Hanos vertrekt uit Valkenburg. De horecagroothandel verhuist naar een groter pand op een bedrijventerrein aan de zuidkant van Maastricht.

VALKENBURG - De nieuwe vestiging in Maastricht opent half maart de deuren. Op datzelfde moment gaat de zaak in Valkenburg dicht.

We gaan van zesduizend vierkante meter in Valkenburg naar veertigduizend op de nieuwe locatie.

In Valkenburg werken circa tachtig mensen. Het gros gaat mee naar de nieuwe locatie in Maastricht, zegt directeur Kim Hollands. Een paar medewerkers hebben laten weten dat zij elders een baan gaan zoeken.
Hanos heeft het nieuwe pand in Maastricht enkele jaren geleden al aangekocht. ,,We hebben daar veel meer ruimte", legt Hollands uit. ,,We gaan van zesduizend vierkante meter in Valkenburg naar veertigduizend op de nieuwe locatie." Het personeelsbestand neemt eveneens fors toe: ,,In Maastricht is werk voor 257 mensen." Wat met het bestaande bedrijfspand gebeurt, is nog niet duidelijk Volgens Hollands is het in elk geval niet de bedoeling om het gebouw aan de Beekstraat op korte termijn te verkopen.
Voor de omwonenden zal het een stuk rustiger worden. Bij Hanos rijden de vrachtwagens af en aan. Daar komt met het vertrek naar Maastricht een einde aan.
Het terrein ligt vlak naast de op- en afrit van de A79 tussen Maastricht en Heerlen. De gemeente Valkenburg heeft in het verleden ooit plannen gelanceerd om daar een overstappunt te maken voor toeristen die met de auto naar Zuid-Limburg komen. De plannen hebben de eindstreep destijds niet gehaald.
Hanos Valkenburg is voortgekomen uit de wijd en zijd bekende cash & carry van ondernemer Jaap van Rennes in de Beekstraat. Van Rennes begon in het bedrijf van zijn vader, die beeldjes van mergel maakte voor de toeristen die Valkenburg bezochten. Hij stapte later uit die zaak en begon zelf met het verkopen van uit Japan geïmporteerd porselein, bestek, linnengoed en andere producten voor de horeca.

Jaap van Rennes, wijnboer in het Belgische Genoelselderen en oprichter van horecagroothandel Van Rennes in Valkenburg, is gisteren na een kort ziekbed overleden. Hij is 84 jaar geworden.

Van Rennes begon op jonge leeftijd te werken in het bedrijf van zijn vader, die vaasjes en paddenstoelen maakte van mergel. Later verruimde hij zijn assortiment met weerprofeetjes, poppetjes die van kleur veranderden als het ging regenen. “We woonden in Valkenburg en verkochten ze aan de toeristische winkeltjes in de stad”, vertelde hij aan de Vlaamse krant Nieuwsblad.

Woede
Later startte hij met de import van horecagoederen. Uit Japan haalde hij porselein, bestek en linnengoed en verkocht dat aan restaurants en hotels. “Dat liep als een tierelier. Ik had 400 mensen in dienst.” Toen Van Rennes in 1990 problemen kreeg met een vakbondsman, was zijn woede zo groot dat hij zijn bedrijf binnen veertien dagen verkocht, aan Hanos, zo zegt hij in het interview.

Genoels-Elderen
Hij zette zijn zakelijke leven voor in het Belgische Genoelselderen waar hij het kasteel Genoels-Elderen had gekocht. In eerste instantie om er een golfbaan aan te leggen. Maar de vondst van duizenden lege wijnflessen in de kelder van het kasteel plus het verhaal dat op het domein van de Romeinse tijd tot de jaren van Napoleon wijn was verbouwd, brachten hem tot de stap wijn te gaan maken, samen met dochter Joyce. Het domein is anno nu het grootse van België en trekt jaarlijks 15.000 bezoekers.

‘Toen we ruzie kregen over de leeftijd van een paard, wist ik dat ik snel weer aan het werk moest’, antwoordde de Limburgse wijnbouwer Jaap van Rennes steevast als hem werd gevraagd hoe hij in de wijnbouw verzeild was geraakt. Een uitspraak die hij vrijwel automatisch liet volgen door een bulderende schaterlach, want voor Van Rennes, die gisteravond op 84-jarige leeftijd overleed in het ziekenhuis van Tongeren, was humor een belangrijke waarde in het leven.

Jaap van Rennes was vele jaren lang de drijvende kracht achter horecagroothandel Van Rennes in Valkenburg. Na de verkoop van zijn zaak, een kleine dertig jaar geleden, besloot hij het rustig aan te gaan doen en meer te gaan genieten. Het bloed kroop echter waar het niet gaan kon. Al betrekkelijk snel na zijn vertrek sloeg de verveling toe. Na de vaak aangehaalde woordenwisseling over de leeftijd van een paard – gesteld dat die echt heeft plaatsgevonden – besloot de excentrieke Valkenburger een passend tijdverdrijf te zoeken. De aankoop van het achttiende-eeuwse kasteel Genoels-Elderen in Genoelselderen, een slechts enkele huizen omvattend dorpje in de Belgische grensgemeente Riemst, bracht alles in een stroomversnelling. Een wijngaard moest het worden, en niet zomaar een, maar de beste van de lage landen, besloot hij in een tijd dat de wijnbouw in Limburg nog in de kinderschoenen stond.



Jaap van Rennes kreeg wat hij wilde. Wijnkasteel Genoels-Elderen, is het grootste en bekendste wijnbedrijf – en het enige echte wijnkasteel -van België. De kwaliteit van de wijnen die ervandaan komen is zo goed dat wijnbouwers uit de Bourgogne zich in de loop der tijd gingen afvragen hoe die goedlachse Nederbelg hem dat toch flikte.

Na een kort ziekbed is ondernemer Jaap van Rennes woensdag 23 januari 2019 overleden. De entrepreneur overleed op 84-jarige leeftijd. Dat heeft zijn zoon Geurt van Rennes bekend gemaakt.

Cash & Carry in Beekstraat
Jaap van Rennes is voor veel Valkenburgers verbonden met zijn bedrijf aan de Beekstraat, de ‘Cash & Carry’. De altijd joviale van Rennes leidde de zaak en breidde deze steeds verder uit. Er waren vestigingen in Kerkrade en Antwerpen.

In het Nieuwsblad vertelde van Rennes in 2012 over de start van zijn ondernemerschap in Valkenburg. “Ik begon op heel jonge leeftijd te werken in het bedrijf van mijn vader, die vaasjes en paddenstoelen maakte van mergelsteentjes. Later verruimde hij zijn assortiment met weerprofeetjes. Dat waren van die popjes die van kleur veranderden als het ging regenen. We woonden in Valkenburg en verkochten ze aan de toeristische winkeltjes in ons stadje, waar ze van heinde en ver naartoe kwamen met de trein of touringcar.”
“De zaken gingen goed, maar op zeker ogenblik stapte ik uit het bedrijf omdat ik zag dat je veel meer kon verdienen met import uit Japan dan met eigen fabricage. Ik begon hotelporselein, bestek, linnengoed en andere horeca-artikelen te verkopen aan restaurants.