Legendarische beslissingswedstrijd
Na enkele jaren in de Ie klas vertoefd te hebben komt er in 1957 een grote doorbraak met de komst van trainer Jean Hoogenboom uit Maastricht. Hij blijft tot 1966 en in die periode promoveert het eerste team in 1961 naar de district 2e klas. Een laar later gevolgd door het kampioenschap in die klas, met promotie naar de 1 e klas. Dat gebeurt na een memorabele wedstrijd tegen Be Quick uit Berg en Terblijt. De competitie verloopt onregelmatig dat jaar vanwege uitgestelde wedstrijden. IASON ligt 5 wedstrijden achter en moet die allemaal winnen om gelijk te eindigen met Be Quick. En dat gebeurt. Er volgt een beslissingswedstrijd voor de ogen van honderden toeschouwers uit beide buurdorpen. IASON wint met 8-5 en het kampioenschap is binnen, met promotie naar de le klas. De club begint te groeien. Er melden zich veel jeugdigen aan, vooral door het organiseren van een jaarlijks schoolhandbaltoernooi. Er komen junioren-, adspiranten-, en pupillenteams. Het ledenaantal stijgt in 1973 tot over de honderd.

Sporthal de Wiegerd
Het veldhandbal is dan al overgegaan naar het Spelen op een kleiner, verhard veld met zeventallen. Het betekent minder afgelastingen door een slecht en modderig veld. De trainingen vinden dan plaats in het parochiehuis, later in Au Ciel in Rothem en de wedstrijden worden gespeeld in Maasmechelen en sporthal de Geusselt in Maastricht. Van onschatbare betekenis voor HV IASON is de bouw van sporthal de Wiegerd in 1976 geweest. De teams gaan in de zaal trainen en spelen. Twee jaar later wordt de veldhandbalcompetitie verlaten. Men krijgt er uitstekende faciliteiten met douches en kleedkamers en veel meer trainingsmogelijkheden onafhankelijk van het weer. Na de trainingen en wedstrijden is er vaak een gezellige sfeer in de kantine bij Sjarel en Annie, zeker als er gewonnen wordt. Vergeten zijn de omkleed-sessies in vaak obscure zaaltjes achteraf en de waterteiltjes buiten, met soms een dun laagje ijs in de winter.

Ongekende groei
Een belangrijk moment is ook de aanstelling van de jonge trainer Frits Feuler uit Schimmert in 1974, die binnen enkele jaren diverse promoties behaalt en zo met het eerste team in de 2e Divisie belandt. De vereniging kent een ongebreidelde groei. In het seizoen 77/78 stijgt het ledenaantal boven de tweehonderd en weet men naast de seniorenteams maar liefst vijftien jeugdteams in het veld te brengen. Vrijwel elk jaar zijn er een of meerdere kampioenschappen te vieren. Bij gelegenheid van het 25-jarig bestaansfeest in 1979 krijgt Mevrouw P. de Wolf-Nicolaers de gouden speld van verdienste. Helaas overlijdt zij op 3 oktober 1982 op 78-jarige leeftijd. In 1980 keert trainer Jo Maas terug op het oude nest. In het seizoen 66-67 trainde hij het eerste team ook al eens, maar de omstandigheden zijn nu heel anders. Het gevolg is het kampioenschap en de promotie naar de le Divisie in 1981. Een geweldige prestatie voor een vereniging uit het kleine dorpje Houthem. Een groot succes is ook het landskampioenschap van het adspirantenteam in 1985 onder leiding van trainer Guido Janssen en begeleider Jo Hendriks. Ook in dat jaar zijn er weer meerdere kampioenschappen te vieren. Kortom, de vereniging groeit en bloeit als nooit tevoren. Een grote domper is dan ook het overlijden van voorzitter/penningmeester Hub Brands een jaar later. Hij is dan 25 jaar lid en heeft grote verdiensten gehad voor de vereniging.

Eredivisie
Helaas heeft hij niet meer mee kunnen maken dat in 1987 het topjaar wordt voor zijn vereniging. Onder de Hongaarse trainster Ilona Venema-lgnacz wordt het kampioenschap behaald en promoveert IASON naar de Eredivisie. Een ongekend succes, dat groot enthousiasme losmaakt in Houthem en omstreken. Een jaar lang acteert het team in de top van het Nederlandse handbal, maar kan degradatie helaas niet voorkomen. Na een jaar wordt men gedwongen weer een trapje lager te gaan spelen.

Een memorabel moment is ook het bereiken van de bekerfinale in 1990. De jonge ploeg verliest daarin met 16-11 van PSV uit Eindhoven. Het heeft dus niet veel gescheeld of IASON was dat jaar Europa ingegaan.

Selecties
In die periode blijven de prestaties van diverse speelsters niet onopgemerkt. Er volgen selecties voor Limburgse en Nationale teams. Margot Starren is in de beginjaren een periode lang keepster van het Limburgse veldteam. Lène Brands maakt tussen 1961 en 1963 deel uit van het Limburgs elfhandbalteam. In 1978 worden Rinie Bosman, me Erens en Diana Lemmens op de sectielijst van Jong Oranje opgenomen, waarna Diana zich definitief weet te kwalificeren. Vervolgens worden Elle Brands en Ingrid Krutzer geselecteerd voor Jong Oranje en Mariëlle Erens en Monique Grond voor het nationale team. In 1987 neemt Vivian Hendriks met het nationale jeugdteam deel aan het Ficep wereldkampioenschap in Arnhem. In 1989 wordt Ilona Essers voor Jong Oranje geselecteerd.

