Johan van den Grotenhues verklaart, met goedvinden van zijne huisvrouw Ghese, zijn broeder Henric en al zijne kinderen, verkocht te hebben en over te dragen aan het klooster van den St. Agnietenberg, zijne tienden, erve en heerlijkheid en alzoodanig goed, als hij en zijne voorvaderen gehad hebben in het kerspel van Emmichem in het sticht van Utrecht, zoals die nader omschreven worden als volgt: de, tiende ter Ekinchorst zijnde 3 molt koren en 1 molt rogge, Twentsche maat, met de smalle tienden; te Naming 4 molt en 2 schepel rogge; uit Mervolding een molt rogge en een molt mout en de smalle tiende; ter Stocke 3 schepel koren en 2 schepel rogge; uit Vromanshues 1½ molt rogge; uit Lubberting 1 molt rogge en 1 molt mout; uit Rieberting 2 molt en 2 schepel rogge; uit Huelwelkers huis 1 schepel rogge; uit Glorienhuis 1 schepel rogge; de tiende te Benning, waarvoor men nu geven zal 9 schepel zaad; het erve te Maerhues; alsmede uit elk huis, waar deze genoemde tienden uitgaan " ene herberghe twee in den jare eens bij graese ende eens bij stro ende de mach men begasten mit tween peerde ende mit enen knechte mit enen haveke ende mit tween winden ende de sollen sie ontfanghen als men enen goeden man schuldich is te ontfanghen ende hem doens als den daghe tijdich is".