In 1906 werd door de Generale Synode een zendingscommissie ingesteld, bestaande uit vier predikanten en drie ouderlingen. Deze commissie werd in 1919 integraal vervangen door een tweede zendingscommissie, waarvan de leden, drie predikanten en drie ouderlingen, benoemd werden door de drie particuliere synodes. In 1922 veranderde de Generale Synode deze commissie in een deputaatschap, waarvan de leden ook benoemd moesten worden door de drie particuliere synodes, elke synode benoemde twee predikanten en één ouderling. In 1928 werden zes deputaten, uit elke particuliere synode twee, benoemd door de Generale Synode en vanaf 1931 mocht elke particuliere synode drie leden benoemen, twee predikanten en één ouderling. Alle wijzigingen in de samenstelling sindsdien geven aan hoe belangrijk het deputaatschap voor de zending werd ervaren. Op 14 oktober 1935 werd de heer S.J. Bakker te Hilversum aangesteld als archivaris der buitenlandse zending; hij legt een doelmatig kaartsysteem aan, hij mag thuis werken (zie de instructie in inv.nr. 1389).
Literatuur: Pergilah Kamoe ! Gaat dan heen ! Geschiedenis van de buitenlandse zending der Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland tot 1959, uitgegeven door de Zendingsdeputaten bij D.J. van Brummen te Dordrecht, 1960 (zie inv.nr. 1741) en Zending in Venda-land, uitgave van de Chr. Geref. Lectuurstichting ‘Ds. H. Janssen’ in samenwerking met deputaten van de Chr. Geref. Kerken in Nederland, nr. 34 (1975) (zie inv.nrs. 1765 en 1766).