Uw zoekacties: Artikelen
beacon
33  artikelen
sorteren op:
 
 
 
 
Artikel
Hof bepaalt: eigenaar van de hoofdingang is ook eigenaar van de groeve in Geulhem
Datering:
2020
Titel:
Hof bepaalt: eigenaar van de hoofdingang is ook eigenaar van de groeve in Geulhem
Auteur:
Benti Banach
Titel tijdschrift:
De Limburger
Afleveringsnummer:
De Limburger, 15/7/2020
Samenvatting:
Het gerechtshof in Den Bosch heeft bepaald dat de ondergrondse Romeinenzaal in Geulhem bij Caverne Geulhem hoort. Stichting Rotswoning mocht de ondergrondse mergelruimte daarom niet verhuren. Het vonnis kan grote consequenties hebben voor andere mergelgroeves.

Het gerechtshof in Den Bosch heeft definitief bepaald hoe de eigendomsverhoudingen onder de grond in Geulhem liggen: de Romeinenzaal en aangrenzende nooduitgang behoren tot Caverne Geulhem. Het hof hanteert het principe van horizontale natrekking: de hoofdingang voor de Romeinenzaal ligt bij de caverne, de eigenaar van de horecagrot is dus ook de eigenaar van deze zaal.

De eigenaar van Caverne Geulhem werd er in 2016 op geattendeerd dat de twee ondergrondse mergelruimtes die hij in gebruik had en huurde, mogelijk zijn eigendom zijn en niet van de gemeente. Sinds 2013 heeft hij maandelijks 647 euro huur betaald aan Stichting Rotswoning, die de ruimtes in erfpacht had van de gemeente.

Caverne Geulhem, formeel het bedrijf Rogama, zegde daarop het huurcontract op. Bij de rechtbank eiste de eigenaar dat de ­mergelkamers tot zijn eigendom werden verklaard en dat de ten onrechte betaalde huur werd terugbetaald.

Perceel

Het hof in Den Bosch stelt, net als de kantonrechter in 2018, dat hier niet het principe van verticale natrekking (de eigenaar van het perceel is ook eigenaar van alles wat eronder ligt) geldt maar van horizontale natrekking: waar ligt de hoofdingang van de betreffende ruimtes? Die ligt bij de Studentengroeve en Koepelgroeve aan de Wolfsdriesweg en die zijn eigendom van Caverne Geulhem. „De Romeinenzaal en nooduitgang vormen met die groeves één geheel”, aldus het hof.
Samenvatting2:
Illegaal

Stichting Rotswoning is het daar niet mee eens, omdat de vorige eigenaar de twee ruimtes illegaal bij zijn caverne had betrokken door een muur te slopen. De stichting had via de Geulhemmergroeve ook lange tijd toegang tot de twee ruimtes via een lange verbindingsgang. Maar volgens het hof in Den Bosch is dat duidelijk niet de hoofdingang, ofschoon deze verbindingsgang lange tijd de ­toegang tot het gangenstelsel is geweest.

Nu is vastgesteld dat Rogama met terugwerkende kracht eigenaar is geweest van de Romeinenzaal, is ook duidelijk dat de huurovereenkomst met de stichting nietig is. Het bedrijf kon niet iets huren dat zijn eigendom is. Stichting Rotswoning kon het niet verhuren en heeft dus ten onrechte ruim 23.000 euro aan huur ontvangen.

Voormalig groeveopzichter van de gemeente en spil van de stichting Frans Bergsteijn verwacht dat het vonnis de nodige eigendomsverhoudingen in het Mergelland overhoop zal gooien. „Er zijn meer van dit soort situaties. Wat de rechters nu zeggen: als je de ingang koopt en de scheidingsmuren verplaatst of aanbrengt, word je eigenaar van de groeve, ook al heeft een ander deze gangen reeds jaren gebruikt. Dus als ik de grond koop waar de ingang van de Pietersberg ligt, word ik ook eigenaar van de ondergrondse groeve.”

