Donderdagmiddag is door een windstoot een boom ontworteld en deels op de uitspanning Tivoli in de Plenkertstraat gevallen. Eén tak boorde zich door het dak en kwam in het restaurant terecht.

Door de val van de boom werden andere kleinere bomen in het natuurgeweld meegesleurd. Het toegangshek tot het wandelpad in natuurgebied Ingendael is daardoor vernield.

Hoeveel schade aan de uitspanning is aangericht, is op dit moment nog niet te zeggen.

In 1934 sloeg de heer Dingelstad uit Maastricht bij het kruispunt van de paden Lijkweg en Verlengde Plenkertstraat een paar palen in de grond, bouwde er een dak boven en ziedaar theetuin Tivoli was geboren.

Hij had een vooruitziende blik want de uitspanning bestaat nu bijna tachtig jaar later nog. Tweeëntwintig jaar lang exploiteerde Dingelstad daar op die hoek in de zomer zijn theetuin en deed die toen over aan molenaar Lamerichs van de Geulhemermolen. Eerst was er alleen een toonbank waarachter iemand in een witte jas snoep verkocht en limonade en natuurlijk ijs. Je kon als kind niet over de brede houten balk heen kijken en dus moest je een stap terug doen om de opgestapelde lekkernijen te kunnen zien liggen. Later kwamen er ronde tafeltjes met daaromheen inklapstoeltjes zodat wandelaars er even konden zitten en genieten van een drankje. Het was bijzonder als vader zei: Kom we gaan even langs Tivoli want vaak kwam dat niet voor. Dan waren we opgetogen en gingen we mee om te ravotten in de Lijkweg en om de trappen van de helling daarnaast te beklimmen en uitgeput boven bij de bank aan te komen en door de varens te struinen. Vanaf daar kon je over Valkenburg en Broekhem kijken en over het natuurbad koningswinkel. En in de verte lag Boslust. Maar we gingen ook mee omdat we wisten dat we dan een ijsje kregen. En dat we snel moesten likken om te voorkomen dat het kostbare vocht over onze knuisten liep en op de grond viel op een warme zomerdag. Later volgde Willy Lamerichs zijn vader op. Hij was een grote, trotse man, die wel vriendelijk was tegen de klanten maar die ook van leer kon trekken tegen van alles en nog wat. Vaak had dat met politiek te maken in Valkenburg, gedoe met formulieren en vergunningen die lang op zich lieten wachten. Slecht natuuronderhoud in de bosschages om hem heen, wandelaars met slechte gewoonten. Dan kon hij foeteren en werd je een beetje bang.

Foto: Wim Magnee wordt in De Nachtegaal op handen gedragen en zelfs tot koning van de keuken gekroond.

In augustus verruilt de in Houthem woonachtige Maastrichtse kok Wim Magnee (50) zijn vaste baan bij Uitspanning de Nachtegaal, gelegen tussen Meerssen en Geulhem (Valkenburg) voor een betrekking bij Hooks Hut op het verre Curaçao. 'Altijd buiten eten in de avondzon'. Wist je dat alle restaurant-keukens op de Antillen zo gebouwd zijn dat de wind erin kan?', vraagt Wim Magnee. "Zonder die wind, is het er veel en veel te warm. Verleden jaar was ik op bezoek bij mijn broer Theo die er woont. Op een dag was het windstil, toen steeg de temperatuur direct naar 37 graden. Het is de wind die het klimaat aangenaam maakt. Verder is het er fantastisch. Altijd mooi weer, vriendelijke mensen, ik kijk uit naar het avontuur." Wim trekt in augustus naar de Nederlandse Antillen om daar zijn loopbaan in de horeca voort te zetten. Een breekpunt in een mooie carrière die begint in Maastricht. "Ik kan me herinneren dat ik als 11-jarige 'gamin' mijn tante, Marieke Gadet, hielp in de keuken van de Monopole aan het Vrijthof. Eigenlijk ben ik sinds die tijd altijd in de horeca gebleven." Wim en de horeca, is in de loop der jaren een onafscheidelijke combinatie gebleken. Na zijn opleiding tot kok werkte hij in tal van horecabedrijven in en om Maastricht. "Ik ben altijd avontuurlijk geweest in mijn loopbaan", vertelt hij in Uitspanning De Nachtegaal waar hij de laatste vijf jaar gewerkt heeft. "Al tijdens mijn opleiding begon ik bij Hotel-restaurant Ducasque,een sjieke bedoening waar ik heel wat bekende Nederlanders heb zien passeren. Het was destijds het hotel van Maastricht. Daarna heb ik nog heel wat werkgevers gehad zoals Wimpy's, lunchroom Cappuccino, restaurant 't Klaöske, de broeders van de Beiaard en het Missiehuis in Cadier en Keer. Verder heb ik ook een aantal jaren café 't Kruispunt in Bunde geëxploiteerd.

De bekende horecagelegenheid Chalet Tivoli, gelegen op het kruispunt van de Plenkertstraat en het Geuldalvoetpad, het Koningswinkelvoetpad en de Lijkweg te Valkenburg heeft een lustrum te vieren.

Chalet Tivoli is reeds sinds 1934 een horecagelegenheid die dient als rustpunt temidden van het prachtige gebied dat van oudsher door recreanten intensief wordt gebruikt. Chalet Tivoli is voor wandelaars al tientallen jaren een begin-, rust- of eindpunt van een wandeling door het natuurpark Ingendael. Routebeschrijvingen bevinden zich bij de parking. Voorzien van een mooi terras met uitzicht over het Geuldal en een authentiek knus restaurant met open-haardvuur is het goed toeven in de bekende gelegenheid. Een oase van wellness. Chalet Tivoli, waar iedereen terecht kan voor een drankje, hapje, lunch, diner of zelfs een feestavond, heeft met zijn 75 jarig bestaan natuurlijk een prachtige historie. Meerdere uitbaters, zoals 2 generaties van de Familie Lamerichs, hebben de horecagelegenheid gemaakt tot wat het nu is. Momenteel wordt Chalet Tivoli beheert door Francis en Frans van de Broek. Dit gastvrije paar verzorgt de gasten op en top. Meerdere verbouwingen en uitbreidingen in het verleden hebben ertoe geleidt dat er nu ook grote groepen ontvangen kunnen worden. Of het nu gaat om een verjaardag, bruiloft of bijeenkomst, alles zal tot in de puntjes verzorgd zijn. Het woord wellness is hier dan ook op zijn plaats. Vanaf 17.00 uur t/m 19.30 uur kunt u gebruik maken van de uitgebreide wisselende a la carte dinerkaart met vers bereidde gerechten. Voorgerechten, visgerechten, vleesgerechten en private diners behoren tot de mogelijk-heden . Dit alles wordt door deskundige handen in de keuken verzorgd. Verwennerij ten top. Bijna vanzelfsprekend is reserveren dan ook gewenst. Wij hopen u binnenkort te mogen begroeten in onze zaak.