De auteur is opgepakt op verdenking van verzetswerk. Hij is lid van de verzetsgroep CS 6 (genoemd naar hun basisadres Corellistraat 6, Amsterdam). Hij zit gevangen in de Euterpestraat in Amsterdam, geboeid en alleen in een cel. In de afscheidsbriefbrief aan zijn vader vertelt hij wie hem verraden heeft. Bij dagen durende verhoren is hij gemarteld. Soms kan hij niet meer op zijn benen staan. Hij probeert zo lang mogelijk vol te houden, ontkent alles en noemt geen namen. Hij bekent tenslotte wie hij gedood heeft en waar hij aan heeft meegewerkt. Dat hij de leider is van de verzertsgroep CS 6 ontkent hij. Hij vraagt zijn vader vergiffenis voor alles wat hij tegen hem misdaan heeft. "Ik ga op reis naar een beter Vaderland". Zijn moeder vertelt hij dat hij geen spijt heeft van zijn verzetsdaden. Ook zijn broers, zusters en enkele anderen krijgen een afscheidsschrijven. Op een schutblad van een boek tekent hij met zijn ongeboeide hand een kerststal. Hij besluit een eigen nachtmis te houden, als hij 's nachts eruit moet om te plassen. De bruine bonensoep smaakt, maar is te weinig. Zachtjes zingt hij wat kerstliedjes. Hij bereidt zich voor op de hemel. Er wordt ineens een pak de cel ingegooid. Het komt van zijn familie. Als hij de erop geschreven handschriften ziet, maakt hij daaruit op dat ze vrij en in veiligheid zijn. Hij pakt het uit met z'n ongeboeide hand. Ieder familielid heeft er wat te eten ingestopt. Van een mes maakt hij kerstklokken en hangt ze op. Hij hoort Duitse bewakers kerstliedjes zingen. Hij bidt en mediteert in de stille nacht. De klok slaat zes als hij weer wakker wordt. Als hij opstaat trekt hij na een wasbeurt een overhemd aan in plaats van een trui. Het electrisch licht gaat aan. Hij denkt aan zijn familie. Door het luikje krijgt hij extra brood toegeschoven, maar hij maakt met het gekregen pakket een feestmaal. Hij wordt gelucht om 8 uur. Een medegevangene vertrouwt hem toe, dat hij zichzelf van kant wil maken, wat hij niet kan begrijpen.

De auteur is opgepakt op verdenking van verzetswerk. Hij is lid van de verzetsgroep CS 6 (genoemd naar hun basisadres Corellistraat 6, Amsterdam). Hij zit gevangen in de Euterpestraat in Amsterdam, geboeid en alleen in een cel. In de afscheidsbriefbrief aan zijn vader vertelt hij wie hem verraden heeft. Bij dagen durende verhoren is hij gemarteld. Soms kan hij niet meer op zijn benen staan. Hij probeert zo lang mogelijk vol te houden, ontkent alles en noemt geen namen. Hij bekent tenslotte wie hij gedood heeft en waar hij aan heeft meegewerkt. Dat hij de leider is van de verzertsgroep CS 6 ontkent hij. Hij vraagt zijn vader vergiffenis voor alles wat hij tegen hem misdaan heeft. "Ik ga op reis naar een beter Vaderland". Zijn moeder vertelt hij dat hij geen spijt heeft van zijn verzetsdaden. Ook zijn broers, zusters en enkele anderen krijgen een afscheidsschrijven. Op een schutblad van een boek tekent hij met zijn ongeboeide hand een kerststal. Hij besluit een eigen nachtmis te houden, als hij 's nachts eruit moet om te plassen. De bruine bonensoep smaakt, maar is te weinig. Zachtjes zingt hij wat kerstliedjes. Hij bereidt zich voor op de hemel. Er wordt ineens een pak de cel ingegooid. Het komt van zijn familie. Als hij de erop geschreven handschriften ziet, maakt hij daaruit op dat ze vrij en in veiligheid zijn. Hij pakt het uit met z'n ongeboeide hand. Ieder familielid heeft er wat te eten ingestopt. Van een mes maakt hij kerstklokken en hangt ze op. Hij hoort Duitse bewakers kerstliedjes zingen. Hij bidt en mediteert in de stille nacht. De klok slaat zes als hij weer wakker wordt. Als hij opstaat trekt hij na een wasbeurt een overhemd aan in plaats van een trui. Het electrisch licht gaat aan. Hij denkt aan zijn familie. Door het luikje krijgt hij extra brood toegeschoven, maar hij maakt met het gekregen pakket een feestmaal. Hij wordt gelucht om 8 uur. Een medegevangene vertrouwt hem toe, dat hij zichzelf van kant wil maken, wat hij niet kan begrijpen.

