Uw zoekacties: Met de Geuldalexpress naar Hotel Lamerichs : Hotels waarin m...

Artikelen ( Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach )

beacon
 
 
Artikel
Met de Geuldalexpress naar Hotel Lamerichs : Hotels waarin meerdere mensen uit een familie werken zie je de laatste jaren steeds minder. Ook in het hotelrijke Heuvelland. Deze serie geeft een kijkje in de keuken van een echt familiehotel. Vandaag het zevende en laatste deel: Hotel Lamerichs in Geulhem.
Datering:
2007
Titel:
Met de Geuldalexpress naar Hotel Lamerichs : Hotels waarin meerdere mensen uit een familie werken zie je de laatste jaren steeds minder. Ook in het hotelrijke Heuvelland. Deze serie geeft een kijkje in de keuken van een echt familiehotel. Vandaag het zevende en laatste deel: Hotel Lamerichs in Geulhem.
Auteur:
Merel Visscher
Foto's door:
Peter Schols
Titel tijdschrift:
Dagblad De Limburger
Afleveringsnummer:
DDL, 18/7/2007
Samenvatting:
Op de foto: Tiny, Annie, Lity, Eliza en Annie's partner John Voorts.

Hotelgasten pikte Jeu Lamerichs op van heinde en verre. Met zijn tot Geuldalexpress omgedoopte busje reed hij soms helemaal tot aan Den Helder om de toeristen te halen. Zo zat Hotel Lamerichs in Geulhem eigenlijk altijd wel vol.

Oudste dochter Annie (55) zucht even. Ja, ze missen hem nog elke dag. Haar vader overleed tien jaar geleden op 68-jarige leeftijd. In 1997, het jaar dat zij het hotel ook van haar ouders overnam. Was ze jonger geweest, had ze het misschien niet gedaan. Het is erg zwaar werk. Maar ze werkte al haar hele leven in het hotel. Ze is er zelfs geboren, op kamer twee. Jeu was zielsgelukkig dat op zijn sterfbed een van zijn zes kinderen aangaf dat ze het hotel wilde runnen. Lamerichs kon op de gevel blijven staan. De geest van Jeu is nog volop aanwezig in het familiehotel. Vanaf een goudomlijste pentekening boven de televisie lacht zijn gezicht de hotelgasten nog steeds toe. Het was zijn vader Jacques die het hotel in 1934 begon. Hij had toen al de blokbrekerij in de Geulhemmergroeve en de champignonkwekerij. Met daarbij een café, camping, uitzichttoren en speeltuin. Zeggen dat de Lamerichsen echte ondernemers waren, is een understatement. Met een oude kinderwagen vol champignons
- Annie: "Mensen lachten daar om, maar aan het eind van de dag kwam hij wel mooi met zeshonderd gulden thuis, een fortuin voor die tijd" - ging hij langs horecazaken en zo ontmoette hij zijn Tiny.
Tiny Lamerichs (76) is inmiddels gepensioneerd, maar daar is eigenlijk weinig van te merken. Goed, ze is de keuken uit. Veertig jaar lang stond ze in de hotelkeuken maaltijden te bereiden. Nu doet ze allerlei klusjes. Ontbijten afruimen, bijvoorbeeld. Of de was doen. Als ze alsjeblieft maar niet stil in een hoek hoeft te zitten. Ze woont in de door haar man met mergelblokken gebouwde woning naast het hotel. Via een tussendeur is ze zo binnen.
Samenvatting2:
De kinderen Lamerichs konden heerlijk spelen in de natuur en de grotten. Ze hebben goede herinneringen aan hun jeugd, maar er was ook een keerzijde aan het opgroeien in een hotel. Verjaardagen werden niet gevierd, daar was geen tijd voor. En de eerste vakantie van de familie was pas in 1964. Op zijn sterfbed zei Jeu nog tegen zijn oudste dochter: let er wel op dat je niet elke avond staat te werken. Toch deed Annie dit de eerste drie jaar. Dat was erg zwaar. Nu doet ze het anders. In de namiddag trekt ze zich terug in haar appartement in het hotel, dat vroeger de televisiekamer was. ‘En vakantie? "Zo vaak als het kan. Een collega slaapt dan in het hotel. Ik boek dan alleen gasten voor het weekend."

Annie is de oudste, na haar komt dochter Lity (54).
Haar dochter Eliza (16) helpt nu als vakantiehulp in het familiehotel. Lity heeft net als alle kinderen Lamerichs van jongs af aan meegewerkt. Van de zes zijn er drie doorgegaan in de horeca.
Jongste dochter Gitta (37) niet, maar zij helpt wel een handje met de administratie. Ook Lity heeft een horecabedrijf in Valkenburg. "Vroeger vonden de luuj alles geweldig, ook al waren de kamers eenvoudig", weet ze. "Schrijf dit maar op: wellness bestond hier al heel lang. Dat is gewoon gastvrijheid. Beginnende ondernemers vergeten hun gasten vaak te groeten. Nu kun je als hotel de modernste snufjes hebben, maar als een gast zich niet welkom voelt, komt hij niet terug." Ook dat hebben Annie en Lity van hun vader meegekregen. Hij ging vaak met zijn gasten op stap.
Samenvatting3:
Met zijn Geuldalexpress, of gewoon te voet. De mergelgroeve aan de overkant was vroeger eigendom van de familie en hij kende de gangen op zijn duimpje. Ook de kinderen gaven er wel eens rondleidingen voor een kwartje. Annie doet precies hetzelfde. Laatst is ze nog naar Monschau geweest met wat hotelgasten. En ze heeft wel eens een cursus schilderen op zijde gegeven voor oudere hotelgasten in het hotel. "Vanochtend heb ik nog gasten naar het station gebracht. Dat zou mijn vader ook doen".
Trefwoorden:
Geografische namen: