Het Octaaf 2024 werd op vrijdag 5 januari 2024, de feestdag van Gerlach, in de stemmige Sint Gerlachuskerk in Houthem geopend met een pontificale hoogmis met mgr. Helmut Dieser, bisschop van Aken, als celebrant en pastoor Dieteren, kapelaan Shaiju en kapelaan Jijo als concelebranten. Het kerkelijk zangkoor St. Caecilia van Houthem zorgde samen met enkele solisten voor de muzikale invulling van de viering. Leden van de Maastrichtse Lambertusbroederschap en
vele Vrienden van St Gerlach monden naast vele parochianen de mis bij. Ook het gemeentebestuur en het bestuur van de voormalige Gerlachusstichting waren vertegenwoordigd. In zijn preek ging mgr. Dieser in op het thema van het octaaf "Doe tèls ouch mèt'. Aan het einde van de H. Mis werd een vijftal vrijwilligers geëerd een medaille van de Orde van Sint Gerlach en een oorkonde als dank voor hun jarenlange vrijwilligerswerk voor het Heiligdom.
Tot slot was er de gebruikelijke zegening en uitreiking van het Gerlachus brood. Na afloop was er voor alle aanwezigen nog een informeel samenzijn in de parochiezaal.

In de middag werd de eerste dag van het Octaaf afgesloten met de aankomst van de pelgrims vanuit de Gerlachusparochie in Banholt, die in Houthem hun traditionele Gerlachus wandeling naar het graf van St. Gerlach voltooiden.
Op de tweede dag van het Octaaf, 6 januari het feest van Driekoningen, was zoals gebruikelijk speciaal de agrarische sector uitgenodigd bij hun patroonheilige. Algemeen gedelegeerde Quaedvieg was celebrant en de dienst werd muzikaal opgeluisterd door brassband Sint Gerlach en enkele leden van Orphée Social Singing.
Op zondagmorgen 7 januari tegen 8 uur bezocht een honderdtal scouts van Scouting Sint Gerlach uit Sint Pieter — Maastricht hun patroonheilige. Na een welkomstwoord door pastoor Dieteren werd de H. Mis opgedragen door aalmoezenier kapelaan Thomas, kapelaan Jijo en pastoor Dieteren waarbij samen gebeden en gezongen werd uit de zelfgemaakte boekjes.

Foto: Veel van de oorkonden zijn bekrachtigd met zegels.

Er werden erfenissen mee vastgelegd, doodvonnissen getekend of huwelijken mee beklonken. Oorkonden waren lange tijd cruciale bewijsstukken. Een project om deze documenten uit de archieven te halen krijgt nu een fikse impuls in Zuid-Limburg.

VALKENBURG - Bang voor het vagevuur hoefde ridder Gozewijn IV van Valkenburg niet te zijn. Hij hoefde na zijn dood niet naar de hel, ook al was hij zijn belofte om op kruistocht naar Jeruzalem te gaan niet nagekomen.
Zijn kerkelijke ban werd door de aartsbisschop van Keulen opgeheven nadat hij flink wat grond had geschonken, landerijen waar later klooster Sint Gerlach op zou worden gebouwd.

Perkament
In nomine sancte et individue trinitatis – in naam van de heilige drie-eenheid – zo werd het in het jaar 1202 in inkt op perkament vastgelegd. Onder het document bungelen de rode zegels van Gozewijn (Gozwinus) en de aartsbisschop.

De oorkonde uit het archief van het Historisch Centrum Limburg is een van de documenten die de Stichting Limburgse Oorkonden onder de aandacht wil brengen. De stichting maakt zich hard voor meer onderzoek en meer waardering voor deze oude documenten.

