Voor do rechtbank te Maastricht werd gisteren, naar we in de Tel. lezen gepleit een zaak door mr. Van Gigh uit Amsterdam, onder toeloop ven vele collega's uit Maastricht. De zaak komt in het kort op het volgende neer:
Toen de oorlog uitbrak, woonde in Battice (bij Luik) het Limburgsche echtpaar W. H.
Enkele maanden later vestigden de echtelieden zich in Houthem bij Valkenburg, en in December werden beiden naar de gevangenis te Maastricht overgebracht, verdacht van diefstal, subsidair verduistering, subsidair heling van goederen, toebehoorende aan een bankier te Battice, sinds den oorlog gevlucht. De goederen, als kleeren, meubelen, een naaimachine, keukengereedschappen, enz. werden in beslag genomen in de woning van de echtelieden. In het huis van den gevluchten bankier had zich het hoofdkwartier van de Duitsche troepen gevestigd.
Da beklaagden ontkenden hetgeen hun ten laste was gelegd doch het 0. M., dat de zaak een treurige zaak noemde, eischte veroordeeling van elk der beklaagden tot 1 jaar gevangenisstraf, nadat talrijke getuigen à charge en décharge waren gehoord.
Mr. van Gigh noemde de dagvaarding met haar ruim twee dozijnen ,,althans", een juridisch monster, sprak over de Duitsohe troepen, die de tractaten geschonden hebben met betrekking tot de plunderingen, noemde de vervolging een uiting van kleinzieligheid en pleitte voor beide cliënten vrijspraak.