In: Eucharistieviering ter plaatse Boerenbondsmuseum Pandelaar Gemert, 2 september 2007, p. 1-2

Inleiding: Sint Gerlachus van Houthem : Feestdag op 5 januari De heilige Gerlachus is omstreeks 1100 geboren in de streek van Valkenburg en gestorven in 1164 of 1165 te Houthem [L].

Aanvankelijk was hij bekend als ridder en leidde een tamelijk wild leven. Op de terugweg van een toernooi, hoorde hij dat zijn vrouw Leonora en hun twee kinderen waren omgekomen. Daarop kwam hij tot inkeer. Hij maakte een pelgrimstocht naar Rome en Jeruzalem, waar hij zeven jaar als Johannieter [lid van een geestelijke ridderorde] werkte in een ziekenhuis. Later leefde hij in Houthem, in het Geuldal, veertien jaar als kluizenaar in een holle eik, die omgehakt werd, omdat Gerlachus ervan werd beschuldigd daar een gestolen beurs met goud te hebben verborgen. Hij ging dagelijks op bedevaart naar Maastricht, waar hij in de Sint Servaas de eucharistie bijwoonde. Ook ging hij wekelijks naar Rolduc om daar te biechten bij abt Erpo en trok dan verder naar Onze Lieve Vrouw van Aken. Hij droeg het habijt der Norbertijnen. Op zijn graf in Houthem werd in 1201 eerst een dubbelklooster gebouwd, waarvan later, tot 1786, een adellijke norbertinessenproosdij overbleef. De kerk is nu nog in gebruik als parochiekerk. Daar bevindt zich nog steeds het graf van de heilige, eeuwenlang een veelbezochte bedevaartplaats. Hij wordt meestal afgebeeld met zijn holle eik. Zijn voorspraak werd afgesmeekt bij besmettelijke ziekten en bij wondontstekingen, naar de legende dat een doorn in zijn voet een levenslange ontstoken wonde veroorzaakte.