Op 20 december 1813 werd in ons land het Reglement van algemene Volkswapening, Landstorm en Landmilitie uitgegeven, waarin onder meer de Landstorm werd opgericht. Op 24 januari 1814 vaardigde de districtscommissaris van Dordrecht en Gorinchem, waaronder ook Klaaswaal viel, aanwijzingen uit over de organisatie van de Landstorm in de onder zijn gezag vallende gemeenten. (Deze aanwijzingen werden niet in het oud-archief van de gemeente Klaaswaal aangetroffen, maar wel in die van Papendrecht, een andere gemeente in hetzelfde district).
Ook Klaaswaal bezat een dergelijk weerbaarheidskorps, dat uit alle weerbare mannen van 17 tot 50 jaar bestond.
Het hoofd van het plaatselijk bestuur, de burgemeester dus, fungeerde als kapitein commandant van de Landstorm in Klaaswaal.

Uit de gemeentelijke archiefstukken blijkt niet wanneer de Landstorm in Klaaswaal weer is opgeheven.
Uit informatie op internet blijkt evenwel dat tijdens de Belgische opstand in 1830 de Landstorm in ons land opnieuw werd opgeroepen. Deze is echter niet in actie gekomen en werd na 1832 weer ontbonden. Of deze situatie zich feitelijk ook in Klaaswaal heeft voorgedaan, is niet duidelijk.

In de periode voorafgaand aan en tijdens de Eerste Wereldoorlog is er weer sprake van een weerbaarheidskorps met de naam Vrijwillige Landstorm. In het aan het Regionaal Archief Dordrecht overgedragen archief van de voormalige gemeente Klaaswaal bevinden zich slechts enkele circulaires uit 1919 en 1920 over de Vrijwillige Landstorm afkomstig van de commissaris der koningin in Zuid-Holland, een kasboek van de lokale Bijzondere Vrijwillige Landstorm (BVL) over de periode 1932-1940 en stukken betreffende een schietwedstrijd, waaraan leden van de BVL in 1938 hebben deelgenomen.
Er mag worden aangenomen dat de BVL op gezag van de Duitse bezettingsautoriteiten in 1940 is ontbonden.