„Het is bij mijn weten de eerste keer dat de rechter zich heeft uitgesproken over horizontale natrekking met betrekking tot ondergrondse gangen”, zegt jurist Benedict van Dam van het Kadaster. „Het is mogelijk dat eigenaren nu zeggen ‘ik heb ook zo’n ingang’ en zich op hun eigendom beroepen. De rechter heeft nu aangegeven wanneer je een beroep kunt doen op horizontale natrekking.”
Samenvatting3:
Lokale omstandigheden

Hij verwacht wel dat een rechter bij nieuwe geschillen naar de lokale omstandigheden zal blijven kijken. Die kunnen verschillen van de situatie in Geulhem. Van Dam: „Daarbij spelen vragen als hoe de feitelijke inrichting is en wie de feitelijke toegang heeft. En het is nog maar de vraag of de ­eigenaar van een ingang ook belang heeft bij het eigendom van een groeve?”

De gemeente Valkenburg zegt het vonnis te bestuderen. Of er vergelijkbare situaties in de gemeente zijn waar de eigendomsverhoudingen door het vonnis kunnen veranderen, kan de gemeente nog niet zeggen.

In Cadier en Keer, gemeente Eijsden-Margraten, is de uitspraak van het gerechtshof met grote interesse afgewacht. Hier speelt een vergelijkbaar geschil over het eigendom van de ondergrondse Bakkersbosch Groeve. De ingang daarvan ligt onder de wijnkelder van Sauter Wijnen. De groeve zelf ligt onder het terrein van het Missiehuis en is ook vanuit die kant toegankelijk.
Geografische namen:
 
 
 
 
 
Artikel
Hof bepaalt: eigenaar van de hoofdingang is ook eigenaar van de groeve in Geulhem
Datering:
2020
Titel:
Hof bepaalt: eigenaar van de hoofdingang is ook eigenaar van de groeve in Geulhem
Auteur:
Benti Banach
Titel tijdschrift:
www.limburger.nl
Afleveringsnummer:
www.limburger.nl, 14/7/2020
Samenvatting:
Het hof in Den Bosch heeft bepaald dat de ondergrondse Romeinenzaal in Geulhem bij Caverne Geulhem hoort. Stichting Rotswoning mocht de ondergrondse mergelruimte daarom niet verhuren. Het vonnis kan grote consequenties hebben voor andere mergelgroeves.
Het gerechtshof in Den Bosch heeft definitief bepaald hoe de eigendomsverhoudingen onder de grond in Geulhem liggen: de Romeinenzaal en aangrenzende nooduitgang behoren tot Caverne Geulhem. Het hof hanteert het principe van horizontale natrekking: de hoofdingang voor de Romeinenzaal ligt bij de caverne, de eigenaar van de horecagrot is dus ook de eigenaar van deze zaal.

Erfpacht

De eigenaar van Caverne Geulhem werd er in 2016 op geattendeerd dat de twee ondergrondse mergelruimtes die hij in gebruik had en huurde, mogelijk zijn eigendom zijn en niet van de gemeente. Sinds 2013 heeft hij maandelijks 647 euro huur betaald aan Stichting Rotswoning, die de ruimtes in erfpacht had van de gemeente.

Caverne Geulhem, formeel het bedrijf Rogama, zegde daarop het huurcontract op. Bij de rechtbank eiste de eigenaar dat de mergelkamers tot zijn eigendom werden verklaard en dat de ten onrechte betaalde huur werd terugbetaald.

Het hof in Den Bosch stelt, net als de kantonrechter in 2018, dat hier niet het principe van verticale natrekking (de eigenaar van het perceel is ook eigenaar van alles wat eronder ligt) geldt maar van horizontale natrekking: waar ligt de hoofdingang van de betreffende ruimtes? Die ligt bij de Studentengroeve en Koepelgroeve aan de Wolfsdriesweg en die zijn eigendom van Caverne Geulhem. „De Romeinenzaal en nooduitgang vormen met die groeves één geheel”, aldus het hof.

