Begin dit jaar berichtten we op deze praats over onze medeparochianen dhr. en mw. Pluymaekers-van Hettema, die voor enkele jaren naar Minga, Zambia, zijn vertrokken om daar mee te helpen in de gezondheidszorg. Inmiddels lijken zij ginds hun draai redelijk gevonden te hebben. Een korte impressie van hun ervaringen tot nu toe. Het ziekenhuis zelf bestaat uit een aantal niet al te grote gebouwen van Steen met daken van ijzeren (roestige) golfplaten. Er zijn gebouwen voor de operatiekamer, een verpleegunit, de polikliniek, het Laboratorium en de administratie. Verder bevinden er zich watertanks op het dak (grondwaterwater uit putten), een olietank (diesel voor het aggregaat, dat dagelijks drie uur voor stroom zorgt) en gas uit flessen. In de omgeving Liggen verder nog enkele stenen huizen en voor het overige ronde hutten waarvan de spitse daken in de groene periode net boven het loot van de bomen uitsteken. Het medisch werk is heel gevarieerd: van moeilijke bevallingen en puzzelen op diagnoses tot opereren (veel botbreuken en huidaandoeningen) en bijspijkeren van verpleegkundigen Door het invoeren van dagelijkse visites kan sneller en beter gecontroleerd (en zo nodig ingegrepen) worden, verbeten de hygiene, gaat het personeel zorgvuldiger te werk, etc. Kortom: De aanwezigheid van een dokter zorgt voor meer élan en structuur in het ziekenhuis. Dat geeft alle betrokkenen daar meer voldoening. Aan de andere kant leidt het er vervolgens wel weer toe, dat het werk toeneemt: er wordt steeds meer vanuit gezondheidscentra zonder dokter in de wijdere regio naar Minga verwezen en men weet hen bij problemen ook ‘s avonds en ‘s nachts te vinden.