Mijn Studiezaal (inloggen)
Artikelen ( Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach )
Artikelen Collectie artikelen
Met madonna’s aan het diner
Datering:
2016
Titel:
Met madonna’s aan het diner
Auteur:
Peter Janssen
Foto's door:
Loraine Bodewes
Titel tijdschrift:
De Limburger
Afleveringsnummer:
De Limburger, 27/12/2016
Samenvatting:
Foto's:
- Theo en Henriëtte Neutelings bij een huisretabel met de aanbidding van de herders.
- Albasten Christoffel.
- Geëmailleerd hostiedoosje.
- Houten beeld van Christus’ val onder het kruis.
Een schatkamer. Dat is de nieuwe, intieme opstelling van de Collectie Neutelings met 130 middeleeuwse voorwerpen die vanaf januari in het Bonnefantenmuseum in Maastricht is te zien.
Hij heeft er bij binnenkomst maar één woord voor. „Overweldigend”. Theo Neutelings is blij verrast als hij de nieuwe opstelling ziet van de verzameling van zijn vader Willem (1916-1986). Net als dochter Henriëtte. Toen ze de objecten voor het eerst in het museum zag, herkende ze sommige niet. „Ik zei: ‘dat is niet van ons’. Door de bijzondere belichting zag ik details die ik niet kende. Heel bijzonder.”
De schatkamer heeft iets van de intimiteit van de studiekamer van Willem Neutelings, die vol stond met de verzameling. Henriëtte en Theo herinneren zich dat ze er vroeger kerstdiners hadden. Theo: „Keken de madonna’s mee wat je op je bord had. Ik heb al voorgesteld dat we hier in de schatkamer van het museum jaarlijks ons kerstdiner houden”. Een ander diner, begin jaren negentig, is van cruciaal belang. De familie is op zoek naar een onderkomen voor de collectie, die naar de wens van de in 1986 overleden Willem „onverdeeld en bijeen blijft en ten dienst komt van eenieder”. Tijdens dat diner zit dochter Marianne Neutelings aan tafel naast Henk van Os, dan nog directeur van het Rijksmuseum. Ze vraagt hem: „Wat moeten we met een verzameling middeleeuwse kunst?” Van Os schrijft later: „Kort daarop reisde ik af om de collectie te zien. Het werd een onvergetelijke ervaring. Zelden was ik in de gelegenheid om een privéverzameling van middeleeuwse kunstvoorwerpen te bekijken van zulk een uitzonderlijke kwaliteit en diversiteit, die met zo’n kennelijke liefde en zorg was bijeengebracht.”
- Theo en Henriëtte Neutelings bij een huisretabel met de aanbidding van de herders.
- Albasten Christoffel.
- Geëmailleerd hostiedoosje.
- Houten beeld van Christus’ val onder het kruis.
Een schatkamer. Dat is de nieuwe, intieme opstelling van de Collectie Neutelings met 130 middeleeuwse voorwerpen die vanaf januari in het Bonnefantenmuseum in Maastricht is te zien.
Hij heeft er bij binnenkomst maar één woord voor. „Overweldigend”. Theo Neutelings is blij verrast als hij de nieuwe opstelling ziet van de verzameling van zijn vader Willem (1916-1986). Net als dochter Henriëtte. Toen ze de objecten voor het eerst in het museum zag, herkende ze sommige niet. „Ik zei: ‘dat is niet van ons’. Door de bijzondere belichting zag ik details die ik niet kende. Heel bijzonder.”
De schatkamer heeft iets van de intimiteit van de studiekamer van Willem Neutelings, die vol stond met de verzameling. Henriëtte en Theo herinneren zich dat ze er vroeger kerstdiners hadden. Theo: „Keken de madonna’s mee wat je op je bord had. Ik heb al voorgesteld dat we hier in de schatkamer van het museum jaarlijks ons kerstdiner houden”. Een ander diner, begin jaren negentig, is van cruciaal belang. De familie is op zoek naar een onderkomen voor de collectie, die naar de wens van de in 1986 overleden Willem „onverdeeld en bijeen blijft en ten dienst komt van eenieder”. Tijdens dat diner zit dochter Marianne Neutelings aan tafel naast Henk van Os, dan nog directeur van het Rijksmuseum. Ze vraagt hem: „Wat moeten we met een verzameling middeleeuwse kunst?” Van Os schrijft later: „Kort daarop reisde ik af om de collectie te zien. Het werd een onvergetelijke ervaring. Zelden was ik in de gelegenheid om een privéverzameling van middeleeuwse kunstvoorwerpen te bekijken van zulk een uitzonderlijke kwaliteit en diversiteit, die met zo’n kennelijke liefde en zorg was bijeengebracht.”