Illegaal

Stichting Rotswoning is het daar niet mee eens, omdat de vorige eigenaar de twee ruimtes illegaal bij zijn caverne had betrokken door een muur te slopen. De stichting had via de Geulhemmergroeve ook lange tijd toegang tot de twee ruimtes via een lange verbindingsgang.
Samenvatting2:
Maar volgens het hof in Den Bosch is dat duidelijk niet de hoofdingang, ofschoon deze verbindingsgang lange tijd de toegang tot het gangenstelsel is geweest.

Huurovereenkomst

Nu is vastgesteld dat Rogama met terugwerkende kracht eigenaar is geweest van de Romeinenzaal, is ook duidelijk dat de huurovereenkomst met de stichting nietig is. Het bedrijf kon niet iets huren dat zijn eigendom is. Stichting Rotswoning kon het niet verhuren en heeft dus ten onrechte ruim 23.000 euro aan huur ontvangen.

Eigenaar

Voormalig groeveopzichter van de gemeente en spil van de stichting Frans Bergsteijn verwacht dat het vonnis de nodige eigendomsverhoudingen in het Mergelland overhoop zal gooien. „Er zijn meer van dit soort situaties. Wat de rechters nu zeggen: als je de ingang koopt en de scheidingsmuren verplaatst of aanbrengt, word je eigenaar van de groeve, ook al heeft een ander deze gangen reeds jaren gebruikt. Dus als ik de grond koop waar de ingang van de Pietersberg ligt, word ik ook eigenaar van de ondergrondse groeve.”

Kadaster

„Het is bij mijn weten de eerste keer dat de rechter zich heeft uitgesproken over horizontale natrekking met betrekking tot ondergrondse gangen”, zegt jurist Benedict van Dam van het Kadaster. „Het is mogelijk dat eigenaren nu zeggen ‘ik heb ook zo’n ingang’ en zich op hun eigendom beroepen. De rechter heeft nu aangegeven wanneer je een beroep kunt doen op horizontale natrekking.”

Hij verwacht wel dat een rechter bij nieuwe geschillen naar de lokale omstandigheden zal blijven kijken. Die kunnen verschillen van de situatie in Geulhem. Van Dam: „Daarbij spelen vragen als hoe is de feitelijke inrichting en wie heeft de feitelijke toegang. En het is nog maar de vraag of de eigenaar van een ingang ook belang heeft bij het eigendom van een groeve?”
Samenvatting3:
Vonnis

De gemeente Valkenburg laat in een reactie weten het vonnis te bestuderen. Of er vergelijkbare situaties in de gemeente zijn waar de eigendomsverhoudingen door het vonnis kunnen veranderen, kan de gemeente nog niet zeggen.

Wijnkelder

In Cadier en Keer, gemeente Eijsden-Margraten, is de uitspraak van het hof met grote interesse afgewacht. Hier speelt een vergelijkbaar geschil over het eigendom van de ondergrondse Bakkersbosch Groeve. De ingang daarvan ligt onder de wijnkelder van Sauter Wijnen. De groeve zelf ligt onder het terrein van het Missiehuis en is ook vanuit die kant toegankelijk.
Geografische namen:
 
 
 
 
 
Artikel
Een echte bodemprocedure
Datering:
2018
Titel:
Een echte bodemprocedure
Auteur:
Benti Banach
Foto's door:
archief De Limburger; Caverne Geulhem
Titel tijdschrift:
www.limburger.nl
Afleveringsnummer:
www.limburger.nl, 10/3/2018
Samenvatting:
Stichting Rotswoning is kwaad nu de rechter zegt dat de huurder van een onderaardse mergelgang ook de eigenaar is. „Tijdens de wedstrijd zijn de spelregels veranderd.” De oude eigenaar, gemeente Valkenburg, reageert laconiek. Over horizontale en verticale natrekking, ofwel een burenruzie onder de grond.

Failliet
Caverne Geulhem is sinds februari failliet. „Dat betreft de exploitatie, die ik zelf deed”, zegt Rob Matti. Hij blijft eigenaar en zoekt een koper of nieuwe exploitant. „Dat staat los van dit geschil over het eigendom.”

