In 1960 werd in Reusel een droom gerealiseerd. Er werd een aanvang gemaakt met de bouw van een eigen gemeenschapshuis.
De voorgeschiedenis begon echter al min of meer in 1887 toen door de parochie een aantal onroerende goederen in beheer werden overgedragen aan de fraters, onder voorwaarde dat deze de goederen nooit zouden vervreemden. In 1955 werd door de fraters het oude patronaatsgebouw uit 1922 aan de parochie verkocht. Enkele jaren later deed de parochie afstand van het beding op het vervreemdingsverbod ten aanzien van de in 1887 in gebruik afgestane goederen. Dit maakte het voor de fraters mogelijk het klooster aan de gemeente te verkopen. De gemeente op haar beurt zag hierin mogelijkheden om haar marktplannen te realiseren. Kapelaan Verhoeven schetste in die jaren in een brief aan het dagblad Oost-Brabant te Eindhoven de treurige situatie waarin het culturele leven in de Kempen tot die tijd had verkeerd. Buiten Eindhoven was er in de Kempen nergens een goede theaterzaal te bekennen. Toneel- en muziekuitvoeringen moesten in Reusel hun toevlucht nemen tot een dancing, die het ongewilde karakter kreeg van een multifunctionele ruimte.
Toch bestond er al in 1922 een plan om een andere accommodatie te maken, maar dat plan is nooit uitgevoerd. Zo ook in 1939, maar toen gooide de oorlog roet in het eten. Na de oorlog, in 1954, werden concrete plannen gemaakt. De tekeningen van de Reuselse architect F. Kerkhofs lagen klaar om het uit 1912 daterende patronaatsgebouwtje te verbouwen. Tot die tijd is in Reusel een gedeelte van het oude fratersklooster gebruikt voor culturele doeleinden.
In 1959 stelde de gemeente een bedrag van Fl. 50.000 beschikbaar omdat het van het grootste belang geacht werd, dat Reusel de beschikking kreeg over een goede accommodatie. In die jaren werd de bouw van het gemeenschapshuis dan ook definitief aangepakt.

Er werden een tweetal acties onder de bevolking van Reusel georganiseerd teneinde geld bij elkaar te krijgen voor de bouw en een gedeelte van de inrichting. Zo was er de actie STOEL, waarbij aan Reuselse gezinnen bij voorintekening de stoelen in het gemeenschapshuis werden verkocht. Daarnaast bestond de actie NV WOLTJENEEL, waarbij enkele inwoners van Reusel, waaronder WOLterus van Gompel en CorNE(E)Lis Maas, oud ijzer en vodden inzamelden. Met de opbrengst van deze tweede aktie werd de centrale verwarming in het gemeenschapshuis betaald.
Daarnaast werden vele instellingen en bedrijven aangeschreven om een financiële bijdrage te leveren voor de bouw en de inrichting.

Het plan werd ontworpen door architectenbureau irs. Geenen en Oskam te Eindhoven en als aannemer werd, na goedkeuring van het bisschoppelijk bouwbureau te 's-Hertogenbosch, de firma Snellens uit Haaren aangetrokken.
De aanbesteding vond plaats op 23 September 1960. Met de bouw van het gemeenschapshuis werd aangevangen op 15 oktober 1960. Op 13 januari 1962 werd het gemeenschapshuis, intussen "De Kei" genoemd, geopend. Op 20 juli 1961 werd bij notariële akte in het leven geroepen de Stichting tot beheer en exploitatie van het gemeenschapshuis te Reusel. De parochie heeft de stichting het beheer gegeven van het gebouw. Daar stond tegenover dat een van de bestuursleden van de Stichting een parochiegeestelijke uit Reusel moest zijn.
Intussen is in 1977 de maatschappelijk situatie zodanig veranderd, dat er uitgekeken werd naar een nieuwe exploitatievorm. De parochie zag het niet meer als taak om een gemeenschapshuis in stand te houden. Overwogen werd om of de eigendom aan het bestuur over te dragen of aan de gemeente. Gezien de waarborg die overdracht aan de gemeente gaf ten aanzien van het feit dat het gemeenschapshuis door alle groeperingen in de Reuselse gemeenschap gebruikt kon worden, werd voor deze tweede mogelijkheid geopteerd.