112 Tuigen Wilhem Moell en Henrick Sluyter en Peter van Danss woe dat het zich begeven heeft nu verleden des hilligen Sacramentsavond dat Gysbert Munter, Jasper Noeyen en Peter Noeyen bij malkander stonden en spraken met de ander vóór Henrick Sluyterss deur, waar heen komen gaan is Bernt van Manen en had een goede "ruytynck" opter zijd en de Noeyen voorzegd hadden in alles niet op het lijf; sprak Bernt voorzegd tot Peter Noeyen en zei: wan hij wat op het lijf had, zou hij met hem slaan, waarop Peter geantwoord dat Bernt weinig wachten zou dat hij wat op het lijf bond; hij wilde hem daarmede helpen en zei Peter mede tot Wilhem Moell en Jasper, Peters broeder, tot Henrick Sluyter en Peter van Danss dat zij hem helpen getuigen wilden dat hij de eerste niet waar geweest die de vrede breken wilde, want hij moest met hem slaan; waarop Bernt en Peter tezamen gingen naar Peterss huis en, komende bij Ffranss Vermaten deur, waar hen heer Thomass aankwam, en hebben Bernt en heer Thomass woorden met de ander gehad en alzo aan de ander gekomen; et juraverunt ad Sancta;

112 Tuigen Wilhem Moell en Henrick Sluyter en Peter van Danss woe dat het zich begeven heeft nu verleden des hilligen Sacramentsavond dat Gysbert Munter, Jasper Noeyen en Peter Noeyen bij malkander stonden en spraken met de ander vóór Henrick Sluyterss deur, waar heen komen gaan is Bernt van Manen en had een goede "ruytynck" opter zijd en de Noeyen voorzegd hadden in alles niet op het lijf; sprak Bernt voorzegd tot Peter Noeyen en zei: wan hij wat op het lijf had, zou hij met hem slaan, waarop Peter geantwoord dat Bernt weinig wachten zou dat hij wat op het lijf bond; hij wilde hem daarmede helpen en zei Peter mede tot Wilhem Moell en Jasper, Peters broeder, tot Henrick Sluyter en Peter van Danss dat zij hem helpen getuigen wilden dat hij de eerste niet waar geweest die de vrede breken wilde, want hij moest met hem slaan; waarop Bernt en Peter tezamen gingen naar Peterss huis en, komende bij Ffranss Vermaten deur, waar hen heer Thomass aankwam, en hebben Bernt en heer Thomass woorden met de ander gehad en alzo aan de ander gekomen; et juraverunt ad Sancta;

300 Comparuerunt Jacob, Wilhem Hellynckx huisvrouw en Wilhem then Blochhuyss met recht gebaad om een getuig der waarheid te geven; - tuigt Jacob voorzegd dat Derick van Mouwyck is komen gaan vóór de Velperpoort, die zij aangeroepen heeft; zei Derick dat daar één kwame gaan waarom hij zich storen mocht, waarop Jacob geantwoord: "gaet lopen"; Daarmede is Jan ter Inden beneven hem heen komen gaan en, als Jan beneven Derick heenging, zei Derick dat hij hem niet neder lopen zou; zag Jan om en bood Derick het hoofd; zei Derick: "slaet onss liever daer vur", waarop Jan gezegd: wanneer hij wilde; zei Derick dat hij dat wel doen wilde, wan hij zijn heren van Arnhem niet vertoornde; - tuigt Wilhem voorzegd dat hij is komen gaan uit zijn heerschaps huis vóór de poort binnen de stad, waar hij gehoord heeft dat Jan ter Inden en Derick van Mouwyck malkander woorden gegeven hebben; zei Derick tot Jan of hij wel wist dat hij dat erfhuis met onrecht bezat, waarop Jan geantwoord dat hij dat erfhuis met geen onrecht bezat; had hem de één dat verboden, de andere had hem dat geheten, waarop Derick gevraagd wie degene waar die hem dat geheten had, want Daem van Delen hem dat verboden had; en zei Jan of hij hem wel laven wilde dat hij met hem slaan wilde, waarop Derick gezegd dat hij dat wel doen wilde, wan hij zijn heren niet vertoornde; et juraverunt ad Sancta;

554 In den naam ons heren Amen; kentlijk zij allen en een iegelijk die deze tegenwoordige protestatie zullen zien en horen lezen dat in den jaar ons heren 1543, op de eerste dag december des zaterdags namiddags omtrent 3 uren voor mij openbaar notaris en getuigen hiernabeschreven gekomen zijn: - Slott van Herentaels, Caspar van Oldenborch en Lichtschuyt van Dort, en hebben door verzoek van Cornelis van Heteren getuigd en gezegd woe dat geleden is in het eerst, toen zij tot Cornelis moeders huis ter herbergen kwamen dat daar ettelijke gelrese knechten [die geen dienst van Key.er Matt. hadden] in de kamer zaten en dronken en dat de Burgoynsche knechten vóór in het huis zaten en dronken en Cornelis voorzegd ging tussen beiden af en aan, zo vielen ettelijke woorden onder de Burgoynsche knechten, die de gelrese knechten, in de kamer zittende, [en geen dienst hadden] verdroten, en waren der mening dat zij opten avond met de Burgoynsche knechten gaarne "messchet" wilden hebben en varen dan over opten Praest; deze woorden hoorde Cornelis moeder van de gelrese knechten en zei tot Cornelis, haar zoon, dat hij de Burgoynsche knechten zou zeggen dat zij zouden zwijgen, want het stond daarop dat daar "ongenuecht" uit komen wilde; zo is Cornelis tot de Burgoynsche knechten gegaan en zei: "Ick bid U, gy kriechsluede, hebt eijne haesschen mont, want idt loept daerop dat gy den anderen t avond den beck in twee smijten sult ind sullen U daer en baven noch ten huyse uth jaegen"; deze woorden hebben de voorzegde getuigen van Cornelis gehoord en anders niet en, zo Peter van den Boijsche hier bij zat, mag hij die woorden van Cornelis "quellick" verstaan en onrecht nagezegd hebben en dat deze woorden alzo door Cornelis gesproken zijn, willen deze voorzegde getuigen altijd bij hun eed bezweren, wan zij daartoe met recht verder gerequireerd worden; van welke alle woorden en puncten voorzegd Cornelis van mij, openbaar notaris,