Gedurende de bouw van de Naberpassage en parkeergarage zijn enkele waarnemingen verricht.

De natuurlijke ondergrond is omschreven als sterk leemhoudend zand. Erboven was sprake van meer dan twee meter ‘losse grond’.
Er is slechts melding gemaakt van een aantal waterputten en een sloot die ten tijde van de tweede wereldoorlog nog in gebruik was. Van de genoemde sporen is niet nader omschreven waar ze zich hebben bevonden.
In grond die vermoedelijk afkomstig was uit de sloot wal is een aantal munten gevonden dat waarschijnlijk in de oorlog is begraven of verloren. In één van de waterputten zijn enkele oude fietsen teruggevonden.

Betreft artikel van H.O. Feith uit de Groninger Courant met waarnemingen die tijdens de bouw van het voorlaatste academiegebouw zijn gedaan.

De natuurlijke ondergrond bestond uit geel of roodachtig (dek)zand waarin enkele, soms zware, zwerfkeien aanwezig waren. De bovengelegen grondlagen bestonden onder meer uit tuinaarde, onregelmatige dunne kleilagen, leemlagen en lagen van andere aard.
In het artikel staat verder vermeld dat aan de oost- en westzijde van het terrein sprake was van mest tot op aanmerkelijke diepte. Dit lijkt te wijzen op de aanwezigheid van enkele mestkuilen. Onder meer ter hoogte van waar voorheen de gehoor(college)zalen hadden gestaan zijn de grondverbeteringen aangetroffen die vermoedelijk hebben toebehoord aan het Vrouw Sywen Convent dat hier ooit stond.
De aangetroffen aardewerk- en glasscherven zijn niet nader omschreven omdat ze volgens de auteur verder niet van belang waren en geen hoge ouderdom bezaten. Verder is er een aantal munten gevonden. Ook zijn enkele menselijke beenderen en delen van (eiken)houten doodskisten opgegraven, vermoedelijk waren deze afkomstig van het voormalige kloosterterrein.

Zie voor een plattegrond van het academiegebouw vóór 1846 www.beeldbankgroningen.nl (NL-GnGRA_1536_6124)

Bij het vernieuwen van de bestrating in de Burchtstraat is de bodemopbouw in enkele proefputjes bekeken. Daarnaast is in de tuin van nr. 6 een proefsleuf aangelegd.

Op de locatie van de huidige C&A (toen nog deel van de Burchtstraat) liep de natuurlijke ondergrond richting het noorden toe sterk af, de aard ervan is niet vermeld. De ondergrond erboven bestond in het zuidelijke deel uit gelaagd blauwachtig zand, gevolgd door veenachtige zwarte grond en een laag blauw leemhoudend zand. Het bovenste deel van de bodem was verstoord door de ingraving van een ouder riool.
Ook ter hoogte van nr. 5 is de natuurlijke ondergrond bereikt die ook hier richting het noorden afliep. Erboven bevond zich een pakket zwarte grond. Het bovenste deel van de bodem was verstoord door de ingraving van een riool. Ter hoogte van nr. 11 lag de vaste grond erg diep en verliep horizontaal. Erboven was sprake van ‘steigeraarde’ en een puinlaag. Ook hier werd onderin een talud waargenomen in het noordelijke deel.
In de proefsleuf in de tuin van nr. 6 was op de ongeroerde gronde in het noorden een 10cm dikke venige laag aanwezig met daarboven een laag leem en zand, gevolgd door (venige) zwarte grond, zwarte grond, een puinlaag en bovenin een laag vuile puinige grond.
Destijds werd vermoed dat de sterke daling van de natuurlijke ondergrond het zuidelijke talud van een oude stadsgracht was. In het zuidelijke deel van de proefsleuf is een talud waargenomen die de noordelijke begrenzing ervan vormde. Verder is een aantal mestkuilen gezien in de proefsleuf.
Het idee dat het hier gaat om een stadsgracht is echter onwaarschijnlijk. Vermoedelijk is destijds een (afwaterings)sloot gezien die ooit langs de binnenzijde van de wal liep.
Onder meer ter hoogte van nr. 5 en 6 zijn enkele kogelpotscherven aangetroffen (datering 13e eeuw). Verder zijn ook enkele scherven uit jongere perioden gevonden.

Bij het vernieuwen van de bestrating in de Burchtstraat is de bodemopbouw in enkele proefputjes bekeken. Daarnaast is in de tuin van nr. 6 een proefsleuf aangelegd.

Op de locatie van de huidige C&A (toen nog deel van de Burchtstraat) liep de natuurlijke ondergrond richting het noorden toe sterk af, de aard ervan is niet vermeld. De ondergrond erboven bestond in het zuidelijke deel uit gelaagd blauwachtig zand, gevolgd door veenachtige zwarte grond en een laag blauw leemhoudend zand. Het bovenste deel van de bodem was verstoord door de ingraving van een ouder riool.
Ook ter hoogte van nr. 5 is de natuurlijke ondergrond bereikt die ook hier richting het noorden afliep. Erboven bevond zich een pakket zwarte grond. Het bovenste deel van de bodem was verstoord door de ingraving van een riool. Ter hoogte van nr. 11 lag de vaste grond erg diep en verliep horizontaal. Erboven was sprake van ‘steigeraarde’ en een puinlaag. Ook hier werd onderin een talud waargenomen in het noordelijke deel.
In de proefsleuf in de tuin van nr. 6 was op de ongeroerde gronde in het noorden een 10cm dikke venige laag aanwezig met daarboven een laag leem en zand, gevolgd door (venige) zwarte grond, zwarte grond, een puinlaag en bovenin een laag vuile puinige grond.
Destijds werd vermoed dat de sterke daling van de natuurlijke ondergrond het zuidelijke talud van een oude stadsgracht was. In het zuidelijke deel van de proefsleuf is een talud waargenomen die de noordelijke begrenzing ervan vormde. Verder is een aantal mestkuilen gezien in de proefsleuf.
Het idee dat het hier gaat om een stadsgracht is echter onwaarschijnlijk. Vermoedelijk is destijds een (afwaterings)sloot gezien die ooit langs de binnenzijde van de wal liep.
Onder meer ter hoogte van nr. 5 en 6 zijn enkele kogelpotscherven aangetroffen (datering 13e eeuw). Verder zijn ook enkele scherven uit jongere perioden gevonden.