Foto’s:
- Restaurant "het Rotspark", halverwege de jaren vijftig. Helemaal links met hoed zit Joseph Hubert Jennekens, naast hem Chris uit Heerlen en daarnaast Leon Koekkelkoren, beiden bedienden. Aan de tafel boven zitten van links naar rechts dochter José Jennekens, moeder Annie en vader Jan Jennekens. (Jaarboekkalender 1990, december. “Het monumentale Valkenburg in woord en beeld”. Drukkerij Crolla)

- Langs de brede Reuzentrap kon men omhoog klimmen naar het terras op het Rotspark. (Jaarboekkalender 1992, oktober. “De Negentigers”. Drukkerij Crolla).

- Op deze foto, vermoedelijk uit 1916, is de sfeer van de theetuin te proeven. Op het lommerrijke terras namen wandelaars een rustpauze en genoten van het schitterende panorama en de musicerende kapellen die in de kiosk optraden. (Geulrand nr. 27, juli 1989, p. 78)

- Het restaurant vlak voor de afbraak in 1989 (Geulrand nr. 27, juli 1989, p. 79)

Het heeft er bijna 75 jaar gestaan, daar op die heuvel langs de Plenkertstraat, het restaurant "het Rotspark" en het viel op door haar hoge ligging en uitstraling. Vandaar had ie een prachtig uitzicht over het Geuldal en verder weg tot aan Klimmen en Schimmert. Het bestond bij de gratie van de toeristen die er wilden verpozen op een rustige plek midden in de natuur. En dankzij de bezoekers van het openluchttheater, die in de pauze van een voorstelling de hellende weg achter het podium bestegen om er een versnapering of een drankje tot zich te nemen.

Sinds augustus 2023 heeft de Geulhemermolen in Berg en Terblijt een nieuwe eigenaar: de familie Stroucken heeft de bergen van Oostenrijk ingeruild voor de heuvels van Limburg. Gebrand om de herberg weer terug te brengen naar hoe het vroeger was: een gezellige plek waar jong en oud met plezier naartoe komt.

Danique en Bart vertrokken twee jaar geleden naar Oostenrijk, maar in de zomer van dit jaar keerde het gezin, met twee kinderen en nog een tweeling onderweg, terug naar Limburg. Met een dikke buik ging het stel de Geulhemermolen bezichtigen en anderhalve week na de bevalling was de koop rond.
"Bizar eigenlijk, maar. Wij kunnen alle twee niet stilzitten en dit is zo'n mooi pand waarvan wij echt denken dat het gewoon wat liefde nodig heeft," vertelt Danique.

Terug naar the olden days
Danique vertelt over het doel en de aanpak van haar en Bart. "Wat wij denken is dat de Geulhemermolen niks sjieks nodig heeft, maar dat we vooral terug moeten naar zoals het vroeger was. Het is een herberg, dus dat is een plek die eigenlijk altijd open moet zijn en waar je als je binnen stapt het familiaire gevoel krijgt. Een plek waarbij je lekker met je vieze schoenen naar binnen kunt en waar je ouderwets goed eten kunt krijgen”.

Frühschoppen en dansavonden
"We organiseren ook activiteiten zoals Frühschoppen op iedere eerste zondag van de maand. Ook brengen we de dansavonden van vroeger weer terug, waar heel veel mensen zich hebben leren kennen. Op die manier proberen we de oude gezelligheid terug te halen, want dat is er best een tijdje niet meer geweest”.

Foto: In de Geulhemermolen is een hoekje ingericht voor Moeke Bemelmans, die de commando's altijd hartelijk ontving. Kleindochter Monique heeft het getekend portret van haar oma op de schouw onthuld.

Samen met de familie Bemelmans hebben oud-commando's gisteren in de Geulhemermolen een hoekje ingericht voor Moeke Bemelmans. Een eerbetoon aan de kasteleinse die hen na een zware training opving.

GEULHEM - Aan touwen hangend over de Geul. Tokkelen vanaf de Wilhelminatoren. De laatste week van de jaarlijkse bivak van de commando's in Limburg was altijd pittig. Maar het ergste was de speedmars, verzucht Ton Hermes. Zelfs voor de gehardste commando's: ,,Twee minuten rennen, één minuut lopen en dan weer twee minuten rennen. Met volle bepakking, met wapens en
al , de steile Cauberg op."

Knotje
Na zo'n loodzware oefening in Zuid-Limburg werden de afgepeigerde commando's in de Geulhemermolen opgevangen door Moeke. Een lieve vrouw, herinnert Moekes kleindochter Monique Reumers-Bemelmans zich, altijd in het zwart gekleed, met zo'n ouderwets knotje in het haar. ,,Bij haar was het altijd gezellig. Maar ze kon ook op haar strepen staan."
Moeke heette eigenlijk Melanie Huynen. Ze was een Belgische die was getrouwd met Sjoke Bemelmans, molenaar van de Geulhemermolen. Als de boeren uit de buurt moesten wachten tot hun koren was gemalen, dronken ze bij haar vaak een 'drupke'.
En zo groeide haar woonkamer langzaam uit tot een klein café. Het kroegje van Moeke werd later ook de pleisterplaats voor de commando's, de harde jongens van het Nederlandse leger die eenmaal per jaar voor een oefening afzakten naar Zuid-Limburg.
Moeke Bemelmans overleed in 1978. Maar voor de commando's, die elkaar na hun diensttijd nog regelmatig ontmoetten in Geulhem, bleef zij de moeder van de compagnie. Ze komt zelfs voor in hun Commandolied: 'De laatste week in bivak, dat is de mooiste tijd. Geen vreten in je broodzak, toch hebben wij jolijt. Een avondje bij Moeke, een avond op de hei.'

Met kleurenfoto van Julien en Yvette.

Afgelopen oktober hebben Julien Becker (28) en Yvette Derks (24 eetcafé Des Amis overgenomen. "Onze droom werd ongelofelijk snel werkelijkheid!"

Des Amis is een bekende naam in Valkenburg. Ook de nieuwe uitbaters, Julien Becker en Yvette Derks, zijn geen onbekenden binnen de Valkenburgse horeca. Terwijl Yvette (24) als kok in Restaurant Juliana horecameters maakte, combineerde Julien zijn studie People and Business Management aan Zuyd met een baan in Des Amis. Sterker nog: de overname van het eetcafé is tevens zijn afstudeerproject.

TOPLOCATIE
"Toen duidelijk werd dat Des Amis op de markt kwam, besloten we onze kans te grijpen' lacht het koppel. 'Alleen al vanwege de toplocatie. In de zomer zitten we langs het parcours van allerlei wielerkoersen, wandeltochten en andere publiekstrekkers en in de winter letterlijk om de hoek van de immens populaire Kerstmarkt. Daarbij is Des Amis een geliefde plek voor veel Valkenburgers. Hier valt alle dagen iets te zien en te beleven."