Sibbe
Eind vorige eeuw is in Sibbe een bouwsel drie keer ingestort door uitstroming van een aardpijp. De eigenaar stelde de gemeente aansprakelijk. In 2000 stelde het hof in Den Bosch dat Valkenburg de schade moet betalen, omdat zij eigenaar is van het perceel waar de ingang van de mergelgroeve ligt.

Zelden was het woord bodemprocedure zo letterlijk van toepassing als bij de rechtszaak tussen Stichting Rotswoning, gemeente Valkenburg en bedrijf Rogama, eigenaar van Caverne Geulhem. Het draait om één vraag: wie is eigenaar van de ondergrondse Romeinenzaal en nooduitgang, die feitelijk bij Caverne Geulhem horen? Is het Rogama, dat het stuk al huurde en via de ingang van Caverne Geulhem toegang heeft tot de betwiste gang? Of is het de gemeente Valkenburg, die eigenaar is van de grond erboven en van de rest van het gangenstelsel? De rechtbank in Maastricht besliste het geschil onlangs in het voordeel van Rogama. Het bedrijf is daarmee eigenaar geworden van een stuk ondergrondse groeve dat het jarenlang heeft gehuurd, op het laatst voor 647 euro per maand. De verliezer is op papier de gemeente Valkenburg. Maar die houdt zich opvallend afzijdig in het geschil. „Eindelijk is er een keer een uitspraak gedaan over het eigendom van groeven. Het belang van een duidelijke uitspraak is voor ons groter dan dat van de cultuurhistorie. Het gaat voor ons om een zeer beperkt stukje groeve”, zegt Joost Lenders, jurist en beleidsmedewerker bij de gemeente.
Samenvatting2:
Rotswoning
Wie wel tegen de uitspraak ageert – en daar ook tegen in hoger beroep gaat – is Stichting Rotswoning. „De gemeente geeft gratis een stuk historie weg aan een particulier”, zegt secretaris Jean Coenraads verongelijkt. De stichting heeft de Geulhemmergroeve en de grond erboven in erfpacht van de gemeente voor een periode van vijftig jaar. De stichting werpt zich, zonder enige subsidie, op als de beheerder en beschermer van de natuur en cultuurhistorie van de onderaardse groeve.

Gaius
Er zit een grote populatie vleermuizen en in de gangen bevinden zich waardevolle relicten, waarvan de schuilkapel uit de Franse tijd en de rotswoningen Rijksmonument zijn. De stichting is wars van massatoerisme en geeft alleen rondleidingen op afspraak. Verder verhuurt de club van zeven vrijwilligers ruimten voor het drogen van grottenham, legeroefeningen en een seismologisch meetstation van het KNMI. Spil van de stichting is de temperamentvolle zeventiger Frans Bergsteijn, oud-groeveopzichter van de gemeente. „Hier wordt een heel raar juridisch spelletje gespeeld. De spelregels worden tijdens het voetballen veranderd”, vindt hij. Wat zijn de regels? Bij vastgoed geldt een principe dat stamt van de Romeinse jurist Gaius (tweede eeuw na Christus): de eigenaar van de grond is ook eigenaar van alles dat met de grond is verenigd. Dat heet verticale natrekking. Er zijn uitzonderingen voor kabels, leidingen en delfstoffen. En ook voor ondergrondse gangen. Anders zou half Valkenburg eigenaar worden van een stuk ondergrondse gang onder zijn tuin. Dat is onwerkbaar, al is het maar omdat ze als eigenaar ook verantwoordelijk zijn voor veiligheid. Daarom geldt hier horizontale natrekking: de gang is eigendom van degene op wiens grond de ingang ligt.
Samenvatting3:
De betwiste Romeinenzaal en nooduitgang behoren tot de Studentengroeve en liggen onder een perceel van de gemeente, dat Stichting Rotswoning in erfpacht heeft. Het erfpacht houdt op bij de bovengrondse perceelgrens. Ondergronds is dat de grens tussen de Romeinenzaal en de rest van Caverne Geulhem (zie kaart). De stichting heeft met de vorige eigenaar van de horecazaak, Jan van Cuijk [i.e. Jan van Kuik], de overeenkomst gesloten dat de laatste de Romeinenzaal huurt en daarvoor betaalt.

