In 1904 werd er een grondzeiler geplaatst langs de Achterwatering, ter vervanging van een versleten wipmolen met een blauwe kleur die de polder zijn naam gaf. Deze achtkante molen, die sindsdien de Blauwe molen werd genoemd, bestaat (vermoedelijk) uit een combinatie van onderdelen uit één of meerdere boezemmolens uit Hilligersberg en uit de oude wipmolen. Het beschikt over een scheprad. Toen er in 1959 een elektrisch gemaal werd gesticht aan de Rijpwetering, werd de molen kort daarna buiten bedrijf gesteld en raakte spoedig in verval. In 1968 werd de molen overgedragen aan de Stichting het Zuid-Hollands Landschap, terwijl het beheer en onderhoud van de molen werd verzorgd door de Rijnlandse Molenstichting. De molen werd in 1971 grondig gerestaureerd, maar kan sinds omstreeks 1980 alleen nog in circuit malen door de afdamming van de Achterwatering. In 2002 is het eigendom geheel overgedragen aan de Molenstichting.