De onbekende schrijfster van het dagboek zit gevangen in Apeldoorn, en wordt met een aantal lotgenoten, allen vrouwen, in de nacht van 21 op 22 maart 1945 naar Westerbork getransporteerd. Ze is waarschijnlijk jong en ongetrouwd. In Westerbork moeten zij werken, tot 11 april het kamp geëvacueerd wordt en zij, onder begeleiding van Wehrmacht, naar het noorden trekken, gedeeltelijk te voet, gedeeltelijk op wagens. In Visvliet worden allen vrijgelaten. De schrijfster trekt met een groepje vrouwen naar Grijpskerk; daar worden zij goed ontvangen. Ze blijven er ongeveer een week, kunnen overal eten, slapen, roken en snoepen en vermaken zich best, vooral door toedoen van de weldra gearriveerde geallieerde militairen. 20 april gaat de schrijfster met een transport per bus naar Apeldoorn, de volgende dag door naar haar woonplaats Putten

De onbekende schrijfster van het dagboek zit gevangen in Apeldoorn, en wordt met een aantal lotgenoten, allen vrouwen, in de nacht van 21 op 22 maart 1945 naar Westerbork getransporteerd. Ze is waarschijnlijk jong en ongetrouwd. In Westerbork moeten zij werken, tot 11 april het kamp geëvacueerd wordt en zij, onder begeleiding van Wehrmacht, naar het noorden trekken, gedeeltelijk te voet, gedeeltelijk op wagens. In Visvliet worden allen vrijgelaten. De schrijfster trekt met een groepje vrouwen naar Grijpskerk; daar worden zij goed ontvangen. Ze blijven er ongeveer een week, kunnen overal eten, slapen, roken en snoepen en vermaken zich best, vooral door toedoen van de weldra gearriveerde geallieerde militairen. 20 april gaat de schrijfster met een transport per bus naar Apeldoorn, de volgende dag door naar haar woonplaats Putten

De onbekende schrijfster van het dagboek zit gevangen in Apeldoorn, en wordt met een aantal lotgenoten, allen vrouwen, in de nacht van 21 op 22 maart 1945 naar Westerbork getransporteerd. Ze is waarschijnlijk jong en ongetrouwd. In Westerbork moeten zij werken, tot 11 april het kamp geëvacueerd wordt en zij, onder begeleiding van Wehrmacht, naar het noorden trekken, gedeeltelijk te voet, gedeeltelijk op wagens. In Visvliet worden allen vrijgelaten. De schrijfster trekt met een groepje vrouwen naar Grijpskerk; daar worden zij goed ontvangen. Ze blijven er ongeveer een week, kunnen overal eten, slapen, roken en snoepen en vermaken zich best, vooral door toedoen van de weldra gearriveerde geallieerde militairen. 20 april gaat de schrijfster met een transport per bus naar Apeldoorn, de volgende dag door naar haar woonplaats Putten

De onbekende schrijfster van het dagboek zit gevangen in Apeldoorn, en wordt met een aantal lotgenoten, allen vrouwen, in de nacht van 21 op 22 maart 1945 naar Westerbork getransporteerd. Ze is waarschijnlijk jong en ongetrouwd. In Westerbork moeten zij werken, tot 11 april het kamp geëvacueerd wordt en zij, onder begeleiding van Wehrmacht, naar het noorden trekken, gedeeltelijk te voet, gedeeltelijk op wagens. In Visvliet worden allen vrijgelaten. De schrijfster trekt met een groepje vrouwen naar Grijpskerk; daar worden zij goed ontvangen. Ze blijven er ongeveer een week, kunnen overal eten, slapen, roken en snoepen en vermaken zich best, vooral door toedoen van de weldra gearriveerde geallieerde militairen. 20 april gaat de schrijfster met een transport per bus naar Apeldoorn, de volgende dag door naar haar woonplaats Putten