Huurcontract
De huidige eigenaar Rob Matti van Rogama heeft alle contracten overgenomen, toen hij het failliete Caverne Geulhem in 2013 kocht. „Ik wist niets van de juridische aspecten. Er gaat een tijd overheen voordat je alles begrijpt.” Langzaam werd hij een stuk wijzer en zegde hij het huurcontract met Stichting Rotswoning op. „Op basis van dwaling. De rechter ziet het ook zo.” De rechtbank Maastricht stelt inderdaad dat de Romeinenzaal via horizontale natrekking bij de Studentengroeve (en dus Caverne Geulhem) hoort en zelfs altijd heeft gehoord. Met andere woorden: de eigenaar van Caverne Geulhem is altijd eigenaar van de Romeinenzaal en noodgang geweest, ook al liggen die onder het perceel van een andere eigenaar. Wat je niet bezit, kun niet verpachten. Valkenburg kon dit ondergrondse deel dus onmogelijk aan de stichting verpachten, de stichting kon het vervolgens niet verhuren aan Van Cuijk, later Matti. „Het is net als met de tunnel in Maastricht. Rijkswaterstaat bezit de in- en uitgang en daarmee de hele tunnel en niet de eigenaren van de bovengrond”, vergelijkt Matti. Volgens hem staat in de pachtovereenkomst tussen gemeente en stichting bovendien niet omschreven of de Romeinenzaal daaronder valt. Stichting Rotswoning heeft een andere lezing.Zij stelt dat Van Cuijken [i.e. van Kuik] nu Matti geen eigenaar kunnen zijn, „want tussen de caverne en de Romeinenzaal stonden eerst muren. Die heeft de vorige eigenaar illegaal weggehaald.
Samenvatting4:
Stel je bezit een woning en daarnaast huur je een woning. Je breekt de muur door en zegt, ‘nu is deze ook van mij”, zegt Jean Coenraads. Jan van Cuijk bevestigt de doorbraak: „Ik huurde de ruimte destijds van de eigenaar. De muur heb ik weggehaald, omdat ik alleen zo in een ander stuk van mij kon komen.” Coenraads zegt nog een argument te hebben: „Als horizontale natrekking geldt, hebben wij via de Geulhemmergroeve ook toegang tot de Romeinenzaal.” Matti: „Maar dat is eenverbindingsganguit1905.Zoredenerend kan ik ook aanspraak maken op de Geulhemmergroeve.”

Hek
De stichting heeft in de verbindingsgang een hek gebouwd. Tegen diefstal en inbraak, aldus Frans Bergsteijn. „Maar Matti heeft daar een slot op gezet. Dat is onrechtmatig.” De rechter vindt van niet en stelt dat de poort de nieuwe grens wordt tot waar het erfpachtrecht van de stichting geldt. Coenraads vermoedt dat dit vonnis grote gevolgen kan hebben voor de eigendomsverhouding in ondergronds Zuid-Limburg. „Veel groeves hebben meerdere ingangen. In Sibbe hebben mensen een ingang in hun kelder. Zijn ze via horizontale natrekking dan ook eigenaar van de groeve?” De gemeente denkt niet dat de ondergrondse kaart van Valkenburg nu overhoop wordt gehaald. ,,Zo ver kun je de consequenties niet doortrekken. De rechter zal altijd oordelen naar een specifiek geval”, zegt Joost Lenders. Interessant wordt of het hof in hoger beroep het vonnis bekrachtigt of een nieuwe wending geeft aan de bodemprocedure
Samenvatting5:
Foto's:
- De Romeinenzaal
- De Geulhemmergroeve
- plattegrond
Geografische namen:
 
