VOLKSZANG - Aan den Mussolini van Utrecht's Volkszang, den heer Goossens.
Ha, nu 't zomer is en buiten / Alles blije vroolijkheid, / Nu schraapt iedereen zijn keel reeds, / Volkszingens weer bereid. / Ouwe stemmen, 'n beetje krakend, / Met een piepende falset, / Worden ingesmeerd en netjes / Op de toonhoogte gezet. / Bibberende besjesstemmen / Beven dunnetjes een wijs / En een langvergeten liedje / Oefenen ze nog ereis. / Jonge, klare, ferme stemmen / Daveren langs hei en wei, / En de juffrouw twee-hoog-achter / Zingt van: hei, 't was in de Mei. / Ha, nu 't zomer is en buiten / Zingt de wondere natuur, / Vatten onze Volkszangzangers / Ook weer levenslustig vuur. / Utrecht zing! Wie zingt is vroolijk / En gelukkig en gezond. / Utrecht zing! Wie zingt die voelt zich / Of-ie zóó een goudmijn vond, / Utrecht zing! Wie zingt die leeft eerst. / Zet je keel eens open, wijd! / Als je durft dan kàn je zingen, / Dâ's de eigenaardigheid. / Utrecht zing! Kom, laat je hooren, / Niet verlegen zijn of bang. / Utrecht zing! Het is zoo heerlijk.... / Goossens lacht.... en leidt de zang! Wm.S.B.K.