De Dell Courant typeert het komen en gaan van de overstromingen in het Maasdal als het spel der Maas. Voor de inwoners van de Maasdorpen heeft dit eeuwenlang consequenties gehad. Zij hebben voortdurend rekening gehouden met de nukken van de rivier en hebben daarmee leren leven. Vaak hebben zij hun huizen hoger dan het straatniveau gebouwd, zoals in de Katholieke Illustratie van 1876 is verwoord. Immers de straten in hun dorp worden tot gootsteen gepromoveerd, waardoor het snelstromende water weer naar de Maas stroomt. Door ophoging van het wegdek nadien is dat evenwel niet meer zichtbaar. Toch dringt Mooder Maas met name in Heugem en Groot-Limmel vóór 1940 herhaaldelijk door in de huizen van de dorpsbewoners.
Mathias Kemp plaats hier overigens een kanttekening bij: Wie de winterbedding bewonen, zullen er de profijten van lagere huren en aanslibbing door genieten, maar daar ook de lasten van dragen, bestaande in ondergeloopen beneden verdiepingen, stallen, schuren en ingekuilde vruchten, om van andere ongemakken en gevaren nog te zwijgen.

De auteurs geven aan de hand van een analyse van doop-, huwelijks- en overlijdensregisters een algemeen overzicht van de bevolkingsontwikkeling vanaf de tweede helft van de zeventiende eeuw tot en met het einde van de achttiende eeuw in zuidelijk Zuid-Limburg. Onderzoek werd verricht in 23 parochies ten zuiden van de lijn Wolder-Simpelveld. Van die plaatsen bleef de bevolkingsontwikkeling tot nu toe nagenoeg onbekend. Het verloop van de bevolking zal ook per parochie nader worden gespecificeerd.

De verslaggever plaatst grote vraagtekens bij het wegkappen van grote stukken bos (10 hectare reeds gekapt). Met 2 foto's: ongeveer 10 ha. groot is de gaping in het Ravensbos en rij aan rij liggen de gekapte stammen van beuk, es en eik. De hellingbossen met hun uitzonderlijke flora worden steeds zeldzamer in Zuid-Limburg en met deze bomen verdwijnt de specifieke schoonheid van het landschap.

MAASTRICHT. - Donderdag 1 April a.s. viert de Z.Eerw. Heer P. Jacobs rustend-pastoor, in het Sanatorium te Heerlen zijn 50-jarig priesterfeest.
Dit roept ons Maastrichtenaren voor den geest terug de stoere figuur van dezen oud-kapelaan van Wijk, maar vooral van den oud-pastoor van 0. L. Vrouwe parochie, roept voor onzen geest tevens een werkzaam en welbesteed priesterleven.
Te Klimmen geboren in 1850, werd hij na met veel succes zijn studies gemaakt te hebben, priester gewijd in 1876, waarna hij aanstonds door zijn Bisschop tot kapelaan van Wijk benoemd werd. De nieuwe kapelaan met zijn ijzeren gestel, zijn stalen wilskracht en meer nog niet zijn jeugdigen priesterijver vond daar een heerlijk drukken werkkring.
In die jaren is het, dat hij meermalen een priester ontmoette uit het Bisdom Luik ; door dezen leerde hij kennen .,la Prêtrise", het welbekende liefdewerk tot steun van de opleiding Van het priesterschap in het bisdom Luik.
De toenmalige kapelaan Jacobs, met zijn ruim priesterhart en zijn open oog voor de nooden der Kerk, zag daarin ook een werk voor Maastricht, voor Ons Zuiden, en met de hem eigen energie, hem bijgebleven ook in zijn latere pastoorsloopbaan, kinderlijk blij weer een nieuw goed werk ter eere Gods te kunnen verrichten, vatte het aan, vroeg onmiddellijk de toestemming van Mgr. Boermans, den toenmaligen Bisschop van Roermond, en ziet, het zaad is uitgestrooid in Limburgschen bodem, het zal er opschieten en rijke vruchten voortbrengen.