Achteruitgang
Naast de vele successen zijn er in de laren daarna ook dieptepunten. In 1997 brandt de sporthal de Wiegerd af. Het heeft tot gevolg dat het bestuur moet improviseren betreffende trainingen en wedstrijden in zalen en sporthallen in de omgeving. In 2000 wordt de nieuwe sporthal de Polfermolen in gebruik genomen, maar de gezellige sfeer van de Wiegerd is er niet meer. Het ledenaantal loopt terug. Er is minder doorstroming van de jeugd naar de senioren met als gevolg dat een jaar later het eerste team moet worden teruggetrokken uit de competitie. Het betekent ook dat men sportief gezien opnieuw moet beginnen in de tweede klas. IASON is dan eigenlijk te sterk voor die lagere klassen. In de jaren daarna stoomt het team onder leiding van Miranda van Bogaert via diverse kampioenschappen en promoties achter elkaar in korte tijd weer omhoog naar het vroegere niveau van de 2e Divisie en speelt daar nu al weer meer dan tien jaar.

Dieptepunt is ook het overlijden van Martin van der Aa in 2005. Een drijvende kracht binnen de vereniging en 25 jaar bestuurslid.

Toernooi
Grote bekendheid tot in heel Europa heeft IASON verworven door de organisatie van een jaarlijks toernooi in juni. Dat wordt voor de eerste keer gehouden in 1967 en het groeit in de jaren daarna uit tot een groots evenement. Drijvende kracht achter dit toernooi is bestuurslid Wiel Crutzen, die de werkzaamheden elk jaar gigantisch ziet toenemen. Er komen teams uit België, Duitsland, Oostenrijk, Denemarken en Finland.
Hoogtepunt is wel het toernooi van 2002. Voor dat driedaags festijn schrijven zich 320 teams in, die alles bil elkaar meer dan 600 wedstrijden spelen op 20 velden. Honderden vrijwilligers zijn nodig om alles in goede banen te leiden. De computer doet zijn intrede om wedstrijdschema's en uitslagen snel te kunnen bijhouden, maar op de duur groeit het toernooi uit zijn voegen. De werkzaamheden en de Financiële risico's worden het bestuur te groot, zodat in 2013 gekozen wordt voor een kleinere en beter beheersbare opzet.

Samenwerking
Bij de viering van het 60-jarig bestaan, twee jaar geleden, zijn de zorgen weer groot, zowel wat ledenaantal als financiële middelen betreft. Minder leden betekent ook minder contributie- inkomsten. Vooral bij de jeugd, de toekomst voor de seniorenteams, daalt het ledenaantal drastisch. Het bestuur begint besprekingen met de HV Marsna uit Meerssen. Die vereniging, uitkomend in de hoofdklas, kampt met dezelfde problemen. Alleen heeft men hier te weinig senioren en een groot aantal jeugdleden. Beide verenigingen vullen zich uitstekend aan en dat beseffen de beide besturen terdege. Er is dan ook niet veel overredingskracht naar de leden toe nodig om de stap naar samenwerking te zetten.
En zo gaan de beide verenigingen sinds augustus vorig jaar door het leven als HV MIC (Marsna-IASON-Combinatie).

Dat pakt tot nu toe goed uit. Er is een goede sfeer ontstaan tussen de leden van beide verenigingen, zowel binnen als buiten het veld en het sportieve niveau is gehandhaafd. Het eerste team komt uit in de 2e Divisie, het tweede in de hoofdklas en het derde in de le klas. De trainingen vinden plaats in sporthal de Polfermolen in Valkenburg en in sporthal Marsana in Meerssen, waar ook de thuiswedstrijden gespeeld worden. Dan is er veel publiek en een gezellige sfeer. De besturen werken naar volle tevredenheid samen. Kortom, de basis voor een definitieve fusie dit jaar of volgend jaar is wel gelegd.

Herenteams
Men zou het misschien niet verwachten, maar HV IASON heeft ook herenteams gehad. Vanaf 1956 tot 1965 speelt een herenteam mee in de veldcompetitie. In 1985 maakt een herenteam op initiatief van onder andere Jean Hoogenboom en Guido Janssen haar opwachting in de zaalcompetitie. Vijf jaar later kan er een tweede team aan worden toegevoegd, maar dat duurt maar twee jaar. In 1992 promoveert het eerste team naar de eerste klas. Naast dit sportieve succes zorgt dit team ook voor de nodige gezelligheid na afloop van trainingen en wedstrijden. In 1998 moet de herenafdeling echter worden opgeheven door een tekort aan spelers. Door de samenwerking met Marsna dat ook over een herenteam beschikt, is IASON sinds vorig jaar toch weer met heren actief,
maar dan onder de naam MIC.

Bronnen:
Fons Heijnens: Van Jonkheid tot Young Generation, Houthem 2008, p. 134-158.
Jubileumbrochures 1979, 1994, 2004 en 2014.
Gesprek op 20-11-2015 met Miem Essers-Janssen en Annie Knols-Slenter, resp. 62 en 50 jaar lid.