Arnolt, hertog van Gelre, vidimeert twee oorkonden:
1. Een akte d.d. ‘am Sambtag vor Reminiscere (16 maart) nach Krists gepurd 1443’, waarbij Michel, burggraaf van Maidburg en graaf van Hardegk, oorkondt dat op het hofgericht, door hem op heden te Neunstat gehouden, de gemachtigde van Walraven van Meurs heeft geëist dat de steden Utrecht, Deventer, Kampen, Zwolle, Amersfoort en Oldenzaal veroordeeld zouden worden tot het betonen van gehoorzaamheid en het vergoeden van geleden schade aan Walraven, die na zijn benoeming door het Concilie van Bazel zowel door de huidige koning als door de vorige keizer is bevestigd in het bisdom van Utrecht, en dat het hofgericht, na de repliek van Hans van Arkum, priester en de gemachtigde van de genoemde steden, de zaak, daar zij geestelijk is en keizerlijke en koninklijke privileges betreft, heeft doorverwezen naar de koning en de keurvorsten.

2. Een akte van dezelfde dag, waarbij dezelfde Michel van Maidburg oorkondt dat voor hem in het hofgericht te Neunstat is verschenen Hans van Arkum, priester en de gevolmachtigde van de steden Deventer, Kampen en Zwolle. Omdat de genoemde steden al in 1441 voor het hofgericht zijn gedaagd vanwege de aanklacht van Walraven van Meurs, maar er tot nog toe nooit een aanklager is verschenen, verzoekt hij dat de steden van die klacht vrijgesproken zullen worden, hetgeen wordt toegestaan.