Kan en mag je over Adolf Hitler grappen maken? Die vraag zou je natuurlijk sinds de fantastische filmklassieker "The Great Dictator" van Charlie Chaplin en de goed geschreven satirische roman van de Beierse schrijver Timur Vermes "ER IST wieder da," ( HIJ IS er weer) volmondig met "ja" kunnen beantwoorden. Maar waarom hebben mensen er dan toch nog steeds grote moeite mee om om Hitler te lachen? Het antwoord op die vraag ligt in de loodzware last van de gevolgen van de Duitse geschiedenis op de mensheid. Er valt juist daarom alleen al, helemaal niks te lachen.

Over enkele dagen herdenken we weer onze oorlogsslachtoffers. Een respectvol gebeuren. We staan dan wederom stil bij het vreselijke leed en de ondergane ellende tijdens de Tweede Wereldoorlog. Bij het Nationaal Monument op de Dam declameert traditiegetrouw de jeugdige winna(a)r(es) zijn of haar indrukwekkend gedicht. Altijd weer zeer ontroerend en inlevend beleefd. Prachtig toch, die betrokkenheid van bewuste jongeren voor een in levend houdend bewogen verleden, waaruit we wijsgerige lessen kunnen trekken voor het heden en de toekomst. Op school behoor je toch immers "zindelijk" te leren nadenken over de wereld. Om te begrijpen waarom mensen verschillend denken en elkaar bestrijden. Te leren om hierover al argumenterend te kunnen discussiëren om uiteindelijk je persoonlijk standpunt te kunnen bepalen.
Uit de "Monitor antisemitische incidenten 2018" blijkt, dat de jaarlijkse herdenking van de Holocaust zeker niet mag verflauwen. Het aantal antisemitische incidenten is ten opzichte van 2017 met 19% toegenomen. Interessant is juist daarom in deze periode een bezoek te brengen aan het "NS Dokumentationszentrum der Stadt KöIn" aan de Appelhofplatz 23/25, waar tot 26 mei a.s. een indrukwekkende tijdelijke tentoonstelling opgezet is met als thema "Volksgerichtshof 1934-1935 - Terror durch "Recht" M.n. de veroordelingspraktijken van de nazi-rechters worden hier op een indringende wijze belicht.