Standplaats:
Den Haag, Nassaulaan 23 (-juli 1942?)
Apeldoorn, Loseweg 172 (-1945?)
Befehlshaber:K. Knoblauch (januari-april 1941) e.a.
K.M. Demelhuber (juni 1942 - november 1944)

In januari 1941 werd de Befehlshaber der Waffen-SS in den Niederlanden aangesteld. Deze ressorteerde voor militaire aangelegenheden onder het Oberkommando der Wehrmacht (Oberbefehlshaber West); voor de SS-troepen onder de HSSPF; voor algemene zaken, bewapening en opleiding onder het SS-Führungshauptamt; voor de SS-Polizei-Division onder het Hauptamt Ordnungspolizei. Demelhuber heeft deze functie het langst bekleed en zich ook het best kunnen handhaven tegenover Rauter die de zeggenschap over zijn troepen zoveel mogelijk in eigen hand hield en aan de Befehlshaber zoveel voornamelijk routinezaken overliet. Eind 1944 nam Rauter de post over als bevelvoerend generaal van alle SS-en politie-eenheden.

SS-Gruppenführer Karl Maria Demelhuber (links), de Befehlshaber der Waffen-SS in Nederland.

Het bureau van de BdW-SS bestond uit *  :
* Wirtschaftsinspektion (bevoorradingsdienst, met depots in Den Haag, Apeldoorn en Den Bosch)
* Ergänzungsstelle (rekruteringsbureau)
* Abteilung Werbung (propaganda)
* Abteilung Einstellung (plaatsingsbureau)
* Abteilung Verwaltung (personeelszaken, financiën)
* Abteilung Wehrüberwachung (stamboekregister)
* Abteilung Truppenartzt (medische dienst)
* Nebenstellen (plaatselijke bureaus in Amsterdam, Utrecht, Enschede, Groningen, Heerlen, Meppel)
* De Fürsorgeführer (belast met sociale en financiële ondersteuning aan gezinnen van vrijwilligers in de Waffen-SS, na 1944 ook van de Wehrmacht)

Het apparaat van de Waffen-SS, bedoeld als een strijdmacht voor speciale doeleinden, werd gebruikt voor het neerslaan van onlusten en verzet. Daardoor vond een zekere samensmelting met de Ordnungspolizei plaats, die immers ook deze taken had en ook onder de HSSPF viel.

Van juli tot december 1940 was de SS-Verfügungsdivision tijdelijk in Nederland gelegerd en tot medio 1941 lagen hier de 4e en 11e SS-Totenkopf-Standarte (de laatste in november 1940 vervangen door de 14e SS-Totenkopf-Standarte). Deze regimenten waren over Nederland verspreid, met zwaartepunten in Den Haag en Zandvoort voor de kustverdediging. Het 4e was betrokken (samen met de Ordnungspolizei) bij het neerslaan van de Februari-staking van 1941. In april 1941 werden de reserve-eenheden van de SS-Polizei-Division in Nederland gelegerd. Hoewel zij daar formeel niet toe behoorden waren deze samengesteld uit manschappen van de Ordnungspolizei, met ook het groene politie-uniform. Zij stonden onder bevel zowel van de HSSPF als het Hauptamt Ordnungspolizei in Berlijn en behoorden vanaf mei 1941 officieel tot de Waffen-SS (met vanaf 1942 SS-rangen) als SS-Panzergrenadier-Ausbildungs- und Ersatzbataillone. De overige Waffen-SS-troepen bestonden uit een verzameling van reserve- en opleidingseenheden van de vroegere SS-Polizei-Division, vaak onder een andere naam en op steeds andere locaties. Daaronder vallen ook de formaties waarin Nederlandse vrijwilligers dienst deden die niet naar het front in Rusland wilden: het Wachbataillon Nordwest dat de buitenbewaking van de Duitse kampen in Nederland leverde en het regiment Landstorm Nederland. Het geheel aan eenheden telde ongeveer 10.000 man maar was kwalitatief niet met de Duitse divisies te vergelijken.

De oorlogstoestand maakte van het apparaat - evenals de Ordnungspolizei- echter juist meer een militaire dan politionele formatie wat haar ook op het terrein van de bevoegdheden van de Wehrmacht bracht. Er ontstonden dan ook competentiekwesties tussen Wehrmacht en SS inzake het opperbevel over de gezamenlijke troepen in bezet gebied in geval van massaal verzet of in kritieke militaire situaties. Tot een duidelijke afbakening is het niet gekomen en de oplossing liet men van de situatie afhangen. Bij de februaristaking van 1941 werden alle eenheden van de HSSPF onder de Wehrmachtbefehlshaber geplaatst maar onder leiding van de HSSPF. Bij de april-meistakingen van 1943 deelde de HSSPF het land op in Sicherungsbereiche onder leidng van Kommandeure uit politie of Waffen-SS. De militarisering van de Waffen-SS versterkte zijn positie, zodat in april 1943 werd bepaald dat in een noodsituatie de HSSPF voor politiële taken niet onder de WBN zou vallen. In mei van dat jaar bood de WBN hem zelfs troepen aan ingeval geallieerde acties zouden plaatsvinden.

In de loop van 1944 kreeg Rauter het zuiver militaire bevel als SS-Obergruppenführer und General der Waffen-SS und der Polizei over de Kampfgruppe Rauter, die na september 1944 de Veluwe en de bruggen over de IJssel tegen geallieerde operaties moest beschermen. Hij nam de opleiding, samenstelling en uitbreiding van deze strijdmacht op zich, waarin alle SS-eenheden in Nederland waren samengevoegd en die voornamelijk bestond uit het Wachbataillon, de Landstorm en een regiment Ordnungspolizei.