Lumax startte in 1917 aan de Oude Kamp in de reeds bestaande drukkerij Triumf. Toen het benodigde aanbestedingsbedrag bijeengebracht was, begon de bouw van een ultramoderne drukkerij aan het Ondiep, die op 1 mei 1919 startte. Er werd een keur aan katholieke vakbondsbladen gedrukt. Vanaf 1930 rolde het kunstenaarsblad De Gemeenschap van de persen en vanaf 1933 De Volkskrant, het dagblad voor het katholieke volk. De drukkerij bloeide. In de Tweede Wereldoorlog werd het gebouw gevorderd door de ‘Wehrmacht’. In 1941 ging het gebouw dicht: de drukkerij werd opgeheven, de machines waren weggehaald, het personeel stond op straat. Het gebouw werd in gebruik genomen door de Rijkstopografische Dienst. Na de bevrijding kreeg Lumax een tijdelijk onderkomen bij drukkerij Bosch & Zonen. In 1947 vertrok de Topografische Dienst eindelijk uit het pand aan het Ondiep. In 1948 werd nieuwbouw gerealiseerd voor de binderij en de expeditie. Inmiddels was De Volkskrant in 1945 naar Amsterdam vertrokken, maar vanaf mei 1948 werd er bij Lumax toch weer een krant gemaakt: het Utrechtsch Katholieke Dagblad Het Centrum. De drukkerij bloeide weer op. De Lumax kende een uitgebreid verenigingsleven: van toneelclub tot een voetbalteam. In 1951 besloot de KAB (Katholieke Arbeidersbeweging) dat de NV. De Volkskrant moest fuseren met de NV Lumax. Tot midden jaren ’50 ging het crescendo, daarna zette de neergang in: minder orders, vaste klanten die vertrokken en de locatie Ondiep was een probleem geworden: het verouderde gebouw stond inmiddels midden in een woonwijk zonder uitbreidingsmogelijkheden. Het personeel begon te morren; er werd gestaakt, maar niets mocht meer baten. Per 1 januari 1975 hield de NV Lumax officieel op te bestaan. Het monumentale pand is omgebouwd tot bedrijfsverzamelgebouw en feestelijk geopend op 30 juni 2004.
(bron: Bettina van Santen, Lumax - De katholieke vakbondsdrukkerij in Utrecht, Matrijs, 2005)