Onder een dikke laag ophogingsgrond, die mogelijk deels afkomstig is van de afgegraven wallen van de Helperlinie, lag een bouwvoor die vermoedelijk uit de late middeleeuwen dateerde. Aan de westzijde van het terrein lag onder deze bouwvoor het dekzand en aan de oostzijde ervan kleiige sedimenten.
De grondsporen in het dekzand bestonden uit greppels, slootjes en (paal)kuilen uit de ijzertijd. Een aantal van de paalkuilen vormden boerderijplattegronden uit de midden-ijzertijd (circa 4e-3e eeuw v. Chr). Anderen zijn afkomstig van spiekers. Tot de oudste sporen behoort een mogelijke waterput uit de late bronstijd-vroege ijzertijd waarin een deel van een houten ploegschaar is gevonden. De verschillende oriëntaties van de ijzertijdsporen lijken te wijzen op verschillende gebruiksfasen in deze periode. De bewoning eindigt door vernatting van de omgeving rond het begin van de jaartelling. Pas vanaf de late middeleeuwen wordt dit gebied weer opnieuw in gebruik genomen.

Onder een dikke laag ophogingsgrond, die mogelijk deels afkomstig is van de afgegraven wallen van de Helperlinie, lag een bouwvoor die vermoedelijk uit de late middeleeuwen dateerde. Aan de westzijde van het terrein lag onder deze bouwvoor het dekzand en aan de oostzijde ervan kleiige sedimenten.
De grondsporen in het dekzand bestonden uit greppels, slootjes en (paal)kuilen uit de ijzertijd. Een aantal van de paalkuilen vormden boerderijplattegronden uit de midden-ijzertijd (circa 4e-3e eeuw v. Chr). Anderen zijn afkomstig van spiekers. Tot de oudste sporen behoort een mogelijke waterput uit de late bronstijd-vroege ijzertijd waarin een deel van een houten ploegschaar is gevonden. De verschillende oriëntaties van de ijzertijdsporen lijken te wijzen op verschillende gebruiksfasen in deze periode. De bewoning eindigt door vernatting van de omgeving rond het begin van de jaartelling. Pas vanaf de late middeleeuwen wordt dit gebied weer opnieuw in gebruik genomen.

Onder een dikke laag ophogingsgrond, die mogelijk deels afkomstig is van de afgegraven wallen van de Helperlinie, lag een bouwvoor die vermoedelijk uit de late middeleeuwen dateerde. Aan de westzijde van het terrein lag onder deze bouwvoor het dekzand en aan de oostzijde ervan kleiige sedimenten.
De grondsporen in het dekzand bestonden uit greppels, slootjes en (paal)kuilen uit de ijzertijd. Een aantal van de paalkuilen vormden boerderijplattegronden uit de midden-ijzertijd (circa 4e-3e eeuw v. Chr). Anderen zijn afkomstig van spiekers. Tot de oudste sporen behoort een mogelijke waterput uit de late bronstijd-vroege ijzertijd waarin een deel van een houten ploegschaar is gevonden. De verschillende oriëntaties van de ijzertijdsporen lijken te wijzen op verschillende gebruiksfasen in deze periode. De bewoning eindigt door vernatting van de omgeving rond het begin van de jaartelling. Pas vanaf de late middeleeuwen wordt dit gebied weer opnieuw in gebruik genomen.