Geen hond
Ad Veenhof: „Zolang ze in de archieven liggen ziet geen hond ze. Terwijl ze een belangrijk deel zijn van onze geschiedenis. Al sinds mensenheugenis wordt er geschreven en worden afspraken gemaakt. Dit is de oudste informatie die bestaat op papier. Hier kun je zien hoe mensen toen leefden.” De stichting richt zich op ongeveer 450 Limburgse oorkonden van voor het jaar 1301 die zich in Nederlandse archieven bevinden.
Het zijn stukken uit bijvoorbeeld de Proosdij van Meerssen of het Maastrichtse Onze-Lieve-Vrouwekapittel. Bij Château Sint Gerlach hangen bij wijze van proef een aantal fascimile, afdrukken van de originelen met een QR-code die verwijst naar de site waarvanakte.eu.

Foto: Beckerswei in Sibbe.

De gemeente Valkenburg aan de Geul gaat vier stenige dorpspleinen in Houthem, Sibbe en Schin op Geul volgend jaar herinrichten en ze opfleuren met bomen en struiken.

HOUTHEM/SIBBE/SCHIN OP GEUL - De gemeente heeft de inwoners van de kerkdorpen gevraagd om mee te denken over de herinrichting van de pleinen. De komende zes weken kunnen zij daar ideeën voor aanreiken. Die worden vervolgens verwerkt in een eerste ontwerp dat na de zomervakantie wordt besproken
met de inwoners.

Binnenstad
De herinrichting van de vier pleinen – het Sint-Gerlachplein in Houthem, de Beckerswei in Sibbe en het Kerkplein en het Ljubljanaplein in Schin op Geul – vloeit voort uit het groenbeleidsplan dat de Valkenburgse gemeenteraad onlangs heeft vastgesteld. Op verzoek van de raad is daar een vijfde ‘plein’ aan toegevoegd: de binnenstad.
Met het vergroenen van de vaak tot parkeerplaats verworden pleinen wil de gemeente de leefbaarheid van de kerkdorpen verder verbeteren. Parkjes en plantsoenen geven de dorpen een vriendelijker aanzicht, is de gedachte. Bovendien kan regenwater dan wegzinken in de bodem, wat wateroverlast in de omgeving mogelijk voorkomt. Op de verharde pleinen blijft het water staan.

Parkeren
Bij de herinrichting van de verschillende pleinen wordt ook nadrukkelijk gekeken naar de huidige functie die zij in de kerkdorpen vervullen. Zo is het niet de bedoeling dat het parkeren daar volledig verdwijnt. Daarmee zou in de kernen immers alleen maar een nieuw probleem worden gecreëerd: parkeeroverlast in de woonstraten.

Met foto van Jan Hanlo.

In de Literaire Hoek besteden verschillende Limburgse auteurs, verenigd in de Werkgroep Limburgse Schrijvers, wekelijks aandacht aan lezen en literatuur in Limburg.
Vandaag: Ton van Reen over Jan Hanlo.

Jan Hanlo was een bekend dichter. Maar hij haalde de nationale pers vooral door zijn gedicht , toen de VVD’er Wendelaar zich in 1952 in de Eerste Kamer uitliet over dit gedicht en het een onaanvaardbare uiting van kunst noemde. Jan was op slag beroemd. Volgens Jan was het een klankdicht. Dat was voor de meeste mensen nieuw. In dezelfde vroege jaren vijftig vormde zich een groep jonge dichters die zich de vijftigers noemde, met onder meer Kouwenaar, Lucebert en Vinkenoog, die nieuwe vormen gebruikten, zonder ritme of rijm. De oudere critici, onder wie Bertus Aafjes, vroegen zich af of dit wel poëzie was.
Jan Hanlo werd door zijn gedicht heel bekend. Toen ik in Heerlen woonde raakte ik bevriend met Hanlo. Vaak kwam hij vanuit zijn woonplaats Valkenburg op zijn motor naar me toe, die stalde hij achter de flat en dan fietsten we naar boekhandel Winants en de bieb en gingen later door naar cultureel café Bijsmans en restaurant de Morenhoek, waar hij min of meer bevriend was met een kelner. Na mijn verhuizingen schreven we brieven.