Inmiddels is het chateau een gerenommeerde horecagelegenheid, die zelfs in trek is bij staatshoofden die moeizame onderhandelingen tot een goed eind moeten brengen. George Bush jr. was er onder andere te gast. Op Château Neercanne, ook gerestaureerd door Oostwegel, werden de besprekingen gevoerd die leidden tot het Verdrag van Maastricht: 'Door de goede sfeer aan tafel tijdens het dejeuner, aangeboden door H.M. Koningin Beatrix, konden de laatste plooien worden gladgestreken.' Op hetzelfde chateau werd ook de invoering van de euro beklonken. Blijkbaar helpt een historische omgeving bij het nemen van historische beslissingen.

Nieuwe natuur
Verder zijn er de restauratie en de nieuwe horecafunctie van de Winselerhof en het Kruisherenhotel in Maastricht, maar aan de ontwikkeling van een nieuw natuurgebied beleefde Oostwegel het meeste plezier: lngendael, grenzend aan Château St. Gerlach. Het gebied maakte deel uit van het landgoed van het kasteel en het was boerenland, bebouwd met maïs en bieten. Nu beheert het Limburgs Landschap het en is het een natuurgebied met een prachtig beekdal en bijzondere planten en dieren. Ik had er een golfbaan kunnen beginnen, maar dit is oorspronkelijker en het versterkt de horeca-functie net zo goed of misschien wel beter dan die golfbaan.'
Maar dat zijn projecten uit het verleden. Tegenwoordig, tien jaar na de uitreiking van de Ton Kootpenning, heeft Oostwegel de leiding van zijn hotelimperium overgedragen aan zijn zoon Camille: 'Ik was Camille Oostwegel en hij Camille jr. Nu is hij Camille Oostwegel en ik Camille sr. Een nieuwe generatie kijkt soms anders tegen zaken aan, maar ik heb het stokje met een gerust hart overgegeven. Als je hem zou vragen naar zijn ideeën over erfgoed, zou hij ongeveer hetzelfde zeggen als ik.'

ENCI
Ondertussen zit Oostwegel, nu dus Camille sr., niet stil. Hij blijft zich inzetten voor het behoud van erfgoed: 'Voor het voormalige graanpakhuis Landbouwbelang bij Maastricht bijvoorbeeld en voor de locatie van kalkwinningsbedrijf ENCI en de herinrichting van het centrum van Heerlen, waar na de sluiting van de mijnen veel gesloopt is.' Over kasteel Neubourg bij Gulpen, zegt hij: 'Daar heb ik als jongen nog wat bijverdiend. Het is in particuliere handen en de eigenaar restaureert mondjesmaat. Je zou er iets heel moois van kunnen maken.' Ook het behoud van de kasteelruïne van Valkenburg ligt hem na aan het hart. Waar nodig zoekt hij contact met Heemschut Limburg: 'We moeten aan de bel blijven trekken bij lokale en regionale bestuurders, bij wie de primaire verantwoordelijkheid ligt. Daarbij is Heemschut een belangrijke partner.'

Lef en kwaliteit
Nog steeds is erfgoedbehoud vaak een kwestie van vechten. Oostwegel: De titel van mijn boek blijft actueel. Daarnaast vraagt het om lef, om moed om te kijken naar wat er kan ontstaan als je durft door te pakken. Wees niet te bang voor verandering, maar doe dat wel met oog voor kwaliteit. De combinatie van gotiek en moderne architectuur is een voorbeeld. Die twee gaan goed samen, versterken elkaar zelfs.'
Aan het eind van het gesprek vat Oostwegel alles nog eens samen: 'Uiteindelijk hoop ik inspiratie te geven. Zo was lngendael het begin van een ontwikkeling. Nu kun je er wandelen door een veel groter natuurgebied dat ontstond doordat anderen landerijen toevoegden en er ook nieuwe natuur van maakten. Bij het behoud van kastelen en kloosters zie ik iets dergelijks gebeuren. Monumenten kunnen zichzelf niet beschermen, dus moeten wij dat maar doen.'