De polder werd eerst bemalen door een stoomgemaal. De stoommachine werd in 1900 vervangen door een petroleummotor, die op zijn beurt in 1912 werd vervangen door een elektromotor, die een centrifugaalpomp aandreef. In 1949 werd de bemaling van de polder herzien. De polder zou sindsdien afwateren op de Gogerpolder via een verbindingsduiker, waardoor het gemaal verwijderd kon worden. Het gemaal werd buiten werking gesteld en het gebouw werd afgebroken. In plaats daarvan werd er een windmotor geplaatst, met een dieselmotor ter ondersteuning.

Na 1860 was de waterhuishouding van de polder Middelburg ingrijpend veranderd. Door het vergraven van de Potterskade tot een boezem (om zo de droogmaking van de polder te faciliteren), was het voor de polder mogelijk om zelfstandig water op de Gouwe te lozen. Aan het zuidelijke deel van de westelijke ringdijk, langs de Middelburgse weg werd een molen gesticht (benedenmolen) en langs de Gouwe die het water uitsloeg door een brug in de Gouwekade (bovenmolen). Omdat de droogmaking niet wilde vorderen, werden er twee centrifugaalpompen aangedreven door locomobielen in de molens geplaatst. Later werden de pompen aangedreven door stoommachines. In 1872 werden de windmolens afgebroken en werden de voormalige molenvijzels alleen nog aangedreven door stoom. Deze stoommachines werden uiteindelijk vervangen door dieselgemalen en ten slotte door elektrische gemalen.
Sinds 1891 nam polder Middelburg de bemaling van de Tempelpolder op zich. Zodoende bemaalde het gemaal beide polders.

Na 1860 was de waterhuishouding van de polder Middelburg ingrijpend veranderd. Door het vergraven van de Potterskade tot een boezem (om zo de droogmaking van de polder te faciliteren), was het voor de polder mogelijk om zelfstandig water op de Gouwe te lozen. Aan het zuidelijke deel van de westelijke ringdijk, langs de Middelburgse weg werd een molen gesticht (benedenmolen) en langs de Gouwe die het water uitsloeg door een brug in de Gouwekade (bovenmolen). Omdat de droogmaking niet wilde vorderen, werden er twee centrifugaalpompen aangedreven door locomobielen in de molens geplaatst. Later werden de pompen aangedreven door stoommachines. In 1872 werden de windmolens afgebroken en werden de voormalige molenvijzels alleen nog aangedreven door stoom. Deze stoommachines werden uiteindelijk vervangen door dieselgemalen en ten slotte door elektrische gemalen.
Sinds 1891 nam polder Middelburg de bemaling van de Tempelpolder op zich. Zodoende bemaalde het gemaal beide polders.

In 1895 werd de afgebrande poldermolen van de Elsbroekerpolder vervangen door een bemalingsinstallatie bestaande uit een scheprad en een stoommachine, met een vermogen van 5 pk. De molen werd hiervoor deels afgebroken, waarbij het nieuwe gemaal op de fundatie werd geplaatst. Tijdens de bouw van dit gemaal werd er gebruik gemaakt van een verplaatsbare stoommachine of een locomobiel.
In 1925 werd de stoommachine vervangen voor een Kromhout ruwoliemotor, met een vermogen van 12 pk. In eerste instantie werd het scheprad nog gehanteerd, maar volgens stukken uit 1954 dreef deze motor op den duur een vijzel aan, met een capaciteit van 12 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 1,25 meter. Wanneer het scheprad precies is vervangen is niet duidelijk.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog stond er op het dak van het gemaal een windmotor, die dienst deed als hulpbemaling in periode waarin brandstof en smeermiddelen schaars waren.
In 1954 bestonden er plannen om de ruwoliemotor te vervangen voor een dieselmotor, maar of dit daadwerkelijk heeft plaatsgevonden is niet duidelijk. Uiteindelijk is in 1978 een nieuwe bemalingsinstallatie geplaatst, bestaande uit een vijzel en een elektromotor, met een vermogen van 5 pk, door fa. Spaans.