 
 
 
 
Artikel
Hotel "Vue des Montagnes" heet nu Hotel "Vue"
Datering:
2016
Titel:
Hotel "Vue des Montagnes" heet nu Hotel "Vue"
Auteur:
Jan Schurgers
Titel tijdschrift:
Kijk op Valkenburg
Afleveringsnummer:
Kijk op Valkenburg, 7 (2016) nr. 3 (aug-sept-okt), p.22-26
Samenvatting:
Foto's:
- Het verbouwde hotel in 1931
- Het pas gebouwde hotel in 1928
- De hotel brochure uit 1931
- Hoekje in de conversatiezaal uit 1931
- 346 Ordenance Depot Company Group 2, US Army. Groepsfoto uit december 1944 in Vue des Montagnes
- Jan Mathijs Cobbenhaegen bij een van zijn autocars (met de voet op de treeplank).


in de afgelopen twee jaar heeft hotel "Vue des Montagnes" aan de Wolfsdriesweg in Geulhem een ware metamorfose ondergaan. De parkeerplaats werd geëgaliseerd, het terras werd uitgebreid, er kwamen kleurige parasols en de speeltuin kreeg forse houten toestellen en klimrekken. En de naam werd ingekort tot hotel "Vue". Tijd om eens in de historie van het gebouw te duiken.

Jan Mathijs Cobbenhaegen
Het hotel wordt in 1927/1928 gebouwd door Jan Mathijs Cobbenhaegen en zijn familie (in de familie wordt ook de naam Cobbenhogen gebruikt). Vader Renier is directeur van de N.V. Limburgsche Waterleidingmaatschappij en woont in het schuin tegenover het bouwperceel gelegen pompstation. Dat belet hem niet om samen met zijn zoon Jan Mathijs (1906-1973) een hotel te bouwen. Renier is een ondernemend man. Hij heeft ook een concessie om mergel te mogen winnen uit de nabijgelegen groeve. In de zo ontstane gangen worden toeristische rondleidingen en fakkeloptochten gehouden en in een grotere ruimte in de Koepelgroeve ontstaat een theater, waar regelmatig druk bezochte voorstellingen plaats vinden. Tussen 1904 en 1946 heeft er op de Wippertse Heide zelfs een uitzichttoren gestaan, die ook enkele jaren geëxploiteerd wordt Kortom, er is voldoende bedrijvigheid rondom de woning en het uitvoeren van zijn plan om een hotel te bouwen is dan ook een goede zet.
Samenvatting2:
Het wordt meteen druk bezocht en al in 1931 is er een uitbreiding nodig. Zoon Jan Mathijs pakt de zaken voortvarend aan. Op dat moment zijn er 48 kamers, alle voorzien van stromend water en één badkamer voor algemeen gebruik. De prospectus meldt dan ook: "Raden, zo mogelijk vooraf bespreken; warme baden f 0,50 met inbegrip van zeep en handdoek.
Er is een restauratiezaal, een ruime waranda en een garage voor zestien auto's.