De auteur is opgepakt op verdenking van verzetswerk. Hij is lid van de verzetsgroep CS 6 (genoemd naar hun basisadres Corellistraat 6, Amsterdam). Hij zit gevangen in de Euterpestraat in Amsterdam, geboeid en alleen in een cel. In de afscheidsbriefbrief aan zijn vader vertelt hij wie hem verraden heeft. Bij dagen durende verhoren is hij gemarteld. Soms kan hij niet meer op zijn benen staan. Hij probeert zo lang mogelijk vol te houden, ontkent alles en noemt geen namen. Hij bekent tenslotte wie hij gedood heeft en waar hij aan heeft meegewerkt. Dat hij de leider is van de verzertsgroep CS 6 ontkent hij. Hij vraagt zijn vader vergiffenis voor alles wat hij tegen hem misdaan heeft. "Ik ga op reis naar een beter Vaderland". Zijn moeder vertelt hij dat hij geen spijt heeft van zijn verzetsdaden. Ook zijn broers, zusters en enkele anderen krijgen een afscheidsschrijven. Op een schutblad van een boek tekent hij met zijn ongeboeide hand een kerststal. Hij besluit een eigen nachtmis te houden, als hij 's nachts eruit moet om te plassen. De bruine bonensoep smaakt, maar is te weinig. Zachtjes zingt hij wat kerstliedjes. Hij bereidt zich voor op de hemel. Er wordt ineens een pak de cel ingegooid. Het komt van zijn familie. Als hij de erop geschreven handschriften ziet, maakt hij daaruit op dat ze vrij en in veiligheid zijn. Hij pakt het uit met z'n ongeboeide hand. Ieder familielid heeft er wat te eten ingestopt. Van een mes maakt hij kerstklokken en hangt ze op. Hij hoort Duitse bewakers kerstliedjes zingen. Hij bidt en mediteert in de stille nacht. De klok slaat zes als hij weer wakker wordt. Als hij opstaat trekt hij na een wasbeurt een overhemd aan in plaats van een trui. Het electrisch licht gaat aan. Hij denkt aan zijn familie. Door het luikje krijgt hij extra brood toegeschoven, maar hij maakt met het gekregen pakket een feestmaal. Hij wordt gelucht om 8 uur. Een medegevangene vertrouwt hem toe, dat hij zichzelf van kant wil maken, wat hij niet kan begrijpen.

De auteur is opgepakt op verdenking van verzetswerk. Hij is lid van de verzetsgroep CS 6 (genoemd naar hun basisadres Corellistraat 6, Amsterdam). Hij zit gevangen in de Euterpestraat in Amsterdam, geboeid en alleen in een cel. In de afscheidsbriefbrief aan zijn vader vertelt hij wie hem verraden heeft. Bij dagen durende verhoren is hij gemarteld. Soms kan hij niet meer op zijn benen staan. Hij probeert zo lang mogelijk vol te houden, ontkent alles en noemt geen namen. Hij bekent tenslotte wie hij gedood heeft en waar hij aan heeft meegewerkt. Dat hij de leider is van de verzertsgroep CS 6 ontkent hij. Hij vraagt zijn vader vergiffenis voor alles wat hij tegen hem misdaan heeft. "Ik ga op reis naar een beter Vaderland". Zijn moeder vertelt hij dat hij geen spijt heeft van zijn verzetsdaden. Ook zijn broers, zusters en enkele anderen krijgen een afscheidsschrijven. Op een schutblad van een boek tekent hij met zijn ongeboeide hand een kerststal. Hij besluit een eigen nachtmis te houden, als hij 's nachts eruit moet om te plassen. De bruine bonensoep smaakt, maar is te weinig. Zachtjes zingt hij wat kerstliedjes. Hij bereidt zich voor op de hemel. Er wordt ineens een pak de cel ingegooid. Het komt van zijn familie. Als hij de erop geschreven handschriften ziet, maakt hij daaruit op dat ze vrij en in veiligheid zijn. Hij pakt het uit met z'n ongeboeide hand. Ieder familielid heeft er wat te eten ingestopt. Van een mes maakt hij kerstklokken en hangt ze op. Hij hoort Duitse bewakers kerstliedjes zingen. Hij bidt en mediteert in de stille nacht. De klok slaat zes als hij weer wakker wordt. Als hij opstaat trekt hij na een wasbeurt een overhemd aan in plaats van een trui. Het electrisch licht gaat aan. Hij denkt aan zijn familie. Door het luikje krijgt hij extra brood toegeschoven, maar hij maakt met het gekregen pakket een feestmaal. Hij wordt gelucht om 8 uur. Een medegevangene vertrouwt hem toe, dat hij zichzelf van kant wil maken, wat hij niet kan begrijpen.