......
SINT-GERLACH is genoemd naar den H. Gerlacus, gestorven in 1171, die zijn laatste levensjaren als kluizenaar sleet in het woeste bosch, waaraan HOUTHEM (Hout-heim) zijn naam dankt; hij werd er ook begraven. Ter plaatse ontstond een klooster „Sint-Gerlach", aanvankelijk een dubbel klooster voor mannen en vrouwen, dat met de abdij van Heinsberg verbonden bleef, maar omstreeks 1225 zelfstandig werd als adellijk jufferstift. In de zestiende eeuw leed het zwaar, de herstelde gebouwen brandden in 1655 af, zoodat in 1661 de grond aan den Spaanschen koning kwam. Keizer Jozef II schonk het in 1785 aan de Vereenigde Nederlanden, in 1786 is het bij het land van Valkenburg ingelijfd. De bewoonsters gingen toen naar Roermond. De goederen zijn in 1797 door de Franschen verkocht. De voormalige stiftkerk is in 1841 tot parochiekerk ingericht; dit gebouw, dateerende van omstreeks 1725, bevat muurschilderingen met voorstellingen uit het leven van den H. Gerlacus en is een bezoek waard.

Ernstige bedenkingen van de schrijver bij de vernieling en opruiming van de schilderachtige rotsen met de vermaarde grotwoningen te Geulhem, "een der mooiste plekjes van ons schoone heuvelland en een der grootste attracties van ons Geuldal".

Donderdag 5 December overleed te Houthem, op 78-jarigen leeftijd, Mr. Frans Erens.
Een der eersten en besten ging van ons heen. Een edel mensch, een fijne geest, een Limburger van hooge beschaving, een dichterlijk prozaschrijver en een der beste kenners en keurders van literatuur. Eenige jaren geleden werd in deze kolommen uitvoerig het levenswerk van dezen eminenten letterkundige geschetst, voor bijzonderheden meenen we daarnaar nog te mogen wijzen. Heden brengen we slechts een eeresaluut aan den afgestorvene, die op zoo voorbeeldige wijze zijn land en volk met zijn geestesgaven heeft gediend en verrijkt.
Iets te lang heeft het geduurd voor Limburg de groote beteekenis van dezen fijnen schrijver besefte. Frans Erens was immers een stille werker, die niet deed aan politiek of aan geruchtmakende bewegingen. Hij was echter, historische figuur van menig Limburger, de bemiddelaar tusschen Latijnsche en Gallische culturen, criticus, die eenmaal de moderne Franschen bij ons Nederlandsch publiek inleidde. Met Erens ging tevens een der weinige nog levende Tachtigers heen.
Hoewel meestal tusschen andersdenkenden publiceerend, bleef de overledene toch immer katholiek, katholiek Limburger tevens. Daarom aan zijn groeve een laatste, hartelijke hulde !

Met o.m. enige summiere gegevens over de H. Gerlachus, de eerste kluizenaar, wiens bestaan in Limburg historisch vaststaat, en de kluis in het Kloosterbosch. Met foto van kluiskapelletje te Houthem.