Het is 10 september 1944. In Schaesberg hangt de spanning in de lucht. Het is zondag, maar er wordt niet "gekerkt". Vader houdt thuis een dienst. Er zijn onderduikers in huis. Uit veiligheidsoverwegingen wordt de auteur, een jong meisje, een nacht met haar zusje naar het naburige Terwinselen gebracht. De volgende dag horen ze in de verte het kanongebulder. Als ze weer thuis komen hebben wegtrekkende Duitsers van alles meegenomen, zodat ze geen bestek hebben om mee te eten. Gelukkig heeft vader het zilver in de piano verstopt. Er wordt brand gesticht in Heerlen. Ze ziet de Duitsers op de vlucht langskomen. Op 17 september horen ze dat de Amerikanen in Spekholzerheide zitten en de vlag wordt klaar gelegd. Ze zitten een middag in de schuilkelder in Steenbergen. De nacht brengen ze door in de mijn, diep onder de grond. Dekens worden meegenomen. Er worden spannende tochten door de mijngangen gemaakt. Als de Amerikanen er op 18 september zijn, vragen ze handtekeningen. Het Wilhelmus wordt gezongen en ze zijn God dankbaar dat hun gezin de oorlog is doorgekomen.

Het is 10 september 1944. In Schaesberg hangt de spanning in de lucht. Het is zondag, maar er wordt niet "gekerkt". Vader houdt thuis een dienst. Er zijn onderduikers in huis. Uit veiligheidsoverwegingen wordt de auteur, een jong meisje, een nacht met haar zusje naar het naburige Terwinselen gebracht. De volgende dag horen ze in de verte het kanongebulder. Als ze weer thuis komen hebben wegtrekkende Duitsers van alles meegenomen, zodat ze geen bestek hebben om mee te eten. Gelukkig heeft vader het zilver in de piano verstopt. Er wordt brand gesticht in Heerlen. Ze ziet de Duitsers op de vlucht langskomen. Op 17 september horen ze dat de Amerikanen in Spekholzerheide zitten en de vlag wordt klaar gelegd. Ze zitten een middag in de schuilkelder in Steenbergen. De nacht brengen ze door in de mijn, diep onder de grond. Dekens worden meegenomen. Er worden spannende tochten door de mijngangen gemaakt. Als de Amerikanen er op 18 september zijn, vragen ze handtekeningen. Het Wilhelmus wordt gezongen en ze zijn God dankbaar dat hun gezin de oorlog is doorgekomen.

Het is 10 september 1944. In Schaesberg hangt de spanning in de lucht. Het is zondag, maar er wordt niet "gekerkt". Vader houdt thuis een dienst. Er zijn onderduikers in huis. Uit veiligheidsoverwegingen wordt de auteur, een jong meisje, een nacht met haar zusje naar het naburige Terwinselen gebracht. De volgende dag horen ze in de verte het kanongebulder. Als ze weer thuis komen hebben wegtrekkende Duitsers van alles meegenomen, zodat ze geen bestek hebben om mee te eten. Gelukkig heeft vader het zilver in de piano verstopt. Er wordt brand gesticht in Heerlen. Ze ziet de Duitsers op de vlucht langskomen. Op 17 september horen ze dat de Amerikanen in Spekholzerheide zitten en de vlag wordt klaar gelegd. Ze zitten een middag in de schuilkelder in Steenbergen. De nacht brengen ze door in de mijn, diep onder de grond. Dekens worden meegenomen. Er worden spannende tochten door de mijngangen gemaakt. Als de Amerikanen er op 18 september zijn, vragen ze handtekeningen. Het Wilhelmus wordt gezongen en ze zijn God dankbaar dat hun gezin de oorlog is doorgekomen.

Het is 10 september 1944. In Schaesberg hangt de spanning in de lucht. Het is zondag, maar er wordt niet "gekerkt". Vader houdt thuis een dienst. Er zijn onderduikers in huis. Uit veiligheidsoverwegingen wordt de auteur, een jong meisje, een nacht met haar zusje naar het naburige Terwinselen gebracht. De volgende dag horen ze in de verte het kanongebulder. Als ze weer thuis komen hebben wegtrekkende Duitsers van alles meegenomen, zodat ze geen bestek hebben om mee te eten. Gelukkig heeft vader het zilver in de piano verstopt. Er wordt brand gesticht in Heerlen. Ze ziet de Duitsers op de vlucht langskomen. Op 17 september horen ze dat de Amerikanen in Spekholzerheide zitten en de vlag wordt klaar gelegd. Ze zitten een middag in de schuilkelder in Steenbergen. De nacht brengen ze door in de mijn, diep onder de grond. Dekens worden meegenomen. Er worden spannende tochten door de mijngangen gemaakt. Als de Amerikanen er op 18 september zijn, vragen ze handtekeningen. Het Wilhelmus wordt gezongen en ze zijn God dankbaar dat hun gezin de oorlog is doorgekomen.