Gemaal De Lynden is één van de drie stoomgemalen die het Haarlemmermeer in de 19e eeuw droog maakten. Er vonden in de loop van de jaren natuurlijk wel de nodige aanpassingen plaats. Zo vond er bijvoorbeeld in 1893 vanwege de hoge kosten van onderhoud van het gemaal en het grote kolenverbruik een grote reconstructie plaats, waarbij De Lynden zijvleugels kreeg.
Gemaal Lynden was in de loop van de jaren stoom-, diesel en elektrisch gemaal. Uiteindelijk werd het in de loop van de tachtiger jaren van de 20e eeuw geheel geautomatiseerd en om redenen van efficiëntie in 2005 vervangen door een naast gelegen nieuw en bedrijfszeker gemaal met dezelfde naam. Eind 2012 is het gemaal door het Hoogheemraadschap van Rijnland overgedragen aan de Nationale Maatschappij tot Behoud, Ontwikkeling en Exploitatie van Industrieel Erfgoed (BOEi) dat het het gemaal zal restaureren en het ketelhuis een herbestemming zal geven als restaurant.

Capaciteit was 110 m³/minuut. Gemaal is gesloopt.

Het gemaal Lijnden werd in 2005 gesticht als vervanging van het naastgelegen, uit 1848 daterende voormalige stoomgemaal. Het door Tauw opgestelde ontwerp ging uit van een volledig ondergronds betonnen gemaalgebouw om het zicht op het monumentale oude gemaal zo min mogelijk te belemmeren. Het gemaal zorgt samen met de gemalen De Leeghwater (Buitenkaag) en Koning Willem I (Vijfhuizen) voor de afwatering van de Haarlemmermeerpolder en pompt uit op de Ringvaart rond deze polder.
De installatie van het gemaal bestaat uit drie liggende schroefcentrifugaalpompen met betonnen slakkenhuis van het fabrikaat Bosman, type Beveron. De drie pompen hebben een capaciteit van 2x 637 m3 per minuut en 1x 225 m3 per minuut, alle bij een opvoerhoogte van 5,4 meter. De aandrijving bestaat uit drie DAC elektromotoren van respectievelijk 800 en 340 kW