Uw zoekacties: Kranten

Kranten ( Regionaal Archief Dordrecht )

beacon
14.327  zoekresultaten
sorteren op:
 
 
 
 
DC_1899 De Dordrechtsche Courant, 1899
Erfgoedstuk
Krantenpagina
De Dordrechtsche Courant, 1899-04-08; p. 6
Naam krant:
De Dordrechtsche Courant
Datum:
1899-04-08
Jaargang:
1899
Pagina:
6
Een schipbreukeling. Dezer dagen ÌS gemeld. dat de te Veendam thuis behoorende ijzeren tjalk Dankbaarheid, kapt. Brouwer, ge- laden met pannen en bestemd voor Altona, bij Rittergat was gezonken. Van de bemanning, be- staande uit den gezagvoerder Sebe Brouwer, stuurman H. Fokkens, matroos Teere de Jong en den 14-jarigen kok Engel Brouwer, allen V311 Veendam, werd alleen de stuurman H. Fokkens gered. De anderen kwamen bij de schipbreuk in de golven om. Aan een paar brie- ven van den stuurman, die, half verkleumd, door schipper Elink van de sleepboot Soplzia Paulma werd gereed en aan land gebracht, ontleent de Veeml. Ct. de volgende regelen.
In de eersten brief, onmiddellijk na de redding klaarblijkelijk met groote moeite door Fokkens aan zijne ouders en zuster geschreven, leest _men= „Ik vat de pen op, om u te schrijven, dat 1k een groote ramp mee heb doorstaan. Wij hebben ons schip verltren, en de grootste ramp is nog, dat Seoe, Engel en Teere er bij Zijn omgekomen. Ik ben er alleen maar afgekomen wat meer dan wonder is. Nu lig ik in Ton- ningen in het ziekenhus.” En wat verder: „Ik heb wat in dien nacht doorstaan. Drie te zien verdrinken, dat is wat hoor! Ik heb van ’s avonds half acht tot ’s morgens vijf uur in het want
In den brief, gedateerd 31 Maart, en metiveel regelmatiger schrifi, dan van den vorigen, zegt de scliipbreukeling: „Wij zaten op strand. In de roet‘ zouden wij droge kousen aandoen, maar toen begon het water zoo hard te wassen, dat we moetten maken, dat wij er uit kwamen, anders konden wij verdrinken. Toen de laarzen maar aan en op de roe f, wij met ors vieren. Maar daar konden wij niet blijven zitten. Wij moesten naar voren. Maar ’t water sloeg dwars over het schip, dat kunt u denken. Toon heb ik een touw van de Zl-IlSCl10OI. om mijn lijf ge- bonden, ik wou zien of ik in het ‘want kon komen. Dat is mij, Goddank! gelukt. Maar dan was ik er_ onder en dan weer boven. Ik kwam er met inspanning van mijn krachten. Ik was er nog maar even, toen kwam een zware zee en sloeg de heele TOtf weg. Scbe, Engel en Teere te water. Ik had het touw vast gezet. Zij hielden vast en kwamen er aan spartelen Maar halverwege was Sebe al weg, toen, dicht bij mij, Teere ook. Toen kwam Engel er nog aan. Dien heb ik nog zoo wat bij de hand ge- had, maar met een groote zee was ook hij weg. Toen wist ik _mij haast geen raad. In wat toe- stand ik toen verkeerde laat zich beter gevoelen dan beschrijven. Niet waar? Dat was<een aan- blik. Met mijn toestand is het op heden wel zoo goed. Mijn rechter hand en voet, die in dien nacht verkleumd waren, zijn weer zoo goed als klaar. Mijn linker voet betert ook al mooi, maar mijn linker hand dat wil nog niet. Die was zoo erg gekneusd bij ’t heen en weer slaan van die stuurtallie. Ik ben van harte gezond. De behandeling is hier in ’t hospitaal zeer goed. ’s Morgens bij de koffie krijg ik hier wittebrood met boter, om 9 uur wittebrood, ham en thee, ’s middags weer goed eten met ham en zoo gaat het door. Mij dunkt, zoo leef ik er wel bij. De Nederlandsche consul en zijn dochter hebben "mij sigaren. een pond shagtabak, een pijp en chinaa-appelen gebracht, en later bracht een dochter van den consul mij nog 3 mark, als ik
Gevonden alinea's: 3
Organisatie: Regionaal Archief Dordrecht
laatste wijziging 21-05-2015
1 gedigitaliseerd