zwolle ;
Afmeting:
breedte 21 centimeters x lengte 30 centimeters
Beschrijving:
Affiche in A-4 formaat wat zo uit de laserprinter kwam met een gekleurd plaatje van een schilderij van Eskelien de Ridder. Het affiche verwees naar haar expositie van schilderijen in het studiencentrum van de Open Universiteit aan de Campus 2-6 in Zwolle. Data: 2 oktober tot 25 november 2000.
Eskelien de Ridder, die op latere leeftijd predikant werd, heeft haar hele leven al geschilderd.
Hoewel ze een aantal cursussen heeft gevolgd, is ze vooral autodidact. Haar stijl is impressionistisch, en ze werkt met diverse materialen, zoals aquarel, olieverf en acryl. Maar haar voorkeur gaat uit naar acryl, dat zich goed leent voor het laag op laag schilderen in varierende tinten, een techniek die ze veelvuldig toepast.
Eskelien de Ridder, die op latere leeftijd predikant werd, heeft haar hele leven al geschilderd.
Hoewel ze een aantal cursussen heeft gevolgd, is ze vooral autodidact. Haar stijl is impressionistisch, en ze werkt met diverse materialen, zoals aquarel, olieverf en acryl. Maar haar voorkeur gaat uit naar acryl, dat zich goed leent voor het laag op laag schilderen in varierende tinten, een techniek die ze veelvuldig toepast.
Datering begin:
2000-10-02
Datering eind:
2000-11-25
Adres:
Zwolle, Campus 2-6
Oud nummer:
AF001411
Materiaal opmerkingen:
kleurendruk;
Digitale bestanden:
Alleen te raadplegen in de studiezaal bij de archiefdienst.
Trefwoorden:
Organisatie: Collectie Overijssel locatie Zwolle
laatste wijziging 15-05-2019
1 gedigitaliseerd
