Al de ontwikkelde en gedroogde super 8 films gaan op een grote spoel en hier worden de aparte films op kleine spoeltjes gerold en er wordt een voorloopstrook aangelijmd. De kant-en-klare filmspoeltjes gaan dan weer in de originele zakjes naar de klant terug

Het proces verloopt hetzelfde als bij de diafilms. Aan de kleur te zien wordt hier gebleekt en gespoeld. Je moet er niet aan denken dat die smalle film zou breken. Het zal wel eens gebeurd zijn. En dan verwoest dat veel films, omdat ze zich dan veel te lang in bepaalde vloeistoffen bevinden

Bij de super-8 films gaat het ongeveer hetzelfde als bij de diafilms. Omdat het gebeurde dat de super-8 film niet helemaal was gebruikt, werd de film in een soort weegschaaltje gelegd, waarmee men kon zien of de film helemaal gebruikt was. Een super-8 cassette bevat namelijk twee spoeltjes naast elkaar en als het ene spoeltje leeg was, en het andere vol, dan gaf de weegschaal een bepaalde waarde aan. Als een film niet helemaal gebruikt was, werd hij doorgedraaid met het apparaat op tafel. Ook deze originele filmzakjes werden weer gebruikt voor het ontwikkelde filmpje. Hier is iemand bezig met het uitpakken en nummeren van films en zakjes

Niet iedereen liet zijn films inramen. Er kraste nog wel eens een dia tijdens het inramen. De ontwikkelde diafilm werd daarom van een hoesje voorzien.
Linksonder zit een rol met matte cellofaan folie en rechtsboven een met heldere folie.
De rol met ontwikkelde diafilm is rechtsonder te zien. Wat er nu gebeurt is het volgende. De film wordt aan de onder- en bovenkant bedekt met de twee lagen folie. Een wieltje met aceton plakt die folie aan elkaar en de diafilm in folie wordt dan linksboven opgewikkeld.

De droge film wordt uit de droogkast op een spoel gewikkeld. Hier zijn de films te beoordelen en hier worden ook de teststroken losgeknipt

De films worden na de eerste ontwikkeling gebleekt. De films lopen door diepe bakken, "baden" genoemd. De vloeistoffen worden steeds rondgepompt. Die pompen leveren warmte af aan de baden. Het spoelwater (leidingwater) dat in het proces wordt gebruikt dient ook om de baden te koelen.
Dat gebeurt met warmtewisselaars.
De temperatuur van de baden (dat zal hier rond 28 graden zijn) moet binnen tienden van een graad nauwkeurig zijn

Hier vindt de kleurontwikkeling plaats. Dat is de tweede ontwikkeling. De films worden steeds een rol opgeschoven, omdat de rollen niet recht boven elkaar zitten. Af en toe moet de film naar een volgend rek. Dan maakt hij als het ware een sprongetje, zoals aan de rechterkant te zien is. De ontwikkelinstallatie kan zo'n 3 km film per uur ontwikkelen. De film loopt dus redelijk snel over de rollen. En 3 km is goed voor zo'n 2000 diafilms!

Het inspoelen van de rollen met films gebeurt in een donkere kamer. Daar bevindt zich ook een systeem met rollen (in het Engels een "looper") waar een "voorraad" film in zit.
Als de nieuwe rol aan het eind van de vorige geplakt moet worden, kost dat tijd. En het ontwikkelproces moet doorgaan. Dat rollensyteem voegt dus film aan de lopende band toe, terwijl de aanvoer even stil staat. Die twee rekken met rollen worden daarna weer uit elkaar getrokken, om weer meer "voorraad" in het systeem te hebben.
De eerste ontwikkeling moet in het donker plaatsvinden. Daarna wordt de ontwikkeling gestopt in een zure oplossing. Dan pas kan de film in het daglicht komen. Hier is dat te zien. Ook is te zien hoe twee films aan elkaar zijn geplakt en het nummer van de film die nu uit de muur komt. Het kastje is een lichtsluis, want er mag geen licht in de donkere kamer komen. Als er in die donkere kamer iets mis was, kon men met infrarood licht en een infrarood kijker het probleem oplossen. De film is namelijk niet gevoelig voor infrarood licht

Hier hangen de films in rekken, i.v.m. het verbaksysteem. Toevallig zijn dit ook kleinbeeldfilms. Het werd ook gebruikt voor de rapid- en instamatic films. Ook de grotere rolfilms en vlakfilms werden hier in aangepaste rekken ontwikkeld. Verder is het met het verbaksysteem ook mogelijk om aan wensen van klanten te voldoen. Als je bijvoorbeeld een diafilm van 100 ISO belichtte als 200 ISO, kon je hem door een langere eerste ontwikkeling gevoeliger maken. Het verbaksysteem werd alleen voor kleine partijen gebruikt

