Op grond van de Distributiewet 1939 werd ons land verdeeld in distributie-kringen. Elke gemeente vormde zo’n distributiekring en in elke kring fungeerde een distributiedienst waarvan de burgemeester het hoofd was.
Het oogmerk van de Distributiewet 1939 en haar uitvoeringsvoorschriften was in tijden van oorlog, oorlogsgevaar of andere buitengewone omstandigheden een doelmatige distributie van goederen in het belang van volkshuishouding, landsverdediging en veiligheid van niet-militaire personen of instellingen mogelijk te maken. Aan de distributiediensten binnen elke distributiekring werd opgedragen de taken, die uit de wet voortvloeien, in de praktijk uit te voeren.

In 1939 kozen de gemeenten Nieuwpoort, Groot-Ammers en Langerak echter voor een gemeenschappelijke Distributiedienst met een gemeenschappelijke regeling als basis. Nieuwpoort fungeerde als centrale gemeente in de zin van de Distributiewet en werd ook de vestigingsplaats van die gezamenlijke Distributiedienst.
Er werd een commissie ingesteld, waar alle drie de burgemeesters in zaten. De burgemeester van Nieuwpoort was voorzitter van die commissie en de commissie benoemde een secretaris, al of niet uit haar midden. De commissie was het hoofd van de Distributiedienst. De voorzitter van de commissie was belast met de benoeming enz. van het distributiepersoneel.