Mijn Studiezaal (inloggen)
Artikelen ( Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach )
Artikelen Collectie artikelen
Laatste tastbare herinnering aan Valkenburgse Boys verdwijnt : DOELPALEN WEG
Datering:
2023
Titel:
Laatste tastbare herinnering aan Valkenburgse Boys verdwijnt : DOELPALEN WEG
Auteur:
René Willems
Foto's door:
Mitchell Giebels
Titel tijdschrift:
De Limburger
Afleveringsnummer:
De Limburger,10/1/2023
Samenvatting:
Foto: Gisteren zijn de doelpalen verwijderd.
Langs de Geul in Broekhem zijn gistermiddag de doelpalen van het voormalige voetbalveld weggehaald. Daarmee verdwijnt de laatste tastbare herinnering aan de roemruchte Valkenburgse Boys.
VALKENBURG - Ooit werd hier met open vizier om elke meter gras gestreden. Voetbalclubs uit het Heuvelland en Maastricht kwamen vaak met knikkende knieën naar het sportcomplex in Broekhem voor een uitwedstrijd bij Valkenburgse Boys. Het spel van de Boys was misschien niet altijd even goed, maar de inzet van de kickers werd wijd en zijd gevreesd. Voor een blauwe plek, een schrammetje of een schaafwondje deinsden ze in Broekhem niet terug.
Het is ondertussen allemaal nostalgie. De kantine is al eerder gesloopt. Ook de omheining met de verweerde reclameborden is weg. En nu zijn ook de doelpalen verdwenen: wethouder Niels Dauven en Patrick Kloet van Het Limburgs Landschap hebben ze gistermiddag eigenhandig uitgegraven. Waarmee het voormalige voetbalveld van de Valkenburgse Boys definitief bij het natuurgebied Ingendael komt.
Jef Pluijmen speelde van 1966 tot 1976 bij de Boys. Het was, zoals je het nu zou verwoorden, een echte volksclub. ,,De supporters waren soms nog fanatieker dan de spelers op het veld", vertelt hij. ,,Als speler van de bezoekende club kon je maar beter niet te dicht bij de zijlijn komen, want voor je het wist struikelde je over de paraplu van een moeder of een vriendin." Na de wedstrijd ging iedereen mee naar een van de cafés in de buurt voor 'de derde helft'.
Broer Spronck speelde in de jeugd van Valkenburgse Boys. Later verkaste hij naar concurrent Walram, dat hoger speelde, en Roda. Ook hij spreekt van 'een echte volksclub': ,,We zijn met de A-jeugd ooit nog kampioen geworden. Voor de laatste wedstrijd moesten we naar Epen. We keken daar toch wat tegenop, want dat waren stevige knapen. Maar het halve dorp ging mee in de bus van De Valk om ons aan te moedigen."
Langs de Geul in Broekhem zijn gistermiddag de doelpalen van het voormalige voetbalveld weggehaald. Daarmee verdwijnt de laatste tastbare herinnering aan de roemruchte Valkenburgse Boys.
VALKENBURG - Ooit werd hier met open vizier om elke meter gras gestreden. Voetbalclubs uit het Heuvelland en Maastricht kwamen vaak met knikkende knieën naar het sportcomplex in Broekhem voor een uitwedstrijd bij Valkenburgse Boys. Het spel van de Boys was misschien niet altijd even goed, maar de inzet van de kickers werd wijd en zijd gevreesd. Voor een blauwe plek, een schrammetje of een schaafwondje deinsden ze in Broekhem niet terug.
Het is ondertussen allemaal nostalgie. De kantine is al eerder gesloopt. Ook de omheining met de verweerde reclameborden is weg. En nu zijn ook de doelpalen verdwenen: wethouder Niels Dauven en Patrick Kloet van Het Limburgs Landschap hebben ze gistermiddag eigenhandig uitgegraven. Waarmee het voormalige voetbalveld van de Valkenburgse Boys definitief bij het natuurgebied Ingendael komt.
Jef Pluijmen speelde van 1966 tot 1976 bij de Boys. Het was, zoals je het nu zou verwoorden, een echte volksclub. ,,De supporters waren soms nog fanatieker dan de spelers op het veld", vertelt hij. ,,Als speler van de bezoekende club kon je maar beter niet te dicht bij de zijlijn komen, want voor je het wist struikelde je over de paraplu van een moeder of een vriendin." Na de wedstrijd ging iedereen mee naar een van de cafés in de buurt voor 'de derde helft'.
Broer Spronck speelde in de jeugd van Valkenburgse Boys. Later verkaste hij naar concurrent Walram, dat hoger speelde, en Roda. Ook hij spreekt van 'een echte volksclub': ,,We zijn met de A-jeugd ooit nog kampioen geworden. Voor de laatste wedstrijd moesten we naar Epen. We keken daar toch wat tegenop, want dat waren stevige knapen. Maar het halve dorp ging mee in de bus van De Valk om ons aan te moedigen."