Sommige klanten gebruikten de meer professionele Agfachrome 50 en 100 films. Daarvan waren er te weinig om de grote ontwikkelmachine te gebruiken. Men gebruikte hiervoor het "verbaksysteem". De films hingen op rekken en werden een bepaalde tijd in de baden ondergedompeld. Omdat bij elke ontwikkeling een beweging nodig is, wordt in de bakken gebruik gemaakt van stikstof gas. De belletjes daarvan brengen de vloeistof in beweging. Bij de ontwikkelaars is het gebruik van lucht verboden, omdat de zuurstof de ontwikkelaars onbruikbaar maakt. De pompen en regeling van het verbaksysteem zijn hier te zien

In dit apparaat wordt de film in het houdertje boven de rode knop gestopt. De machine (die dan dicht is, vanwege het licht) trekt de film eruit, plakt hem aan de vorige film en trekt de rest van de ruim anderhalve meter film uit de cassette. Dan wordt de film afgesneden, het kokertje wordt omgedraaid en de lege cassette valt eruit. Dan wordt exact hetzelfde gedaan met de volgende film. Als de rol met films een diameter van ongeveer 25 cm heeft, wordt een nieuwe rol in de machine gezet. Het spreekt vanzelf dat het plakband heel sterk moet zijn, want de film komt in een natte omgeving

De diafilm enveloppen worden geopend en zowel de films als de terugzend enveloppen worden beide van hetzelfde nummer voorzien. Nu scheiden de wegen van de film en de enveloppen voor even

Film: Internationale Filmweek Arnhem 1965. Op de Jansplaats werd een bijna halve eeuw oude reisbioscoop in gebruik genomen, die gedurende deze wek oude films draaide. Op de foto Jan Blokker (filmrecensent) in gesprek met de explicateur Ben Rowold en de caissière C.H. Postma. Op de achtergrond een eveneens bijna 50-jaar oud affiche van de Louis Bouwmeester film "The Grip"

Film: Internationale Filmweek Arnhem 1967. Opening van de filmweek op 12 juni 1967 in het Rembrandt Theater. Vlnr: Dr. J. Hulsker (Directeur-Generaal voor Culturele Zaken van het Ministerie van C.R.M.), diens echtgenote en Burgemeester Ch.G. Matser. Daar achter links mevr. van Biene (weduwe van Charles van Biene, vroegere directeur van Astra Films)

Film: Internationale Filmweek Arnhem 1967. Het draaiorgel met muziek uit films van toen op het Velperplein

Tijdens opnamen van de film 'Arnhem: the story of an escape', over de Slag om Arnhem, naar het boek 'Travel by Dark' van Graeme Warrack, de hoogste Britse medische officier tijdens de gevechtshandelingen in september 1944. De locatie is onbekend; ergens in Nederland (?)

Ten behoeve van de verfilming van de Slag om Arnhem onder de titel Theirs is the Glory werden in 1945 op diverse plaatsen in Arnhem en Oosterbeek opnamen gemaakt. Gewonde Britten bij de Rijnbrug in Arnhem

Ten behoeve van de verfilming van de Slag om Arnhem onder de titel Theirs is the Glory werden in 1945 op diverse plaatsen in Arnhem en Oosterbeek opnamen gemaakt. Nijmeegseweg (noordelijke oprit Rijnbrug), Arnhem (?)

Ten behoeve van de verfilming van de Slag om Arnhem onder de titel Theirs is the Glory werden in 1945 op diverse plaatsen in Arnhem en Oosterbeek opnamen gemaakt. Gevechten in ruïnes in Arnhem

Ten behoeve van de verfilming van de Slag om Arnhem onder de titel Theirs is the Glory werden in 1945 op diverse plaatsen in Arnhem en Oosterbeek opnamen gemaakt. Benedendorpsweg, Oosterbeek

Rembrandt Theater met de films 'Gejaagd door de Wind' en 'An Bloem'

Rijnstraat richting Roermondsplein. Rechts Euro Cinema (Blikken Bioscoop) met de films Independence Day en The Devil's Son

Voormalige Nazi propaganda films uitgestald in etalage Spijkerkwartier.

Het vertonen van video-films zal het wachten bij de Stichting Bijstand Buitenlandse Werknemers veraangenamen

Een afvaardiging van de anti-repressiegroep Arnhem wil dat de politie alle films en foto's vernietigd die gemaakt zijn tijdens de demonstratie 29 april 1978. Hoofdinspecteur Kant ontvangt de afvaardiging