Het gerenommeerde bankhuis Lippmann, Rosenthal en Co. werd op last van de Duitse bezetter gebruikt om de vermogens van joodse Nederlanders te onteigenen. Schattingen over het geroofde joods bezit lopen uiteen van 26 tot 55 miljoen gulden.

In de collectie zijn ongeveer 350 dagboeken en verslagen opgenomen die zijn geschreven door krijgsgevangenen en burgergeïnterneerden.

De collectie bevat briefwisselingen tussen personen in geheel uiteenlopende situaties. Aanwezig zijn brieven en briefkaarten van onder meer joden, onderduikers, dwangarbeiders, militairen, collaborateurs en Duitsers. Ook onderwerpen als de Hongerwinter, Nederlands-Indië, naoorlogse rechtspleging en het alledaagse leven komen in de correspondentie veelvuldig aan de orde.

Piet Felix was aangesloten bij de Groep-André en verzorgde valse persoonsbewijzen en hielp geallieerde vliegtuigbemanningen onderduiken.

In 1933 vestigde Otto Frank zich met zijn vrouw Edith en hun dochters Margot en Anne (1929-1945) in Amsterdam. Het gezin ging wonen op de tweede etage van het pand Merwedeplein 37. Frank begon een nieuw bedrijf: de Nederlandsche Opekta Maatschappij N.V. (archief 292). Op 12 juni 1942, haar dertiende verjaardag, begon Anne met het bijhouden van een dagboek. De familie dook op 9 juli 1942 onder in het achterhuis van het pand waar Otto Frank’s kantoor gevestigd was. Op 4 augustus werd de familie samen met andere onderduikers als gevolg van verraad gearresteerd. Alleen Otto Frank overleefde de oorlog.