Samenvatting2:
Hercules
De club werd in 1935 opgericht onder de naam Hercules. In 1938 werd de vereniging omgedoopt in Valkenburgse Boys. De eerste wedstrijden werden gespeeld op een weiland in Strabeek. Later verhuisde de club naar een terrein achter het spoor - 'boven de baan', zoals dat gebied in Valkenburg werd genoemd - waar nu de Bloemenbuurt ligt. Vervolgens kreeg de club een veld in de buurt van het huidige hockeyterrein.
Het voetbalveld was allesbehalve waterpas. ,,De ene helft voetbalde je bergaf, de andere helft bergop", weet Pluijmen nog.
De accommodatie voor de spelers was miserabel: ,,Je had twee kleedkamers, een materiaalhok en een hoekje voor de scheidsrechter. Nu zou dat nog niet eens gebruikt mogen worden als kippenhok. Douches waren er niet; je kon jezelf buiten wassen in een plastic teiltje met koud water."
Uiteindelijk kreeg de club een nieuw veld langs de Geul, 'onder de baan' dus, met fatsoenlijke kleedruimtes. Met de opbrengst van de feestelijkheden rond het veertigjarig jubileum van de vereniging in 1975 werd een heuse kantine gebouwd. De accommodatie aan de rand van Broekhem-Zuid deed later nog jarenlang dienst als uitvalsbasis voor het Valkenburgse kindervakantiewerk.
Uiteindelijk viel rond 200S het doek voor de Valkenburgse Boys. In die periode legden meer verenigingen in Broekhem het loodje: de carnavalsvereniging, de fanfare, de uiterst succesvolle kegelclubs, de kanarievereniging. ,,Als de basisschool uit een dorp of een buurt verdwijnt, krijgt het verenigingsleven het moeilijk", constateert Pluijmen. ,,De kinderen zitten elders op school, krijgen daar vriendjes en gaan ook daar voetballen. Dat hou je niet tegen."
De club werd in 1935 opgericht onder de naam Hercules. In 1938 werd de vereniging omgedoopt in Valkenburgse Boys. De eerste wedstrijden werden gespeeld op een weiland in Strabeek. Later verhuisde de club naar een terrein achter het spoor - 'boven de baan', zoals dat gebied in Valkenburg werd genoemd - waar nu de Bloemenbuurt ligt. Vervolgens kreeg de club een veld in de buurt van het huidige hockeyterrein.
Het voetbalveld was allesbehalve waterpas. ,,De ene helft voetbalde je bergaf, de andere helft bergop", weet Pluijmen nog.
De accommodatie voor de spelers was miserabel: ,,Je had twee kleedkamers, een materiaalhok en een hoekje voor de scheidsrechter. Nu zou dat nog niet eens gebruikt mogen worden als kippenhok. Douches waren er niet; je kon jezelf buiten wassen in een plastic teiltje met koud water."
Uiteindelijk kreeg de club een nieuw veld langs de Geul, 'onder de baan' dus, met fatsoenlijke kleedruimtes. Met de opbrengst van de feestelijkheden rond het veertigjarig jubileum van de vereniging in 1975 werd een heuse kantine gebouwd. De accommodatie aan de rand van Broekhem-Zuid deed later nog jarenlang dienst als uitvalsbasis voor het Valkenburgse kindervakantiewerk.
Uiteindelijk viel rond 200S het doek voor de Valkenburgse Boys. In die periode legden meer verenigingen in Broekhem het loodje: de carnavalsvereniging, de fanfare, de uiterst succesvolle kegelclubs, de kanarievereniging. ,,Als de basisschool uit een dorp of een buurt verdwijnt, krijgt het verenigingsleven het moeilijk", constateert Pluijmen. ,,De kinderen zitten elders op school, krijgen daar vriendjes en gaan ook daar voetballen. Dat hou je niet tegen."
Samenvatting3:
Binding
Misschien had Valkenburgse Boys vijftig jaar geleden niet moeten verhuizen naar het nieuwe veld 'onder de baan', oppert Spronck: ,,Het was een echte volksclub, met leden van de buurt. In Broekhem-Zuid kwamen flats met veel mensen van buiten. Daardoor was de binding met de voetbalclub een stuk
minder dan in de buurt boven het spoor. En daar betaal je vroeg of laat de prijs voor. ',
Misschien had Valkenburgse Boys vijftig jaar geleden niet moeten verhuizen naar het nieuwe veld 'onder de baan', oppert Spronck: ,,Het was een echte volksclub, met leden van de buurt. In Broekhem-Zuid kwamen flats met veel mensen van buiten. Daardoor was de binding met de voetbalclub een stuk
minder dan in de buurt boven het spoor. En daar betaal je vroeg of laat de prijs voor. ',
Trefwoorden:
Organisatie: Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach
laatste wijziging 29-01-2024
