In de oorlogsjaren bleek dat de bouwaanvragen, niet ingediend door een bekwaam architect, vrijwel allemaal niet voldeden aan de voorschriften van de bouwverordening van de gemeente Goudriaan. Een technisch onderlegde gemeenteambtenaar werd om die reden gemist en men begon na te denken over de totstandkoming van een technische dienst of iets van dien aard.
Uiteindelijk, na veel wikken en wegen, werd in 1957 de slepende kwestie zo afgehandeld: er kwam een gemeenschappelijke regeling tot stand tussen de gemeenten in de Lek- en Graafstreek, te weten: Goudriaan, Molenaarsgraaf, Wijngaarden, Oud-Alblas en Ottoland. Deze regeling voorzag in een gemeenschappelijk bouw- en woningtoezicht én een gezamenlijke dienst Gemeentewerken.
Een afzonderlijke commissie was belast met de organisatie en de leiding van beide intergemeentelijke instellingen. Zij bestond uit één wethouder van elke deelnemende gemeente en de burgemeesters van die gemeenten. De voorzitter en de ondervoorzitter werden uit het midden van de commissie aangewezen, de secretaris-penningmeester naar keuze uit haar midden.

In de jaren 60 werd vergeefs geprobeerd te komen tot een gemeenschappelijke dienst voor bouw- en woningtoezicht van de gemeenten Goudriaan, Molenaarsgraaf, Wijngaarden, Oud-Alblas, Ottoland, én de gemeenten Bleskensgraaf en Brandwijk. In die 'dienstloze' periode nam Bouw- en Woningtoezicht van de gemeente Groot-Ammers c.a. de zaken voor de gemeente Goudriaan waar.