In 1945 werden door de Nederlandse staat 13 kastelen (landgoederen) in Zuid-Limburg, die geheel of gedeeltelijk Duitse eigenaren hadden, geconfisqueerd als ‘vijandelijk vermogen’.
Het in kaart brengen van dit vijandelijk vermogen was niet het enige doel van de auteur. Zijn recente naspeuringen in het Nationaal Archief in Den Haag waren voor hem tevens een gelegenheid om stereotype beeldvorming en veronderstellingen te corrigeren of anderszins toe te lichten. Heynens richt zijn speerpunt ook op de elitaire en adellijke lenigheid van de betrokkenen om zichzelf in een goed daglicht te plaatsen en vestigt daarbij de aandacht op goed weggeborgen nazisympathieën of zelfs het lidmaatschap van de NSDAP, hetgeen deze bijdrage uiterst gedifferentieerd en veelstemmig maakt. Deze studie ademt de betrokkenheid van een kritisch auteur die zijn weg kent in de doolhoven van de adelsgeschiedenis.