De Hoeve ten Boomen komt in 1254 aan de Abdij van Postel. Na de vrede van Munster worden de in Staats-Brabant vallende bezittingen van de Abdij genaast." Het Gemeene Landt" geeft de hoeve in 1664 in pacht aan Huijbert Baekermans. De nederzetting bestond uit een boerderij (Nu Boomen 14) met osse schuur en andere bij gebouwenen enorm uitgestrekte landerijen. Uit archiefstukken blijkt dat de hoeve in 1741 particulier eigendom is.Iin de jaren daarna worden de landerijen verkaveld. Twee schuren, een ossestal en een schaapskooi worden voor bewoning geschikt gemaakt en omstreeks 1765 en in 1810 worden nieuwe boerderijen gesticht. Op deze wijze is een Ëinzelhof" of domeinhoeve uit gegroeid tot een "hoeveakkersdorp". Na de aanleg van de E-3 volgde de conclusie dat vijf van de zeven boerderijen af te breken, aldus te geschieden. In 1962 de eerste, 1963 de tweede en in 1964 de derde. Inmiddels nam de weerstand toe. Behalve Boomen 14 zijn nu ook Laan ten Boomen 38 en Laan ten Boomen 37 op de lijst van monumenten ingevolge art. 19 van de Monumentenwet.