Als burgemeester Paul Gilissen vrijdag 11 maart om 15.00 uur officieel de oude Watermolen van de Geulhemermolen te Geulhem opent, gaat Lel Bemelmans grootste verlangen in vervulling: een bedrijfsklare watermolen.
Over de ouderdom van de watermolen tast men nog enigszins in het duister. Volgens oude documenten kwam het huis naast de Geulhemermolem in 1171 in bezit van ene zekere Adam van Berghe, terwijl de molen zelf eigendom zou zijn van Berghe's voorvaders. Experts schatten dat de molen dateert uit de tijd rond 980. Voordat de molen in handen van de familie Bemelmans komt is er heel wat water door de Geul gestroomd en hebben meerdere molenaars de molen draaiend gehouden. Uit 1618 zijn papieren ontdekt waarin staat dat bezitter van Bellinckhuizen de molen verpacht aan de Meerssenaar Erne Daemen, die de pacht in natura voldoet: vier vaten rogge per week, een vet varken, een pond peper en een hoeveelheid witte suiker per jaar. Daarnaast moet de pachter ook zorg dragen voor het onderhoud van de molen. In 1632 komt de Geulhemerrnolen gehavend uit de strijd die Prins Frederik Hendrik voert op zijn veroveringstocht langs de Maas, met als laatste obstakel het innemen van Maastricht. De molen is daarna hard toe aan een opknapbeurt, waarbij tijdens de werkzaamheden Louis Crahe zijn leven moet laten. Of hier sprake is van een ongeval of zelfdoding is niet duidelijk. De annalen vermelden, dat "hij sijn leven vercort heeft met in het water te gaan". Een gevelsteen boven de watermolen verraadt een ingrijpende verbouwing van woning en watermolen, die in 1768 is voltooid. Dit jaartal is af te leiden uit het chronogram op de steen.

Als in oktober 1936 het echtpaar Zuydenhoudt-Enthoven als eigenaar van de molen in financiële moeilijkheden geraakt is burgemeester J. Goossens er als de kippen bij om de molen namens de gemeente Berg en Terblijt aan te kopen. De gemeente had overigens al een verbeteringsplan klaar om de jarenlange wateroverlast eindelijk het hoofd te kunnen bieden. Eenmaal de molen in haar bezit hebbend en onder druk van de stichting "Het Limburgs Landschap" en "De Hollandse Molen" besluit de gemeente Berg en Terblijt de molentak niet te dempen en alles zoveel mogelijk bij het oude te laten. Als enkele jaren later de Tweede Wereldoorlog uitbreekt is men blij dat molen bewaard is gebleven en deze in deze donkerse dagen clandestien dienst kan doen als molen. De watermolen krijgt zelfs een nieuw rad, afkomstig van een molen uit Meerssen.

Bemelmans-periode
In 1949 wordt de molen voor de gemeente te duur en wordt ze verkocht aan Joannes Bemelmans, die vanaf 1930 pachter van de molen was.
Vanaf dat moment is de naam Bemelmans niet meer weg te denken uit de Geulhemermolen. Maar niet alleen de naam Bemelmans wordt sinds de dertiger jaren in één adem genoemd met de molen, ook de Koninklijke Brand's bierbrouwerijen is vanaf dat moment onafscheidelijk met de molen verbonden, Het begon allemaal in de keuken van de molen. Terwijl er binnen het gehele molencomplex een klein cafeetje was geschapen, zocht de klandizie toch steevast de keuken op om een biertje te drinken.
Langzaam maar zeker werd de horecafunctie van de molen steeds belangrijker en kwam de molen op het tweede plan. In het begin van de jaren zestig wordt de Geulhemermolen derhalve een van de grote trekpleisters in het Geuldal, waar het knus en gezellig is achter een glas Brand's bier, luisterend naar de verhalen van de dorpsfiguren en andere vaste klanten.

Geramd
De avond van 29 maart 1962 zal de familie Bemelmans nog lang heugen. Een tractor met heftruc gaat bij het afdalen van de Geulhemerberg door zijn remmen en het gevaarte ramt stuurloos de dikke muren van de molen en komt uiteindelijk In de keuken tot stilstand. Kort voor de bocht weet de chauffeur nog net van zijn voertuig af te springen. Ofschoon de schade aanzienlijk is doen zich wonder boven wonder geen persoonlijke ongelukken.
Nadat Lei en Tilla Bemelmans-Brands in 1966 de molen van Lel's moeder kopen krijgt een nieuw hoofdstuk binnen de historie van de Geulhemermolen gestalte. Het café van oudsher loopt goed, terwijl de oude schuren binnen het complex een nieuwe bestemming krijgen: een danszaal. Iedere zaterdag en zondag wordt er gedanst op muziek van legendarische Limburgse bands als de ER-band, de Quinto's en de All Sounds. Velen leerden elkaar in de Geulhemermolen kennen en spraken daar steevast af tijdens de wijd en rijd bekende dansavonden. De autoloze zondagen en de opkomst van de discotheken waren de oorzaak ervan dat er plotsklaps de klad in dansavonden kwam.

Daarentegen viel de Geulhemermolen steeds meer in de smaak bij de toerist en gast. Lei en Tilla zochten echter ook naarstig naar festiviteiten buiten het seizoen. Menige bruiloft, partij, vergadering, receptie en personeelsfeest worden tot op de dag van vandaag in de sfeervolle zaal gevierd.
Vanaf vrijdag 11 maart krijgt de Geulhemermolen er een nieuwe attractie bij: De Oude Watermolen.
Rond het binnenwerk van de gerestaureerde watermolen is een sfeervol zaaltje gecreëerd dat plaats biedt aan 50 personen en een cafeetje op de benedenverdieping. Zowel boven als beneden is het binnenwerk van de molen - al of niet draaiend - te bewonderen.
Het bovenzaaltje is uitermate geschikt voor kleine gezelschappen die in een gezellige ambiance naast het nuttige van een drankje ook iets kunnen eten. De kleine kaart vermeldt o.a. de beroemde wafels van de familie Bemelmans, de bekende kop erwtensoep, tostie en uitsmijter. Beneden kan gezellig worden na-gekeuveld in de intieme bar, waarbij het "koninklijk" glas Brand bier niet zal ontbreken.

Sara
Vanaf 17.00 uur is vrijdag 11 maart iedereen welkom om een kijkje te komen nemen in Tilla's en Lei's nieuwste trots, de Oude Watermolen. En wie tot 24.00 uur van de sfeer blijft proeven valt meteen in het volgende feest, de dag dat Tilila, de altijd goedgemutste kasteleinsvrouw, Sara ziet.