Het woord dries (dialectisch drees) is reeds diverse malen ter sprake gekomen. In Zuid-Limburg komt het woord bijna overal voor. Het betekent een braak stuk land, meestal gelegen buiten de bebouwde kom van het dorp. In de meeste handwoordenboeken wordt het omschreven als braakland. Het was gemeenschapsgrond en alle mensen mochten er hun koeien, schapen en geiten laten grazen, waarvoor meestal een kleine vergoeding werd gevraagd. Deze dries lag te Geulhem en de hoge waterstand - die men niet de baas kon - zal er wel de oorzaak van zijn geweest, dat de Wolfsdries(weg) niet zeer hoog werd gewaardeerd. In Berg lag overigens in de zestiende eeuw een boerderij, Waufhues genaamd. Wellicht was dit stuk grond, later een weg geworden, eigendom van die boerderij. In 1993 heeft een heel klein stukje van de Wolfsdriesweg een tweede naam gekregen: 'Hennie Kuiper Allee' en ofschoon die niet officieel is en een beetje humoristisch aandoet, past hij in een straatnamenboek. Het was de Nederlandse prof-wielrenner Hennie Kuiper, die in dat jaar een nieuw straatbord onthulde. Bijna elf jaar nadat hij in de Amstel Gold-Race (de enige Nederlandse klassieker) het weggetje, dat niet in het parcours was opgenomen, insloeg om de achterstand op de kopgroep van zes renners goed te maken. De achterstand had Kuiper opgelopen door een lekke band. Het ludieke plan van een aantal wielerliefhebbers werd op 2 februari 1993 werkelijkheid. Kuiper in De Limburger van 3 februari 1993: 'Ik kende het parcours op mijn duimpje. Daardoor wist ik dat er vlak naast de bocht nog een weggetje liep. waarover men ook op de Geulhemerweg uitkwam, maar wel vlugger. Het voordeel was dat mijn snelheid niet gebroken werd. De koplopers moesten immers in de bocht afremmen'.