Tot 1898 werd de polder bemalen door een poldermolen, die zijn water loosde op de ringsloot van de Lisserpoelpolder. Nadat pogingen om samen met de Lisserpoelpolder een stoomgemaal te stichten op niets waren uitgelopen, liet het bestuur van de Rooversbroekpolder een eigen stoomgemaal bouwen aan de Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder. De bemalingsinstallatie bestond uit een centrifugaalpomp, met een capaciteit van 12 m3/minuut, aangedreven door een stoommachine. In 1924 werd het stoomgemaal vervangen door een nieuwe installatie, bestaande uit een Stork centrifugaalpomp, met een capaciteit van 14 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 3,50 meter, aangedreven door een ruwoliemotor van het fabricaat Crossley, met een vermogen tussen de 24 en 26 pk. Het gemaal werd in 1974 verkocht, nadat er een overeenkomst met de Lisserpoelpolder werd gesloten over de gezamenlijke bemaling van de polders. De bemalingsinstallatie werd verwijderd en het gebouw werd omgebouwd tot woonhuis.

Na 1860 was de waterhuishouding van de polder Middelburg ingrijpend veranderd. Door het vergraven van de Potterskade tot een boezem (om zo de droogmaking van de polder te faciliteren), was het voor de polder mogelijk om zelfstandig water op de Gouwe te lozen. Aan het zuidelijke deel van de westelijke ringdijk, langs de Middelburgse weg werd een molen gesticht (benedenmolen) en langs de Gouwe die het water uitsloeg door een brug in de Gouwekade (bovenmolen). Omdat de droogmaking niet wilde vorderen, werden er twee centrifugaalpompen aangedreven door locomobielen in de molens geplaatst. Later werden de pompen aangedreven door stoommachines. In 1872 werden de windmolens afgebroken en werden de voormalige molenvijzels alleen nog aangedreven door stoom. Deze stoommachines werden uiteindelijk vervangen door dieselgemalen en ten slotte door elektrische gemalen.
Sinds 1891 nam polder Middelburg de bemaling van de Tempelpolder op zich. Zodoende bemaalde het gemaal beide polders.

Na 1860 was de waterhuishouding van de polder Middelburg ingrijpend veranderd. Door het vergraven van de Potterskade tot een boezem (om zo de droogmaking van de polder te faciliteren), was het voor de polder mogelijk om zelfstandig water op de Gouwe te lozen. Aan het zuidelijke deel van de westelijke ringdijk, langs de Middelburgse weg werd een molen gesticht (benedenmolen) en langs de Gouwe die het water uitsloeg door een brug in de Gouwekade (bovenmolen). Omdat de droogmaking niet wilde vorderen, werden er twee centrifugaalpompen aangedreven door locomobielen in de molens geplaatst. Later werden de pompen aangedreven door stoommachines. In 1872 werden de windmolens afgebroken en werden de voormalige molenvijzels alleen nog aangedreven door stoom. Deze stoommachines werden uiteindelijk vervangen door dieselgemalen en ten slotte door elektrische gemalen.
Sinds 1891 nam polder Middelburg de bemaling van de Tempelpolder op zich. Zodoende bemaalde het gemaal beide polders.

Het boezemstoomgemaal was uitgevoerd als schepradgemaal. In 1876 is de installatie vervangen door twee horizontale stoommachines. De schepraderen, verlengd in 1885, werden in 1890 vervangen door ijzeren raderen met houten schoepen. In 1910 werden de ketels vervangen door nieuwe exemplaren van hetzelfde type. In 1936 is het gemaal ontstoomd.