Samenvatting2:
Bondig
Dochter Henriëtte formuleert het bondig: „hij valt van zijn stoel van verbazing.” De verzameling telt ruim 130 middeleeuwse voorwerpen uit de periode 1200 tot 1500. Ze bestaat uit Frans email uit Limousin, Parijse en Noord-Franse meerluikjes, panelen van albasten retabels uit de omgeving van Nottingham, marmer- en steensculpturen uit Frankrijk, Duitsland en de Nederlanden en houten retabels en fragmenten uit Vlaanderen en Brabant. Als Van Os zegt dat het Rijksmuseum de collectie niet integraal kan opnemen, wordt gezocht naar een ander onderkomen. Toevallig is het Bonnefantenmuseum in Maastricht net bezig met nieuwbouw, en daar kan de collectie direct worden geplaatst. Dat staat de familie wel aan. In gesprekken met de erven heeft toenmalig directeur Alexander van Grevenstein een vertrouwensband opgebouwd. Niet onbelangrijk is ook dat Zuid-Limburg de geboortegrond is van zowel Jeanne, de weduwe van Willem, als van zijn vader Theo. Jeanne komt uit Geulhem, Theo is geboren in Berg aan de Maas. „Enig chauvinisme is Limburgers niet vreemd”, aldus de familie.
Liga
Henriëtte: „Thuis werd vaak Limburgs gesproken. Vader heeft moeder leren kennen tijdens een vakantie in Limburg.” Grootvader Theo is de uitvinder van de beroemde Liga kinderkoek. Willem was zijn opvolger als directeur van de Brabantse koekjesfabriek. Zoon Theo: „We waren vaak in Limburg op vakantie. Dan aten we vlaai en dan gingen we in Maastricht naar de schatkamer van de Sint Servaas.” Henriette: „Hij nam ons mee naar kathedralen en musea in heel Europa.” Thuis vroeg Willem zijn kinderen vaak: „Wat vind je van mijn nieuwste aanwinst”. Maar hij zei er nooit bij waar hij die had neergezet. Theo: „Tot we het door hadden. De nieuwste kwam altijd boven de televisie te staan. Als ze dan tv keken, kon hij tegelijk zijn nieuwste schat bewonderen.” Reageren? peter.janssen@delimburger.nl
Dochter Henriëtte formuleert het bondig: „hij valt van zijn stoel van verbazing.” De verzameling telt ruim 130 middeleeuwse voorwerpen uit de periode 1200 tot 1500. Ze bestaat uit Frans email uit Limousin, Parijse en Noord-Franse meerluikjes, panelen van albasten retabels uit de omgeving van Nottingham, marmer- en steensculpturen uit Frankrijk, Duitsland en de Nederlanden en houten retabels en fragmenten uit Vlaanderen en Brabant. Als Van Os zegt dat het Rijksmuseum de collectie niet integraal kan opnemen, wordt gezocht naar een ander onderkomen. Toevallig is het Bonnefantenmuseum in Maastricht net bezig met nieuwbouw, en daar kan de collectie direct worden geplaatst. Dat staat de familie wel aan. In gesprekken met de erven heeft toenmalig directeur Alexander van Grevenstein een vertrouwensband opgebouwd. Niet onbelangrijk is ook dat Zuid-Limburg de geboortegrond is van zowel Jeanne, de weduwe van Willem, als van zijn vader Theo. Jeanne komt uit Geulhem, Theo is geboren in Berg aan de Maas. „Enig chauvinisme is Limburgers niet vreemd”, aldus de familie.
Liga
Henriëtte: „Thuis werd vaak Limburgs gesproken. Vader heeft moeder leren kennen tijdens een vakantie in Limburg.” Grootvader Theo is de uitvinder van de beroemde Liga kinderkoek. Willem was zijn opvolger als directeur van de Brabantse koekjesfabriek. Zoon Theo: „We waren vaak in Limburg op vakantie. Dan aten we vlaai en dan gingen we in Maastricht naar de schatkamer van de Sint Servaas.” Henriette: „Hij nam ons mee naar kathedralen en musea in heel Europa.” Thuis vroeg Willem zijn kinderen vaak: „Wat vind je van mijn nieuwste aanwinst”. Maar hij zei er nooit bij waar hij die had neergezet. Theo: „Tot we het door hadden. De nieuwste kwam altijd boven de televisie te staan. Als ze dan tv keken, kon hij tegelijk zijn nieuwste schat bewonderen.” Reageren? peter.janssen@delimburger.nl
Trefwoorden:
Organisatie: Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach
laatste wijziging 29-01-2024
