Foto van de bewoners van het klooster en maison de la Miséricorde aan de Capucijnenstraat. Het was een tehuis voor zedelijk ontspoorde vrouwen, kortweg ‘gevallen vrouwen’ genoemd. Zij kregen huisvesting, verzorging en een opleiding in ‘nuttige handwerken’ (naaien, borduren etc.), om hun weg terug te vinden naar een deugdzaam leven. Sommige vrouwen verbleven hun leven lang in het tehuis. Tevens nam het huis de voogdij over van meisjes boven de schoolplichtige leeftijd (12, later 13 jaar) waarvan de ouders uit de ouderlijke macht ontzet of ontheven zijn, en belast te het zich met de zorg voor meisjes die via de rechter ter beschikking van de regering waren gesteld.
Het Huis werd geleid door de Soeurs de la Miséricorde, een in Luik opgerichte congregatie. In Maastricht stonden zij bekend als Zusters van de Miséricorde, of Zusters van Barmhartigheid.
Op de foto een twintigtal zusters (met zwarte sluier en witte wimpel) tussen de pupillen in uniform. Degenen met een lint en kruis op de borst hebben een aparte positie tussen de anderen. De juiste betekenis is onbekend, maar mogelijk hebben zij zich door goed gedrag onderscheiden, zijn zij lid van een (leken)congregatie, bijvoorbeeld een Mariacongregatie, of behoren zij tot een van de bovengenoemde categorieën pupillen.
De foto is genomen naar het oosten, op de binnenplaats van het klooster van de Miséricorde, voor de muur van een nog bestaand bakstenen gebouw. Op de achtergrond een vrijstaand beeld van de H. Jozef met Kindje op de arm, onder een soort baldakijn. Uiterst rechts staat een mannelijke geestelijke, waarschijnlijk de rector van het gesticht