Unieke ligging langs de Geul
In diezelfde prospectus prijst hij het hotel aan, drukt foto's of van hel interieur en wijst bil vooral op de unieke ligging midden in de natuur, vlak bij de Geul en tegenover de helling richting Berg en Terblijt. Vandaar de naam "Vue des Montagnes".
Een citaat: "Het hotel is prachtig en schaduwrijk gelegen aan doe wandelweg van Geulhem, Valkenburg en Houthem, te midden van alle natuurschoon, als de kabbelende Geul, de Rotswoningen, tegenover den ingang van de Koepelgrot en de Geulhemer Katakomben en don opgang van het Rotspark met IJzeren Uitzichttoren. De wandelweg "Langs de Geul", waaraan het Hotel gelegen is, in de mooiste wandelweg waarop Zuid-Limburg bogen kon, met Geulhem-Houthem als uitgangspunt." En uiteraard worden ook de keukenmogelijkheden aangeprezen. Zo bestaat het diner uit: "soep, vleesch, groenten of fruit of gebak. Op de tafels zoowel als in de keuken wordt zuivere natuurboter gebruikt. Alle overige eetwaren zijn van de 1e kwaliteit, worden overvloedig opgediend en zijn smaakvol onder persoonlijke leiding toebereid."
Jan Mathijs wil het zijn gasten zo goed mogelijk naar de zin maken. Hij beschikt zelfs over twee autocars, waarmee hij dagelijks tochten organiseert door Zuid-Limburg, naar de Ardennen, naar de Eifel en langs de Rijn tot aan het Ahrdal toe. Hij laat ansichtkaarten drukken, zodat zijn gasten, als ze het thuisfront willen informeren, afbeeldingen gebruiken van het hotel, met op de achterkant adres en telefoonnummers.
Samenvatting3:
Diverse bestemmingen
In 1934 trouwt hij met Wilhelmina Wetzels (1907-1968) en samen beginnen ze aan de uitbouw van hun hotel. Helaas gooit het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog roet in het eten. Het aantal gasten loopt terug. In september 1944 nemen de Amerikanen hun intrek in het hotel. Ze gebruiken het als rust- en herstellingsoord van hun manschappen die aan het front hebben gevochten. Afwisselend verblijven er grote groepen in het hotel, die daarna weer worden uitgezonden. Velen zullen in de maanden daarna sneuvelen aan het front in Duitsland en België.

Jan Mathijs neemt in 1945 met zijn gezin intrek in hotel Cremers in de Wilhelminalaan te Valkenburg. Daar overlijdt op 15 oktober 1953 vader Renier op 76-jarige leeftijd. Het gezin Cobbenhaegen-Wetzels exploiteert hotel Cremers tot 1954. In de tussentijd wordt hotel «Vue des Montagnes» eerst ter beschikking gesteld als retraitehuis voor de paters van Spaubeek. Hun gebouw is zwaar beschadigd tijdens de oorlog en dient eerst te worden opgeknapt.
Daarna wordt het hotel verhuurd aan de Oranje Nassau Mijnen. Jonge ingenieurs uit het westen van het land gaan er wonen in afwachting van een woning dichter bij het mijngebied gelegen. Daarna gaat het dienst doen als rustoord voor zieke mijnwerkers.
Samenvatting4:
Vanaf 1950 tot 1959 wordt het gebruikt als opvangcentrum voor gerepatrieerde Indische mensen, die hun land moesten ontvluchten. Dan komen er weer toeristen en van 1963 tot 1968 verblijven er Spaanse gastarbeiders die werken in de Oranje Nassau Mijnen. Jan Mathijs woont in die periode in hotel-pension Schoonzicht, gelegen op de hoek met de Vogelzangweg, oftewel de Brakkenweg. Tegenwoordig is het aanzien flink veranderd. Er is een veranda voorgekomen en onlangs nog een groot terras aan de zijkant. Het heet nu Brasserie Hotel Brakke Berg. Jan Mathijs overlijdt er op 9 juli 1973 en is dan pas 66 jaar oud. Het gedachtenisprentje vermeldt: "De dierbare overledene heeft hard gewerkt in zijn leven, hij heeft iets tot stand gebracht. Hij heeft duizenden mensen aangename dagen bezorgd door tijdens hun vakantie in het hotel zijn beste krachten voor hen te geven ( .... ) Dat zijn twee zonen het hotelbedrijf konden overnemen, stemde hem tot tevredenheid."

