--------------------
Huub heeft tot zijn 75ste in het derde gevoetbald. Hij was er altijd, sloeg geen training over en stond ook ’s zondags als eerste op het veld.
secretaris Roger Huntjens van VV Walram
----------------------

Dat ‘straks’ kwam voor Huub niet meer. Na het etentje in de stad en een paar leuke uurtjes in hun stamcafé Pub Henry VIII - ze vierden die dag hun 47ste huwelijksdag - staken ze nietsvermoedend de Wilhelminalaan over.
Uit het niets dook daar opeens een auto op, bestuurd door een 81- jarige vrouw die naar het casino was geweest. Ze werden op het zebrapad aangereden en zwaargewond afgevoerd naar het ziekenhuis. Zondag 19 juni bezweek Huub daar aan zijn verwondingen.

Invalbeurt
De schok in Valkenburg is groot. Ook bij voetbalclub Walram kwam het bericht keihard binnen, zegt secretaris Roger Huntjens: „Huub heeft tot zijn 75ste in het derde gevoetbald. Hij was er altijd, sloeg geen training over en stond ook ’s zondags als eerste op het veld. Je moest hem niet vragen om bij de veteranen te komen, want dat vond hij niks. De laatste jaren nam hij wat gas terug, maar voor een invalbeurt van een halfuur was hij altijd te vinden.”
Ook buiten het veld stond Huub altijd klaar voor de club, zegt Huntjens: „Hij was een typisch voorbeeld van de stille kracht op de achtergrond.

Stond nooit vooraan, maar was er als je hem nodig had. Hij kon ook intens genieten van de derde helft, als hij in de kantine stond met de jongens met wie hij in zijn beste jaren bij Valkenburgse Boys had gevoetbald.”
In Valkenburg stond hij vooral bekend als de stille kracht achter zijn vrouw Evelyn. Een paar jaar geleden kwam hij op de landelijke televisie, toen hij samen met een van zijn broers meewerkte aan de documentaire Zwarte Limburgers over kinderen van Afro-Amerikaanse bevrijders.

Kind
Hij was zelf kind van zo’n soldaat, die hij overigens nooit gekend heeft. Hoewel hij als kind wel doorhad dat ‘er ergens iets niet klopte’, hoorde hij pas rond zijn twaalfde van een - met zijn ouders bevriende - onderwijzer dat hij een andere vader had. En dat zijn broers dus eigenlijk zijn halfbroers waren. Hij vermoedde dat zijn ouders het hem zelf niet hadden durven vertellen. Huub schaamde zich vroeger wel eens voor zijn wat donkerdere huid en dikkere lippen, bekende hij voor de camera. Maar verder sprak hij daar zelden over; Huub was geen praatjesmaker.