Ed Cobbenhagen
Zoon Ed, geboren in 1935 heeft samen met zijn vrouw hotel "Vue des Montagnes" overgenomen. Zijn broer Fons, exploiteert dan, samen met zijn vrouw, het hotel 'Bel Air", het tegenwoordige Fletcherhotel in de Onderstestraat in Houthem. Het hotel bloeit weer op.
Jaarlijks worden er veranderingen en verbouwingen uitgevoerd om het de gasten nog meer naar de zin te maken. Er komt koud en warm stromend water op alle kamers. Er komen douches en badkamers. Kleinere vertrekken worden hij elkaar gevoegd om meer ruimte te creëren. Het aantal kamers daalt daardoor van 48 naar 37, maar ze worden wel steeds comfortabeler. Er komen liften en de conversatiezaal wordt uitgebreid. Rechts van het gebouw laat Ed een zijvleugel bouwen met een eetzaal en later daarbovenop een woning voor zichzelf en zijn gezin. Zo komt er in het hotel steeds meer ruimte ter beschikking.
Samenvatting5:
Veel gezelschappen, bestaande uit oudere mensen, bezoeken het hotel. Ze komen met de bus en blijven meestal een week. Samen met enkele collega's organiseert Ed, net als zijn vader, dagtochten naar Duitsland en België in samenwerking met touringcarbedrijf Mevis. In het Valkenburgse casino houden ze Limburgse avonden met veel muziek, waarbij vaak de Limburgse troubadour Jef Diederen betrokken is.

Wisselende eigenaren en exploitanten
In 1990 nemen Ed en zijn vrouw afscheid van het hotel. Het wordt verkocht aan het Japanse bedrijf Teikyo, dat in kasteel Vliek in Ulestraten een opleiding voor Japanse meisjes heeft en dat studenten in 'Vue des Montagnes« wil onderbrengen. Het komt er niet van. Kort daarop wordt het doorverkocht aan projectontwikkelaar Muurmans uit Roermond. De tegenover het hotel gelegen grot wordt ingericht als accommodatie voor feesten, bruiloften, communiefeesten en party's en krijgt de naam "Caverne de Geulhem". Zowel de grot als het hotel worden in de jaren daarna beheerd door diverse exploitanten waaronder René Naus en Jacques Winkens. In 1983 koopt Jan van Kuik het tegenover het hotel gelegen kasteel "Geulzicht" en begint er een hotel.
Samenvatting6:
In de jaren daarna verwerft hij ook de Caverne de Geulhem en in 2007 hotel 'Vue des Montagnes. Marc Alofs wordt dan de generaal manager. Twee jaar later nemen Johan en Monique van Kuik, zoon en dochter van Jan van Kuik het hotel en de grot over en wordt Geert Fekkers de manager. Dat is ook het moment waarop samenwerking ontstaat met de hotelketen Hampshire, echter alleen op het vlak van centrale boekingen. Diverse jaren zal het bord voor de deur staan. In 2013 trekt manager Fekkers zich terug en kort daarop worden zowel de grot als het hotel verkocht aan Rob Matti en zijn compagnon Jan Peters. De samenwerking met Hampshire wordt beëindigd en vanaf dat moment gaat 'Caverne de Geulhem "Caverne" heten en hotel "Vue des Montagnes" hotel-brasserie "Vue". De nieuwe eigenaars beginnen aan een opwaardering van het hotel. Het terras wordt uitgebreid. Er komen kleurige parasols en nieuwe bloemen in de perken. De parkeerplaats wordt opgeknapt en daarachter wordt een fraaie speeltuin aangelegd voor de kinderen. Kortom, het hotel komt tot leven en krijgt meer uitstraling. In april 2015 neemt Jan Peters afscheid van zijn compagnon en zet Rob Matti de beide locaties alleen voort. Kort daarop stelt hij Robert Willms aan als general manager. De kamers op de eerste verdieping worden aangepast aan de moderne eisen van de tijd. De woning boven de zijvleugel wordt verbouwd tot vergaderzaal, waardoor grotere gezelschappen terecht kunnen voor lezingen en conferenties, maar ook voor bruiloften en partijen. In het najaar krijgen de kamers op de tweede en derde etage een opknapbeurt en volgend jaar zijn het restaurant en de brasserie aan de beurt.
De conclusie mag zijn dat hoewel ze het zicht op de bergen in de naam is kwijt geraakt, de directie toch voldoende vooruitzichten heeft op een florissante toekomst.
Trefwoorden:
Geografische namen: